برخی از دانشآموزان، بهویژه در سالهای پایه، از وجود قسمت اجباری یا همان نگاه به گذشتهی برنامهی تابستان ناراضی هستند و دلیل این نارضایتی این است که تا چند ماه گذشته درگیر مباحث آن بودهاند و نمرات عالی در درسهای سال گذشته داشتهاند و دوبارهخوانی یا تکرار مباحث را بیهوده میدادند.
در پاسخ به این نوع نگاه باید گفت برنامهی تابستان برای دانشآموزان فرصت مناسبی ایجاد کرده تا بتوانند در مرحلهی اول کم و کاستیها و یادگیریهای ناقص خود در سال گذشته را جبران کنند. مثلاً دانشآموزی که در سال گذشته در یک درس نمرهی 20 گرفته باشد، خودش میداند که شاید از مباحثی که او در آن درس ضعف داشته سؤالی در امتحان نیامده باشد و شانس با او یار بوده تا نمرهی کامل را به دست آورد؛ اما نکتهی مهم اینجاست که آیا آن نقاط ضعف برطرف شدهاند؟
در اینجاست که نقش مهم نگاه به گذشته دیده میشود. برنامهی آزمونهای تابستان به شما فرصت میدهد تا بار دیگر درسهای سال قبل را تکرار و مرور کرده و به یادگیری کامل نکاتی که نادیده گرفته شدهاند بپردازید.
ما در تابستان سطح همواری از اطلاعات پایهی تحصیلی قبلی ایجاد کرده و در ادامه مباحث سال بعد را روی آن میچینیم. تصور کنید این قسمت در برنامه وجود نداشته باشد و از ابتدای تابستان درسهای سال جدید آزمون گرفته شود. مانند این است که بخواهید روی زمینِ سنگلاخ، دیواری صاف و مستحکم بنا کنید. این دیوار هر چه بیشتر ارتفاع بگیرد، چون پایهی سست و بیاعتباری دارد سریعتر فرومیریزد. چهبسا این فروپاشی زمانی رخ دهد که دیگر فرصتی برای نوسازی و هموار کردن زمین وجود ندارد.
بهترین زمان برای جمعبندی و اطمینان خاطر، فرصت تابستان است. دانشآموزان بهتازگی از امتحانات پایان سال فارغ شدهاند و مباحث و اطلاعات در ذهن آنها جدید است و اکنون طلاییترین فرصت برای تثبیت و ماندگار کردن دانستههاست.