ترس یک کلمهی اوستایی از پارسی باستان است که معنای خوف و بیم را میرساند و معنایی که اکثر صاحبنظران در علوم روانشناختی تا حدودی آن را قبول دارند، این مفهوم را شامل میشود: «احساس ناخوشایندی که در رویارویی با خطر همراه با درد ایجاد میشود و یک رفتار اجتنابی است که در طی آن انسان به سوی مقصد امن میگریزد و نوعی مکانیسم دفاعی است که میتوان به ترس از بلندی، ترس از حیوانات وحشی، ترس از رانندگی و ترس از آزمون و... اشاره کرد».
با توجه به تعریف لغوی و اصطلاحی ترس میتوان این موضوع را استنباط کرد که ترس همیشه نامطلوب نیست؛ چون علت اصلی آن حفظ حیات است. آنچه موجب ناخوشایندی آن میشود، عامل افراطی ترس در وجود فرد است که عملکرد فرد را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
این چالش در زمینهی تحصیلی تا حدود زیادی در بین دانشآموزان فراگیر است. این مورد در زمینهی درسی گاهی به قدری زیاد است که باعث فراموشی مطالب میشود و اگر این موضوع در سالهای اولیه، تشخیص داده نشده و جلوگیری نشود تبعات بیشتری در آینده خواهد داشت.
یکی از کارهایی که خانواده میتواند برای کمک به دانشآموز در این زمینه انجام دهد، رسیدگی مستقیم و تعامل با دانشآموز است. برای مثال قبل از امتحان مطمئن شوید که فرزند شما به مقدار کافی مطالعه کرده است و علت ترس او از امتحان مطالعهی ناقص او نیست. در گام بعدی به او کمک کنید که مطالب را مرور کند؛ مثلاً از او بخواهید در حضور شما در مورد درسی که امتحان دارد سخنرانی کند.
هرچند عوامل بیرونی در این زمینه به دانشآموز کمک میکنند اما بهترین کسی که میتواند به او کمک کند خودش است. در سال کنکور برای غلبه بر این چالش کارهای زیر را پیشنهاد میکنیم:
داشتن مطالعهی صحیح و اصولی
شرکت در آزمونهای برنامهای
مثبتاندیشی
نفس عمیق در جلسهی آزمون
کنکور را یک آزمون معمولی بدانید.