همهی دانشآموزان کانونی اهداف بزرگی دارند. برای رسیدن به هدفهای درخشان تحصیلیشان برنامههای زیاد و ایدههای بزرگی در سر دارند. بعضیها برنامه را مینویسند و از طریق دفتر برنامهریزی چند از ده هر درس را برای پیشرفت مشخص میکنند. برخی برنامهی یک هفتهی خود را مشخص میکنند و برخی برنامهی یک ماههی خود را. عدهای هستند که نگاه دوربرد و دوراندیش دارند. به هر حال موضوع اصلی عمل کردن به برنامه است.
شما چهقدر در اجرای برنامهی خود موفق هستید؟
چهقدر قدرت طبقهبندی و اولویتدهی بین ضروریترها و مهمترها را در برنامهی خود دارید؟
چهقدر در مقابل موانع کارتان ایستادگی میکنید؟
دانشآموزانی هستند که از پشتیبان خود توقع نوشتن یک برنامهی زمانبندیشده دارند. این دانشآموزان قدرت نوشتن برنامهی درسی را دارند ولی در اصل به دنبال یک ناظر بر اجرای برنامه هستند. این دانشآموزان از اجرا نشدن کامل برنامهی خود به ستوه آمدهاند.
برنامهی شخصی شما باید منعطف باشد. خیلی مسایل باعث میشود که برنامه کاملاً اجرا نشود و این یک امر طبیعی است. برنامه را متناسب با توان عملیاتی و اجرایی خود تنظیم کنید. برنامه باید از سوی شما قابل اجرا باشد. هیچ وقت خودتان را ملزم نکنید که برنامهی افراد موفق را به اجرا درآورید. برنامهی هر کس مختص به خود اوست.
هنر نه گفتن داشته باشید. پیشامدها و حوادث در زندگی همهی ما هست. شما باید قدرت مدیریت زمان و مقابله با پیشامدهای غیر ضروری را داشته باشید. در آن صورت است که آرامش خواهید داشت و از اجرای برنامه لذت خواهید برد.
در دفتر برنامهریزی نقاط قوت و موانع کار خود را بیابید و هر هفته خودارزیابی کنید. قدرت تحلیل و بررسی عملکرد گذشته به شما کمک میکند آینده را بسازید. اگر میخواهید در اجرای برنامه موفقتر باشید باید خود را بشناسید و موانع اجرای برنامهی خود را رفته رفته کاهش دهید.