«نیمسال دوم آغازی مهمتر» جملهای است که در این بازهی زمانی زیاد آن را میشنوید. بعضی علت آن را میدانند اما بعضی بیاهمیت از کنار آن میگذرند. افرادی که علت آن را میدانند از نیمسال دوم بیشترین استفاده را میکنند.
وقتی نیمسال اول شروع میشود داوطلب در یک ماه اول نمیداند که چگونه میتواند هم به درسهای پایه برسد و هم به درسهای پیشدانشگاهی یا اینکه چگونه میشود هم به مدرسه و هم به کلاس کنکور رفت و هم درس خواند.
یک ماه طول میکشد تا این هماهنگی ایجاد شود و بعد از یک ماه ذهن به دنبال آن است که هر درس را چگونه بخواند و بررسی میکند که کدام مباحث در کنکور مهمترند و دنبال راهکار برای بهترین بودن میرود. بعد از رسیدن به پاسخ این سؤالات، آزمونهای جمعبندی شروع میشود که شامل پروژههای سرسخت و مهماند و البته 50 درصد کنکور را به خود اختصاص میدهند.
تا به اینجای کار داوطلب همواره به دنبال راهکار و روش بوده اما از شروع نیمسال دوم:
1. نحوهی خواندن هر درس را در نیمسال اول یاد گرفته است.
2. توانایی ایجاد هماهنگی بین مدرسه و کلاس کنکور را به دست آورده است.
3. خود را در کنترل مطالعه بین مباحث پیش و پایه تقویت کرده است.
4. میداند که چه مباحثی به نسبت بقیهی مباحث مهمترند.
5. و...
داوطلب با این توانمندیها میتواند نیمسال دوم را بسیار کارامدتر از نیمسال اول شروع کند؛ زیرا تمام ابزارها را میشناسد. علاوه بر این، در نیمسال دوم دوران طلایی نوروز را داریم؛ دورانی که افراد کمی از آن استفاده میکنند ولی درنهایت موفقیت از آنِ افرادی است که از عید استفاده میکنند.
این دوران، فرصتی برای جبران نیمسال اول است و داوطلب میتواند در هر سطحی، خودش را به سطح بالاتری برساند و تراز بهتری کسب کند.