نام و نامخانوادگی : امیر دهقان
نام شهر، استان : روستای سراب قامیش سنندج ، کردستان
رتبه : ۱٠٠
گروه آزمایشی : علوم انسانی
نام منطقه : منطقهی ۲
میانگین تراز : ۷۲۰۰
نام مدرسه : تیزهوشان شهید بهشتی ناحیه دو سنندج
درصدهای کنکور اردیبهشت :
ریاضی : ۲۳ فنون : ۵۸ جامعهشناسی : ۸۴ روانشناسی : ۷۳عربی : ۸۱ تاریخوجغرافیا : ۵۵ فلسفه و منطق : ۴۵ اقتصاد : ۷۵
تراز : 11234
درصدهای کنکور تیر :
ریاضی :۴۸ فنون : ۴۵ جامعهشناسی : ۸۴ روانشناسی : ۱۰۰ عربی : ۶۷ تاریخ و جغرافیا : ۳۵ فلسفه و منطق : ۴۳ اقتصاد : ۶۵
تراز : ۱۰۸۷۵
چندسال دانشآموز کانون بوده است : دو سال ، یازدهم و دوازدهم
شغل و تحصیلات مادر : خانهدار ، راهنمایی
شغل و تحصیلات پدر : کارگر ، دیپلم
مصاحبه گر : فرنوش تقوی کنی
مهمترین دلایلی که خود را قهرمان تابآوری میدانید ؟
در روستای سراب قامیش از توابع شهرستان سنندج زندگی میکنم که فاصلهی حدوداً ۴۰ کیلومتر تا مدرسهای که در آن تحصیل کردم دارد . به مدت دو سال در خوابگاه دانش آموزی مشغول درسخواندن بودم و در سال کنکورم که شرایط ماندن در خوابگاه را نداشتم ، مسیر دو ساعته را برای رفتن به مدرسه طی میکردم .
چهکسانی در پیشرفت و موفقیت شما تاثیر زیادی داشتند ؟
پدر و مادرم اصلیترین مشوق بنده بوده و هستند . ایشان از هیچ فرصتی جهت کمک کردن به من دریغ نکرده و همواره پشتیبان اصلی من بودند . نقش همکلاسیها و دوستانم نیز در روند من مشهود است و دائماً مشمول لطفهای ایشان بودهام .
داستان و روایت قهرمان تابآوری بر اساس توضیحات خود دانش آموز را بیان کنید :
در دوران راهنمایی ،درگیر کرونا شدیم ، من ترجیح دادم به جای سرگرم شدن در فضای مجازی ، کارکنم و به جوشکاری پرداختم تا درآمدی هم داشته باشم ، پس از درگیری چند ماهه با کار در جوشکاری متوجه شدم که تحصیل راهیاست که باید انتخاب کنم . به مدت دو سال مشغول درسخواندن نامنظم برای آزمون تیزهوشان بودم و خوشبختانه پذیرفته شدم . شرایط حضور من به علت دوری روستایمان نسبت به مدرسه بسیار سخت بود ، اما در هر صورت توانستم با شرایط کنار آمده و سه سال تحصیلم را در مدرسهی تیزهوشان شهید بهشتی ناحیه ۲ سنندج درس بخوانم . رسیدن از نیمکتهای چوبی و کهنهی مدرسهی روستا به بهترین مدرسهی استان این نوید را به من میداد که اگر تلاش کنم بازهم به هدفم خواهم رسید .در طول سال کنکورم مشکلاتی داشتم اما حقیقتاً مشکلات تحصیلی بخش کوچکی از آن بود ، اما در هر صورت موفق به کسب رتبهی ۱۰۰ کنکور انسانی شدم . نمیتوانم شرایط شخصی و تفکراتم را به جامعهی دانشآموزی تعمیم دهم، اما معتقدم که هر هدفی قابل دستیابی است بهشرط زحمت کشیدن ، زحمت توامان با رنج میشود و طبیعتاً هر آدمی روش خاص خود برای مقابله با آنها را دارد . در هر صورت من هم مثل هر دانشآموز کنکوری زحمت کشیدم و شرایط سختی که قبلاً از آن فرار میکردم را اینبار نه با تلقینهای نادرست ، بلکه بهعنوان جزئی از خود قبول میکردم و طبیعتاً ماحصل تمام این موارد میشود موفقیت در یک مقطع که کنکور باشد . سختی های گوناگون در بسترهای مختلفی سر راه من بودند ، از جمله اینکه تقریباً به واسطه ی راه دور مدرسه باید در خوابگاه و در اتاقی ده نفره درس میخواندم ، تا اینکه در سال کنکور چون درخوابگاه نبودم ، تقریباً دو ساعت را در ماشین تا مدرسه بودم و این مسائلی بود که سر راه من بود اما در هر صورت آنها را پذیرفتم و صرفاً در مسیر کنکور حرکت میکردم .