رقابت واژهای آشنا برای پدر، مادر، معلم و دانشآموز است. در طول تحصیل اکثر اولیا و معلمهای عزیز با ایجاد رقابت بین دانشآموزان آنها را به تلاش و کوشش بیشتر برای دستیابی به جایگاهی بالاتر تشویق میکنند. بهراستی رقابت با خود اصل است یا رقابت با دیگران؟ میزان توجه به هر کدام چهقدر باید باشد؟ نگاه به خود یا نگاه به دیگران یا تلفیقی از هر دو؟
اتفاقی که در کانون میافتد این است که وزن رقابت با خود بیشتر است تا رقابت با دیگری. برنامهی آزمون و کارنامههای پنجگانه همواره به گونهای بوده است که دانشآموز بیش از آنکه به بقیهی دانشآموزان توجه کند، خودش را ببیند و تلاش کند جایگاه خود را تغییر دهد؛ مانند دوندهای که در رقابت با دیگران در میدان مسابقه به خودش و مسیر توجه میکند و هر چند وقت یکبار به رقبا نیز نگاهی میاندازد.
ما نیز به عنوان پدر و مادر، معلم و مشاور باید تلاش کنیم فرزندمان در رقابت با خود، پیشرفت کند و جایگاه بهتری به دست آورد.
