برخی فصلها آموزشی هستند و ویژگیهای عجیبوغریبی دارند. مثلاً همزمان با بازگشایی مدرسهها در فصل پاییز، بسیاری از دانشآموزان اهداف بزرگی را برای خود تصویرسازی کرده و با خود عهد میکنند خواب متعادل داشته باشند، در روز چقدر درس بخوانند و... .
تکلیف فصل بهار هم مشخص است: افزایش تلاش، تعدیل انتظارات و اهداف مشخصشدهی ابتدای سال، جبران بخشی از عقبافتادگیهای درسی و... .
اما در این میان، زمستان آموزشی اهمیت دوچندان دارد و منحصربهفرد است. عملینشدن برنامهها و نرسیدن به هدفگذاریها، انگیزهی برخی از دانشآموزان را کاهش میدهد و آنها را از مطالعهی بعدی بازمیدارد و تمرکز بر روشها و راهبردهای قبلی آنها را مختل میکند. شاید فقط دانشآموزانی که شناخت دقیقی از تواناییهای خود (قوتها و ضعفها) کسب کردهاند و روش شخصیسازیشدهی هر درس را خوب و کامل کشف کردهاند، بتوانند هدفگذاری و مطالعهی خود را با کمترین انحراف، بهدرستی پیش ببرند. درواقع این دانشآموزان ریتم و آهنگ متعادل آموزشی خود را در تابستان یا پاییز یافتهاند و بنابراین تکلیف کار خود را در زمستان مشخص و روشن کردهاند: «داشتن یک هدف و پیش به سوی همان یک هدف».
به بیراهه نرفتهایم اگر بگوییم هیچکس نمیتواند زمان را به عقب برگرداند و دوباره شروع کند؛ اما میتواند از همین حالا شروع کند و پایان جدیدی را برای خود بسازد.
کامجویان را ز ناکامیچشیدن چاره نیست بر زمستان صبر باید طالب نوروز را
چند پیشنهاد برای ساختن زمستان آموزشی دلخواه
1. از امروز بر اساس آنچه به دست آوردهاید و توان زحمتکشی خود، دفتر برنامهریزی را با جدیت بنویسید.
2. آزمون هدفگذاری، بستر رسیدن به تعادل مطالعاتی در هفتهی اول و دوم آزمون و همچنین ارزیابی عملکرد فردی را فراهم میکند.
3. با آزمون مشابه پارسال، اشکالات مباحث آزمون را رفع کنید و آمادگی لازم را برای آزمون اصلی پیدا کنید و همچنین ارزیابی منطقی از جایگاه خود به دست آورید.
زمستان آموزشی خود را معنادار کنید.