دانشآموزان با نزدیک شدن به کنکور با همهی تلاشی که در مطالعهی دروس نمودهاند، اغلب دچار این نگرانی هستند که به میزان لازم درس نخواندهاند یا تسلط لازم را کسب ننمودهاند.
به باور من مطالعه در دوران جمعبندی به روش سه روز یکبار (روش قلمچی) میتواند این نگرانی را به میزان زیادی رفع کند.
در دوران جمعبندی دانشآموز دانش جدیدی قرار نیست بیاموزد، بلکه به تثبیت و تسلط آموختههای قبلی میپردازد.
به باور من نقش مطالعه به این روش فقط به سبب تأثیری که در تثبیت یادگیریهای قبلی دارد نیست بلکه بیشتر به سبب اطمینان خاطر و آرامشی است که به دانشآموز میدهد و او را به این نتیجه میرساند که آنچه را خواندهام به درستی اندوزش و رمزگردانی شده و چنان در حافظهام ذخیره شدهاست که در هنگام آزمون نظام یادیاری ذهنم به درستی میتواند آنها را به یاد آورد.
پس نتیجهی دوران جمعبندی رسیدن به آرامشی است که از دانش مهمتر است.
«در روز کنکور آرامش نیاز اساسی دانشآموز است تا بتواند از دانش اندوختهی سالیان به درستی استفاده کند»
برخی از دانشآموزان با دانش در روز کنکور خراب میکنند چون آرامش ندارند.
فقط با جمعبندی این آرامش حاصل میآید.
نکتهای هم در منطق و چگونگی جمعبندی اضافه میکنم: در همهی سالهای گذشته دانشآموز درس خوانده سپس از خودش آزمون گرفته ببیند چهقدر یاد گرفته است. اما در روش جمعبندی ابتدا آزمون میدهد ببیند چه مطالبی را و چهقدر یاد نگرفته، سپس به نسبت اهمیت، مطالبی را از یادنگرفتههایش انتخاب و مطالعه میکند تا به آرامش برسد:
من آنچه را خواندهام یادگرفتهام، فراموش نکردهام و به یاد دارم، من آمادهام.
منوچهر فاریابی
پژمان عبدالهیان: مقاله، کاربردی و روان است.
من کاملاً با استفاده از این دوران جهت تثبیت اطلاعات و نخواندن مطالب جدید موافقم و نقش این دوران را جهت افزایش آرامش باور دارم، اما مخالفم که صرفاً این دوران جهت ایجاد آرامش است. بلکه دانشآموزان با برگزاری چندین بار کنکورهای سنوات گذشته، علاوه بر آرامش تمام تکنیکهای مورد نیاز خصوصاً مدیریت زمان را مشق کرده و در آنها مسلط میشوند. ضمناً مطالب را هم دوره کرده و با بازیابی، آنها را در دسترس قرار میدهند.
داود اکبری: سلام منوچهر عزیز
در رابطه با مقالهی جمعبندی، شما روی دو موضوع خیلی اصرار داری: نخست باور به روش سه روز یک بار و دوم تأکید شما بر ایجاد آرامشِ حاصل از اجرای آن.
من هم به عنصر آرامش در آستانهی کنکور خیلی تأکید دارم و میدانیم که این آرامش نتیجهی دست یافتن به مهارتی بنام فراشناخت است و البته این مهارت نتیجهی همان تکرارها و شبیهسازیهاست. صد البته این روش تنها راه رهایی و آرامش نیست! و اتفاقاً در پاراگراف چهارم چهقدر واقعبینانه، به تثبیتِ دانشِ اندوخته اشاره میکنی. به نظر من دانش فراشناختی افراد در طول یک سال درس خواندن به تدریج قوام مییابد نه در یک ماه آخر جمعبندی!
محمد معافی: تأکید بر مدیریت زمان و کسب آرامش در دوران جمعبندی به جاست.
اما با نفی یکسره و مطلق یادگیری در دوران جمعبندی و افزایش سطح آموختهها موافق نیستم.