محمد سختکوش بود
لطفا خودتان را معرفی کنید
افراسیاب نادری هستم فرهنگی، با 27 سال سابقه کاری و همسرم فرخنده رضایی پرستار بیمارستان کازرون با 20 سال سابقه کار هستند. 2 فرزند دارم؛ محمد که فرزند بزرگم هستند و محدثه که امسال سال هشتم میروند.
آقای نادری شما و همسرتان شاغل بودید. این اشتغال چه تاثیری روی محمد داشت؟
اصلا اجازه ندادیم این مورد روی بچهها تاثیر بگذارد. همسرم با اینکه شغل سختی داشت اما به محض اینکه وارد خانه میشد تمام شرایط را برای آرامش محمد فراهم کند.
آقای نادری، محمد چه چیزهایی از مادرشان یاد گرفتند؟
خودگذشتگی؛ یعنی وقتی از شیفت شب با خستگی برمیگشت به جای استراحت با تمام وجود در کنار محمد بود. یکی دیگر از ویژگیهای همسرم سختکوشی ایشان بود که سعی میکردند در کارشان رضایت بیمار و همراهانشان را جلب کنند که این خصوصیت به محمد هم انتقال پیدا کرده بود. محمد وقتی این رفتارها را میدید ترغیب میشد که تا دیروقت به مطالعه خودش ادامه دهد. محمد وقتی خودگذشتگی مادرش را میدید از بعضی مواردی که خودش هم لازم داشت، میگذشت.
محمد تفریح خاصی داشت؟
محمد ورزش هم میکرد؛ در سال دهم چون در پینگ پنگ مهرت کسب کرده بود از من خواست که یک میز پینگ پنگ تهیه کنم. این میز را در فضای پارکینگ خانه قرار دادیم و محمد با من و مادرش پینگ پنگ بازی میکرد یا با خواهرش مسابقه میداد.
فکر میکردید محمد چنین رتبهای کسب کند؟
اولین جرقهای که به ذهنم خطور کرد در سن 5 سالگی محمد بود؛ من به محمد در فاصله 3 تا 5 سالگی، جز 30 قرآن را یاد دادم و محمد در 5 سالگی این جز را حفظ بود و این به من نشان داد محمد توانایی دارد. در مدرسه استعدادهای درخشان کازرون که درس میخواند در اولین آزمون کانون رتبه زیر 10 کشور را کسب کرد که امیدواری ما را زیاد کرد. بعد از آن به مدت 3 سال که بهصورت منظم در آزمونهای کانون شرکت کرد، نظم را هم یاد گرفت. پشتکار داشت و سعی میکرد آزمونی را از دست ندهد، حتی در شرایط سخت. واقعیت با کسب نتایج خوب در کانون قبل از اعلام نتایج کنکور، رتبه بین 1 تا 10 کشور را برای محمد تصور میکردیم ولی در امتحانات نهایی با چیزی که انتظار داشت کمی فاصله گرفت ولی به هر حال با این وجود من و همسرم و خواهرش اطمینان داشتیم تک رقمی منطقه را کسب کند.
محمد در منزل درس میخواند. با خواهرش محدثه تعامل داشت؟
من ممنون محدثه هستم که 3 سال کاملا محمد را حمایت کرد. در نوروز 1404 به احترام محمد هیچکدام از اقوام، حتی خواهر برادرهای خودم برای دید و بازدید به منزل ما نیامدند. محدثه هم قید تمام بازدیدها را به احترام محمد زد. قطعا مطمئن هستم محدثه هم راه برادرش را طی خواهد کرد.

چه توصیهای به سایر اولیا دارید؟
اولین مورد اینکه سعی کنند فرزندشان دغدغهای از نظر مالی و تهیه منابع نداشته باشد؛ مثلا هر وقت به من میگفت که کتاب آبی یا سه سطحی میخواهم در اسرع وقت برایش تهیه میکردم. محیط خانه را برای مطالعه مناسبسازی میکردم؛ بالاتر هم گفتم که برای ایام عید از خواهرم خواهش کردم که بهخاطر درس محمد و اینکه امسال نتیجه 3 سال تلاشش مشخص میشود، امسال برای دید و بازدید به منزل ما نیایند. واقعیت تا این شرایط نباشد من هم نباید از فرزندم انتظار رتبه خوب داشته باشم. همسرم هم همینطور بود؛ وقتی 8 صبح از شیفت شب بخش نوزادان برمیگشت به جای استراحت به فکر غذای بچهها بود و درباره درس از محمد سوال میپرسید.
آقای نادری شما کارنامه آزمونهای محمد را میدیدید؟
همه آزمونها، من همین الان هم در گوشی خودم نتایج این 108 آزمون را دارم. میدانم در چند آزمون از 108 آزمون رتبه تک رقمی گرفته، میدانم در 88 درصد آزمونها رتبه بین 1 تا 40 را کسب کرده و یا میدانم در 40 درصد از آزمونها رتبه 1 تا 10 را کسب کرده بود.
اگر در آزمونی افت میکرد چه رویهای در پیش میگرفتید؟
من مدیون یک نفر هستم که میخواهم بگویم؛ اگر محمد در آزمونی افت میکرد با تمام وجود حمایتش میکردم اما فراتر از حمایت من، مدیر مدرسه شهید دستغیب کازرون، آقای محمدحسن داودی بود. هر وقت کارنامه محمد میآمد من این کارنامه را برای آقای داودی میفرستادم. ایشان کارنامه را بررسی میکرد و هر جا افتی بود (مثلا یک بار در عین ناباوری رتبه 600 کشور را کسب کرده بود) فردایش، شنبه که محمد به مدرسه میرفت، برایش وقت میگذاشت، با محمد صحبت میکرد و به او امید میداد. آقای محمدحسن داودی کاری میکردند که محمد به قولی ریکاوری میشدند. این که میگویم مدیون ایشان هستم یک واقعیتی است، اگر ایشان در کنار خانواده ما نبودند، شاید محمد این نتیجه را نمیگرفت.
اگر بخواهید فقط یک کاری که نباید اولیا انجام دهند را بگویید، آن کار چیست؟
بهصورت جدا به همسرم میگفتم اگر در آزمونی محمد افت کرد و شما ناراحت شدید، این ناراحتی را باید طوری پنهان کنید که از چهره شما هم محمد نتواند این ناراحتی را تشخیص دهد. شما باید طوری خودتان را کنترل کنید که محمد فکر نکند وظیفه دارد و باید در همه آزمونها نتیجه خوبی بگیرد. باید محمد به این نتیجه و واقعیت برسد که برای این آزمون تلاش کرده ولی ممکن است نتیجه مطلوب را نگرفته باشد. محمد باید بداند که پشت این شکست، یک پیروزی منتظر اوست. یک مورد را هم اضافه کنم؛ پدر و مادرها اصلا مقایسه را انجام ندهند چون این قیاس در نهایت به حسادت یا تقلب ختم خواهد شد.
جناب نادری شما فرهنگی هستید. چه توصیهای به دانشآموزان دارید؟
دانشآموزان باید صبور باشند، شما یک شبه به همه چیز نمیرسید. اگر پسر من به این جایگاه رسیده نتیجه 3 سال تلاشش بوده و هیچوقت ناامید نشده است، حتی مواقعی که رتبهای دور از انتطار میگرفت. ناامیدی را از خودتان دور کنید.
