مقصد نهاییِ ما قبولی در کنکور است و قطعا همهی ما برای این هدف مهم برنامهریزی کردهایم، برنامهای که اجرای آن تا زمان کنکور ادامه دارد. اما چگونه بفهمیم که راه را درست یا اشتباه میرویم؟ اگر در روز کنکور متوجه اشتباهمان شویم، جبران مسیر رفته دست کم یک سالِ دیگر طول میکشد!
پس باید برنامهای داشته باشیم که قبل از روز کنکور مسیر درست را به ما نشان بدهد. فرض کنید بخواهیم از شهر خود به شهری دور سفر کنیم. آنچه نشان میدهد که مسیر درست را طی میکنیم، عبور از شهرهایی است که طبق نقشه در مسیرِ مقصدمان قرار دارند. پس باید هدف را کوچکتر و مدت زمان برنامه را کوتاهتر کنیم! یعنی یک برنامهریزی کوتاهمدت برای هدفی کوچکتر انجام دهیم و بخشی از مسیر را برویم.
به عبارت سادهتر مسیر را به بخشهای کوچکتر تقسیم میکنیم و برای رسیدن به انتهای هر بخش برنامه میریزیم. اگر طبق برنامهی کوتاهمدت به انتهای هر بخش رسیدیم، یعنی داریم مسیر درست را میرویم و سپس برای بخش بعدی برنامهریزی می کنیم. اگر به انتهای بخش اول نرسیدیم باید اصلاحاتی انجام دهیم. به این ترتیب با کمترین انرژی و خسارتی میتوانیم همیشه در مسیر بمانیم.
خبر خوب این است که برنامهی راهبردیِ آزمونهای کانون این کار را برای ما انجام داده است. این برنامه با تقسیمِ دروس به چند بخش و برگزاری آزمون در هر دو هفته، بازخورد مناسبی از وضعیتِ ما ارائه میدهد. وقتی نتایج خوبی میگیریم یعنی مسیر درست را طی میکنیم و کافی است همین روش و همین مسیر را تا رسیدن به هدف ادامه دهیم.
قطاری که از ریل جدا می شود به ظاهر آزاد و رهاست اما به مقصد نخواهد رسید.