پیشرفت درسی همچون پیشرفت در هر عرصهای از زندگی ما به برنامهریزی نیاز دارد؛ اما برنامهریزی در خلأ رخ نمیدهد. برنامهریزی بر بستر نیازهاست که موجب پیشرفت میشود. بهتعبیر روشنتر، پیشرفتْ مسیری است که از ایستگاه خودشناسی آغاز میشود.
اگر خودتان را همان گونه که هستید نشناسید، بهطبع، در تحقق اهدافی که دنبال میکنید، موفق نخواهید شد و بسیار محتمل است که وقت و انرژی خود را هدر بدهید و به دنبال آنچه واقعاً برای خودِ واقعی شما اهمیت دارد، نروید.
فهرست نیازهای هر دانشآموزی منحصر به خود اوست. پیشرفت درسی نسخهی واحدی ندارد. استعداد هر دانشآموزی یگانه و یکتا و مختص خود اوست. برنامهریزی از شناخت خود واقعی هر دانشآموز آغاز میشود. برنامهریزی یعنی خودت را بشناس.