در مطالعهی رفتارشناسیِ پاسخ به یک پرسش و انتخاب گزینهی دلخواه دریافتم که پس از یک دوره تجربهی مفید چندماهه در کانون، حالا باید بر مهارتهای فراشناختی بیشتر خود تمرکز کنید.
نخست ببینید در آزمون قبل با چند سؤال با تردید مواجه شدید. سؤالات شکدار اصولاً جزء سؤالات وقتگیرند که بیشتر اوقات شما را زمینگیر میکنند. گاهی آن قدر وسوسه میشوید که قدرت «نه گفتن» را از شما میگیرند و به هر ترتیب یک پاسخ احتمالی میدهید و برخی موارد نیز در مورد این گونه پرسشها به گزینهی درست میرسید.
اکنون بیش از هر زمانی میتوانید بر روی این تکنیک کار کنید. هر بار که آزمون میدهید (چه در منزل و چه در کانون) بلافاصله زمانی را تعیین کنید و به سراغ سؤالاتی بروید که با تردید با آنها مواجه شدهاید. لازم نیست به سراغ پاسخنامه بروید. کافی است یک بار دیگر به این سؤالها فکر کنید و جوابهایتان را با نوبت اول مقایسه کنید. فرایند انتخاب یا عدم انتخاب گزینهی مورد نظرِ یک به یک سؤالات را در هر دو نوبت موشکافانه بررسی کنید و بار دیگر فکر کنید:
- چرا در پاسخ به این سؤال دچار تردید شدم؟
- چرا به این سؤال پاسخ ندادم؟
- چه شد که گزینهی نادرست را انتخاب کردم؟
- بهتر نبود به این سؤال پاسخ نمیدادم؟
- پاسخ درست به یک سؤال شکدار برای من چهقدر ارزشمند است؟
و...