انتخاب رشته هم مهم است و هم ساده. مهم است؛ زیرا در انتخاب رشته، مسیر زندگی و آیندهی شغلی خود را تعیین میکنیم.
چه مواد درسی را میخوانیم؟ آیا به این مواد درسی علاقهمند هستیم؟
چه شغلهایی در انتظار ما خواهد بود؟ آیا به آنها علاقهمند هستیم؟
محل کار ما در آینده کجا خواهد بود؟ آیا در چنین محلهایی میتوانیم با اشتیاق و علاقه کار کنیم؟
برای پاسخ به این سؤالات لازم است با کسانی که میتوانند شما را راهنمایی کنند مشاوره کنید. بهترین مشاوران شما در این مسیر اولیای شما هستند. ابتدا با آنان مشاوره و گفتوگو کنید، سپس با دبیران و مشاوران مدرسه و پشتیبان خود گفتوگو کنید.
اما ساده است زیرا برای پاسخ به این سؤال که «کدام شهر و کدام دانشگاه را انتخاب کنیم؟» استفاده از اطلاعاتی که کانون در اختیار شما قرار میدهد برای شناخت شما از جایگاه خودتان مفید است. این اطلاعات به شما میگوید تراز و رتبهی شما چهقدر است و با چنین رتبه و ترازی چه جایگاهی دارید.
این اطلاعات در سایت کانون قرار دارد و میتوانید جایگاه خود را بیابید. درنهایت شهر، رشته و دانشگاههای مورد علاقه را به ترتیب ترجیح فردی و خانوادگی مرتب میکنید.
توجه کنید:
از آنجا که در انتخاب رشته میتوانید انتخابهای زیادی داشته باشید، وقتی جایگاه خود را حدس زدید در صورت تمایل تعدادی از رشتههای مورد نظر خود را که به آن علاقهمند هستید اما بالاتر از حد تراز و رتبهی شماست و احتمال قبولی شما در آن رشته کم است، انتخاب کنید ( انتخابهای خوشبینانه).
تعدادی از انتخابهایتان در حد تراز و رتبهی خودتان است که به آنها انتخابهای واقعبینانه میگوییم.
اکنون به یک سؤال مهم پاسخ میدهید که «کف قابل قبول شما چیست؟»
اگر در این انتخابها قبول نشدید حاضر هستید یک سال دیگر بمانید و برای کنکورهای بعد خود را آماده کنید؟ یا پایینتر از حد انتظار واقعبینانه هم چند انتخاب دیگر به عنوان کف قابل قبول داشته باشید. این موضوع بسیار مهمی است که باید شما و خانوادهتان آن را مد نظر داشته باشید. کف قابل قبول هر فردی با دیگری با توجه به شرایط آنها متفاوت خواهد بود.
در پایان انتظار این است که بتوانید از انتخابهایتان به شیوهای منطقی دفاع کنید.
میزان رضایتمندی شما در آینده امر مهمی است. نباید در آینده از انتخاب خود پشیمان شوید.
توصیه میکنم چند روزی روی این موضوع وقت بگذارید، گفتوگو کنید و در پایان خودتان تصمیم بگیرید و آن را اجرا کنید.