مصاحبه با دکتر شیما زارع کاریزی، پزشک و فارغالتحصیل دانشگاه تهران
مصاحبه گر : گودرز نباتی
۱) لطفاً ابتدا خودتان را برای مخاطبان سایت معرفی بفرمایید و بگویید در حال حاضر چه مسئولیت یا جایگاهی دارید؟
بنده شیما زارع کاریزی هستم، پزشک عمومی و فارغالتحصیل دانشگاه علوم پزشکی تهران. در حال حاضر در شهر هشتگرد، در درمانگاه فرهنگیان و همچنین در مطب خصوصی خود مشغول به فعالیت هستم. خدمت به بیماران، ارتقای سطح سلامت جامعه و تلاش برای کاستن از درد و رنج انسانها، رسالت اصلی حرفهای من به شمار میرود.
۲) چه عواملی سبب شد رشتهی پزشکی را برای ادامهی مسیر تحصیلی خود برگزینید؟
از همان دوران نوجوانی، عشق به علم و انگیزهی کمک به مردم در وجودم ریشه داشت. حمایتهای پدر و مادر عزیزم و باورم به اینکه از طریق پزشکی میتوانم هم برای خانواده و اطرافیانم و هم برای مردم سرزمینم مفید باشم، سبب شد این مسیر را انتخاب کنم. پزشکی برای من نه صرفاً یک رشتهی دانشگاهی، بلکه راهی برای خدمت و معنای زندگی است.
۳) دوران دبیرستان و آمادگی برای کنکور را چگونه پشت سر گذاشتید؟
از سال سوم دبیرستان، با برنامهریزی دقیق و منظم به مطالعه پرداختم. در این مسیر، آزمونها و کتابهای کانون قلمچی نقش بسیار مؤثری داشتند. نظم و انسجامی که کانون در برنامهی درسی من ایجاد کرد، موجب شد با آرامش و اعتمادبهنفس بیشتری به سوی کنکور حرکت کنم. واقعاً معتقدم که آزمونها و منابع کانون، مسیر موفقیتم را هموارتر کردند.
۴) نخستین بار چگونه با کانون فرهنگی آموزش (قلمچی) آشنا شدید؟
یکی از دوستانم بروشور تبلیغاتی کانون قلمچی را به مدرسه آورد و همین آشنایی ساده نقطهی شروع مسیری شد که در زندگی من نقش بزرگی ایفا کرد.
۵) حضور در کانون قلمچی چه نقشی در برنامهریزی و پیشرفت تحصیلی شما ایفا کرد؟
کانون برای من بستری فراهم کرد تا بتوانم با برنامهای مدون، منظم و مطمئن پیش بروم. در آن دوران آزمون ورودی پیشدانشگاهی بسیار اهمیت داشت و به لطف آزمونها و برنامهریزیهای کانون، توانستم مسیر آمادگی برای کنکور را با آرامش و موفقیت طی کنم.
۶) کدامیک از آزمونها یا خدمات کانون را مؤثرتر میدانید و چرا؟
به نظر من همهی آزمونهای کانون در جایگاه خود ارزشمند و مؤثر بودند؛ از آزمونهای هفتگی گرفته تا آزمونهای نوروزی، جامع و جمعبندی. همچنین کتابهای کانون، بهویژه مجموعهای از کنکورهای سالهای گذشته، برای من بسیار کاربردی و ارزشمند بود.
۷) آیا خاطره یا تجربهی خاصی از دوران شرکت در آزمونهای کانون دارید که همچنان در ذهنتان ماندگار باشد؟
بله، آن روزها هشتگرد امکانات آموزشی گستردهای نداشت و سال ۱۳۷۶ کانون قلمچی نخستین مؤسسهی معتبر آمادگی کنکور در شهر ما بود. حضور در آزمونها برای من و دوستانم سرشار از خاطرات شیرین است. رقابتی سالم و دوستانه بین ما وجود داشت و همین فضا انگیزهی بیشتری ایجاد میکرد. علاوه بر این، پیش و پس از آزمونها، ارتباط و دلگرمیهایی که از آقای مهندس نباتی و سرکار خانم حریقی عزیز دریافت میکردیم، باعث میشد با امید و انرژی بیشتری مسیر را ادامه دهیم.
