یکی از پیامها و تجربههای افراد موفق پیوستگی است؛ پیوستگی در کار، پیوستگی در اصلاح و پیوستگی در ایجاد روشهای جدید. موضوع بسیار مهم در پیوستگی توجه به اتلاف است. اتلاف یعنی کار و روش اصلاحی و روشهای کاربردی جدید آنقدر که زمان و هزینه و انرژی برده است، نتیجهی مطلوب نداده است.
در مسیر درسخواندن توجه به اتلافها بسیار اهمیت دارد. سؤال متداول گروهی از دانشآموزان این است: «چرا رشد نمیکنم؟» رشدنکردن نشان میدهد چیزی در حال اتلاف است و باید عامل یا عوامل آن را شناخت.
آیا بهاندازهی کافی و لازم درس میخوانید یا وقت خود را تلف میکنید؟ آیا منابع مناسبی دارید؟ تعدد منابع دارید یا خیر؟ آیا برنامهریزیتان مطابق شخصیت فردی و آموزشیتان است؟ آیا تعادل مطالعاتی دارید؟ برای پیداکردن این تعادل به صفحهی 182 دفتر برنامهریزی و کارنامهی آزمون هدفگذاری مراجعه کنید. آیا تجزیه و تحلیل آزمون را بهدرستی انجام میدهید؟ آیا به حضور در آزمون مشابه پارسال برای مرور و جمعبندی آزمون اصلی توجه ویژه میکنید؟
سؤال بسیار مهم: آیا حرکت شما در مسیر درسخواندن روی ریل آموزشی است؟
منظور از این سؤال توجه ویژه به برنامهی راهبردی است. برنامهی راهبردی ساختار و ریل مسیر آموزشی شماست. اگر برنامهریزی دقیقی داشته باشید و زحمت زیادی بکشید، اما خارج از ریل آموزشی حرکت کنید، اتلاف بزرگی رخ خواهد داد. قطار خارجشده از ریل را تصور کنید که اتفاقاً با توان خود سعی در حرکت دارد. بار دیگر برنامهی راهبردی را بررسی کنید.
عامل یا عوامل اتلاف خروجی آموزشی شما چیست؟ فکر کنید. فکرکردن به خود، تفکر دربارهی مسیر و تجربههای خود و بهرهبردن از تجارب دیگران همواره راهگشاست.