نام :دیانا
نام خانوادگی:ضابطیان
مقطع:دوازدهم تجربی
شهر و استان:تهران
چند سال کانونی؟یازدهم و دوازدهم یعنی دو سال
مصاحبه گر :سارا قائمي
۱. شما چگونه با کانون فرهنگی آموزش قلمچی آشنا شدید؟
من از طریق دوستِ مدرسهایام با قلمچی آشنا شدم. اون دانشآموز از چند سال قبل عضو بود و به من توصیه کرد که آزمونهای کانون رو امتحان کنم. وقتی نتایج آزمونها و ترازهاش رو دیدم، تصمیم گرفتم که من هم عضو بشم چون احساس کردم سطح آزمونها جدّی و مطلوب است.
۲. ساعت مطالعه شما به چه میزان است؟ و چگونه برنامهریزی میکنید؟
بهطور میانگین حدود ۶ تا ۸ ساعت در روز مطالعه دارم. برنامهریزی من به این شکل است که اول دفتر برنامهریزی را در ابتدای هفته پر میکنم: فهرستی از درسها، تعداد تست و مرور دروس. سپس هر شب، مطالعهٔ آن روز را ارزیابی میکنم و اگر از برنامه عقب مانده باشم، روز بعد اولویت را به آن میدهم. مثلاً اگر در درس زیست دو فصل عقب باشم، روز بعد آن را در اولویت قرار میدهم.
۳. برای هر درس اختصاصی چند تست میزنید؟ و روش مرور شما چیست؟
در درسهای اختصاصی مثل زیست، ریاضی، فیزیک، معمولاً بین ۴۰ تا ۶۰ تست در روز میزنم. مرورم به این ترتیب است: اول تست جدید میزنم، سپس تستهای غلط یا نزدهٔ قبلی را مرور میکنم، سپس در پایان هفته یک آزمون کوچک شبیه تستی میگیرم تا ببینم چقدر مطالب تثبیت شدهاند. علاوه بر این، هر دو هفته یکبار، یه جلسه مرور کل مباحث اختصاصی دارم.
۴. هدف شما از شرکت در این تعداد آزمون چه بود؟
هدف اصلیام این بود که به شرایط آزمون سراسری عادت کنم و تنشِ جلسهٔ آزمون را تجربه کنم. با شرکت مرتب در آزمونهای قلمچی، توانستم ضعفهای زمانی و مدیریت اضطراب را شناسایی کنم و بهبود بخشم. علاوه بر این، هر آزمون فرصتی بود برای سنجش عملکرد خودم و تنظیم برنامهٔ بعدی.
۵. زمانی که تراز یا نتیجه آزمون مناسب نشد، چه واکنشی داشتید؟ و چگونه خودتان را جمعوجور کردید؟
وقتی تراز یا نتیجهای که انتظار داشتم نشد، ابتدا کمی ناراحت میشدم ولی سریعاً به این فکر میکردم که این نتیجه، دادۀ خطاهاست و فرصتِ یادگیری. بلافاصله بعد از دریافت کارنامه، اشتباهاتم را در دفتر خطا ثبت میکنم، بررسی میکنم چه مبحثی را اشتباه زدهام یا نزدهام، سپس برنامهٔ هفتهٔ بعد را طوری میچینم که همان مبحث را با تستهای بیشتر پوشش بدهم. این کار به من کمک کرد که کمکم از عقبماندگیها عبور کنم.
۶. آیا شما برنامهٔ متفاوتی از مدرسه داشتید؟ اگر بله، چگونه آن را اجرا کردید؟
بله، من علاوهبر درسهای مدرسه، برنامهٔ جداگانهای برای مطالعهٔ خانه داشتم که بر اساس برنامه راهبردی قلمچی تنظیم شده بود. مثلاً بعد از مدرسه، حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه استراحت میکردم، سپس مطالعهٔ خاص برای آزمون کانون داشتم: تستهای مقرر، مرور دفتر، و تمرین زماندار. شبها نیز نیم ساعت اختصاص میدادم به خلاصهنویسی و مرور آنچه که در مدرسه یاد گرفتهام. این برنامهٔ مکمل باعث شد که مطالب مدرسه از حالت «یادگیری سطحی» به تثبیتشده تبدیل شوند.
۷. چه تکنیکی برای مدیریت زمان سر جلسه آزمون دارید؟
اول، همان هفتهٔ قبل آزمون، چند بار “تست زماندار” کار میکنم تا رفلکس من برای پاسخگویی سریعتر شود. سر جلسه آزمون، ابتدا نگاهی کلی به دفترچه آزمون میاندازم و وقتبندیام را تنظیم میکنم: مثلاً برای هر تست با ضریب خاص، حدود «الف دقیقه» وقت میگذارم. اگر سوالی سختتر بود و زمان بیشتری نیاز ی داشت، آن را علامتگذاری میکنم و به آخر میگذارم تا ابتدا تستهایی را جواب بدهم که بلدتر هستم. این روش باعث شده است که وقت کم نیاورم و اضطرابم کاهش پیدا کند.
۸. اگر اشتباهات قبلی را دوباره بکنید، چه تغییری در روش مطالعهتان میدهید؟
اگر فرصت دوباره داشتم، دو چیز را حتماً تغییر میدادم:
يکی این که از ابتدا با مرور هفتگی شروع میکردم نه فقط ماهیانه؛ چون برخی مطالبی که در اوایل سال خوانده بودم، فراموش شده بود. دوم این که بیشتر روی دفتر خطا تأکید میکردم: بعد از هر آزمون، نه فقط تست غلط بلکه سوالاتی که زمان بیشتری برده بودند یا گزینهشان را شک داشتم نیز یادداشت میکردم. سپس قبل از آزمونهای بعدی، این تستها را با زماندار دوباره میزدم تا خطاها خیلی کمتر شوند.
9. مهمترین عاملی که فکر میکنید باعث پیشرفت شما شد، چیست؟
بهنظر من مهمترین عامل، «پشتکار و استمرار» بوده است. چون خیلی مهمتر از زمان صرف شده، این است که هر روز به برنامهات پایبند باشی، حتی در روزهایی که انگیزه نداری. علاوه بر این، داشتن یک دفتر برنامهریزی و بازخورد مستمر از آزمونها (مثل تحلیل کارنامهها و اصلاح روشها) باعث شد که روند پیشرفت پایداری داشته باشم.
۱0. اگر بخواهید به داوطلبان سال آینده توصیه کنید، چه نکاتی میگویید؟
به آنها میگویم
از تابستان شروع کنید چون آمادگی و تسلط جزئی باعث میشود در ادامه سال کمتر تحت فشار باشید.
برنامهریزی داشته باشید و آن را بنویسید — نوشتن کمک میکند که برنامه پایدارتر شود.
آزمون بدهید و بعد تحلیل کنید — فقط تست زدن کافی نیست، باید بفهمید چرا اشتباه کردید و چگونه اصلاح کنید