۸) ورود به دانشگاه و سالهای دانشجویی در رشتهی پزشکی برایتان چگونه گذشت؟
ورود به دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ یکی از بهترین و شیرینترین لحظات زندگی من بود. سالهای دانشجویی برایم پر از امید، تلاش و انگیزه بود. هر روز با گذراندن واحدهای تئوری و عملی در بیمارستانها احساس میکردم به دانش و مهارتهایم افزوده میشود و با دستانی پر میتوانم به جامعه خدمت کنم.
۹) در مسیر پزشک شدن با چه چالشهایی مواجه شدید و چگونه آنها را پشت سر گذاشتید؟
پزشکی همانند هر رشتهی دیگری چالشها و دشواریهای خاص خود را دارد. کشیکهای طولانی، مراقبت از بیماران بدحال و حجم بالای دروس، از جمله این سختیها بود. اما با صبر، علاقه و پشتکار توانستم از همهی این مراحل عبور کنم. ایمان داشتم که با تلاش میتوان به هدف رسید و همین باور مرا در مسیر استوار نگاه داشت.
۱۰) به نظر شما کدام ویژگی شخصیتی یا مهارت برای موفقیت در حرفهی پزشکی ضروریتر است؟
علاقه و استعداد علمی در کنار پشتکار، مهمترین ویژگیهای یک پزشک موفق است. اما از همه مهمتر، اخلاق نیکو، صبر و توانایی همدلی با بیماران است. یک پزشک باید بتواند شنوندهی خوب درد و سخن بیماران باشد و هم به سلامت جسم و هم به آرامش روح آنها کمک کند.
۱۱) چه کسانی در مسیر زندگی و تحصیل برایتان الگو یا الهامبخش بودهاند؟
پدر و مادر عزیزم همواره برای من مظهر آرامش و امید بودهاند. همچنین از همان روزهای نخست، آقای مهندس نباتی و همسر گرامیشان با امیدبخشی و حمایتهای ارزشمندشان نقش بزرگی در مسیر من داشتند. همسر عزیزم و تمامی اعضای خانواده نیز همراهان همیشگی من بودهاند.در این مسیر نمیتوانم نقش معلمان خوب و دلسوزم را نیز نادیده بگیرم؛ آنها چراغ راه من در سالهای تحصیل بودند.
۱۲) به نظر شما دانشآموزان امروز برای موفقیت در کنکور و آیندهی تحصیلی و شغلی خود باید به چه نکاتی بیشتر توجه کنند؟
مهمترین نکته، شناخت استعداد و علاقهی واقعی خود است. وقتی فرد مسیر مورد علاقهاش را انتخاب کند، با انگیزه و پشتکار بیشتری در آن گام برمیدارد. در کنار این موضوع، برنامهریزی دقیق، مطالعهی منظم و بهرهگیری از منابع و آزمونهای معتبر مانند کانون قلمچی نقش کلیدی در موفقیت دارد.
۱۳) اگر به دوران دانشآموزی بازگردید، چه توصیهای به خودِ نوجوانتان خواهید داشت؟
به خودِ نوجوانم میگویم: استعداد و علاقهات را خوب بشناس، برای هدفت برنامهریزی منسجم داشته باش و مطالعهات را به صورت منظم ادامه بده. از حمایت کانون قلمچی و معلمان خوب و باتجربهات بهره ببر، زیرا این مسیر مطمئنترین راه برای رسیدن به موفقیت است.
۱۴) چه پیامی برای دانشآموزان و داوطلبانی دارید که هماکنون همراه کانون قلمچی هستند؟
به دانشآموزان عزیز توصیه میکنم از فرصتها به بهترین شکل استفاده کنند. حضور منظم در آزمونهای کانون، بهرهگیری از مشاورهها و منابع آموزشی ارزشمند این مجموعه، و همراهی معلمان و مشاوران، راهی مطمئن برای رسیدن به موفقیت است. تلاش، پشتکار و استفاده درست از این امکانات میتواند آیندهای روشن برای آنها رقم بزند.
۱۵) برنامهها و آرزوهای آیندهی شما در حوزهی پزشکی و خدمت به جامعه چیست؟
هدف من همواره ارتقای دانش و مهارتهای پزشکیام بوده است. قصد دارم با شرکت در کنگرهها، مطالعهی مداوم و بهروز نگهداشتن اطلاعات علمی، توانمندیهایم را افزایش دهم تا بتوانم خدمات مؤثرتری به بیماران و مردم کشورم ارائه دهم. برای من، بهترین آرزو تحقق سلامتی و آرامش در جامعه است و امیدوارم سهم کوچکی در این مسیر ایفا کنم.