گزیده ی نکات آموزشی درس عربی، پایه ی سوم راهنمایی (آزمون7 مهر)

همانطور که می دانید سؤالات این درس به صورت نگاه به گذشته است. یعنی مباحث کتاب پایه ی دوم راهنمایی را دوره می کند. مباحث این آزمون شامل دوره ی کامل کتاب دوم راهنمایی است.

گزیده ی نکات آموزشی درس عربی، پایه ی سوم راهنمایی (آزمون7 مهر)


گزيده ي نکات آموزشي درس عربي، پايه ي سوم راهنمايي (آزمون7 مهر)

همانطور که مي دانيد سؤالات اين درس به صورت نگاه به گذشته است. يعني مباحث کتاب پايه ي دوم راهنمايي را دوره مي کند.

مباحث اين آزمون شامل دوره ي کامل کتاب دوم راهنمايي است.

1)       اسم و اسم اشاره:

      اسم

      علامت

      مثال

اسم اشاره نزديک

اسم اشاره دور

مفرد مذکر

          ــ

        طالِب

         هذا

        ذلِکَ

مفرد مؤنّث

      ة ـ ـة

        طالِبَة

         هذه

        تِلکَ

مثنّاي مذکّر

     انِ ـ ين

 طالِبانِ ـ طالِبَينِ

   هذانِ ـ هذَينِ

         ــ

مثنّاي مؤنّث

     انِ ـ ينِ

طالِبَتانِ ـ طالِبَتَينِ

  هاتانِ ـ هاتَينِ

         ــ

جمع مذکّر سالم

    ونَ ـ ينَ

طالِبونَ ـ طالِبينَ

        هؤلاء

     أولئکَ

جمع مؤنّث سالم

       ات

       طالِبات

        هؤلاء

     أولئکَ

جمع مکسّر

       ــ

       طُلّاب

       هؤلاء

     أولئکَ

نکته: اسم هاي اشاره ي «هؤلاء» و «أولئکَ» فقط براي جمع هاي مکسّري استفاده مي شوند که مربوط به انسان  باشد. مثل: «عُلَماء ـ شُهَداء ـ طُلّاب»

2)       کلمات پرسشي:

            کلمات پرسشي        

            موارد کاربرد

                   مثال

             ما : چيست

پرسش از اشياء( غير انسان)

         ما هذا ؟ هذا کتابٌ.

              هَل : آيا

پرسش از درستي يا نادرستي چيزي

هَل هذا کتابٌ ؟ نَعَم هذا کتابٌ.

            مَن : کيست

پرسش از اشخاص (انسان)

         مَن هُوَ ؟ هُوَ طالِبٌ.

             أينَ : کجا

پرسش از مکان چيزي يا کسي

أينَ الکِتابُ ؟ الکِتابُ في المَحفَظَةِ

نکات:

1)       در جواب کلمه ي پرسش «هَل» بايد از «نَعَم» يا «لا» استفاده کنيم.

2)       در جواب کلمه ي پرسشي «أينَ» کلماتي مانند: «في، تَحتَ، عَلي، فَوقَ و ...» مي آيد.

3)       انواع کلمه :

      انواع کلمه

         علامت

            مثال

          اسم

معمولاً همراه «تنوين» يا«ال» مي آيد.

     الکِتاب ـ  کِتابٌ

          فعل

معناي مستقل دارد و زمان خاصي را نشان مي دهد.

ذَهَبَ: رفت        

يَذهَبُ: مي رود

          حرف

وقتي در جمله استفاده شود معنا پيدا مي کند.

في: در ـ إلي: به سوي

4)       فعل ماضي:

صرف 14 صيغه ي فعل ماضي:

        صيغه

    صرف فعل

        ترجمه

     ضمير منفصل

     ضمير متصل

مفرد مذکّر غائب

        ذَهَبَ

رفت(يک مرد)

        هُوَ: او

        ه ـ ـه

مفرد مؤنث غايب

        ذَهَبَت

رفت (يک زن)

        هيَ: او

          ها

مثناي مذکر غايب

        ذَهَبا

رفتند(دو مرد)

       هُما: آن دو

         هُما

مثناي مؤنث غايب

       ذََهَبَتا

رفتند(دو زن)

       هُما: آن دو

         هُما

جمع مذکر غايب

       ذَهَبوا

رفتند(چند مرد)

       هُم: آن ها

         هُم

جمع مؤنث غايب

       ذَهَبنَ

رفتند(چند زن)

       هُنَّ: آن ها

         هُنَّ

مفرد مذکر مخاطب

       ذَهَبتَ

رفتي( يک مرد)

       أنتَ: تو

          کَ

مفرد مؤنث مخاطب

       ذَهَبتِ

رفتي(يک زن)

       أنتِ: تو

          کِ

مثناي مذکر مخاطب

       ذَهَبتُما

رفتيد(دو مرد)

       أنتُما: شما

         کُما

مثناي مؤنث مخاطب

        ذَهَبتُما

رفتيد(دو زن)

       أنتُما: شما

         کُما

جمع مذکر مخاطب

        ذَهَبتُم

رفتيد(چند مرد)

       أنتُم: شما

         کُُم

جمع مؤنث مخاطب

        ذَهَبتُنَّ

رفتيد(چند زن)

       أنتُنَّ: شما

         کُنَّ

متکلّم وحده

        ذَهَبتُ

رفتم

       أنا: من

         ي

متکلّم مع الغير

       ذَهَبنا

رفتيم

      نَحنُ: ما

         نا

5)       صرف 14 صيغه ي فعل مضارع:

         صيغه

    صرف فعل

       ترجمه

مفرد مذکّر غائب

       يَذهَبُ

مي رود(يک مرد)

مفرد مؤنث غايب

       تَذهَبُ

مي رود(يک زن)

مثناي مذکر غايب

       يَذهَبانِ

مي روند(دو مرد)

مثناي مؤنث غايب

       تََذهَبانِ

مي روند(دو زن)

جمع مذکر غايب

      يَذهَبونَ

مي روند(چند مرد)

جمع مؤنث غايب

        يَذهَبنَ

مي روند(چند زن)

مفرد مذکر مخاطب

        تَذهَبُ

مي روي( يک مرد)

مفرد مؤنث مخاطب

        تَذهَبينَ

مي روي( يک زن)

مثناي مذکر مخاطب

       تَذهَبانِ

 مي رويد(دو مرد)

مثناي مؤنث مخاطب

        تَذهَبانِ

 مي رويد(دو زن)

جمع مذکر مخاطب

       تَذهَبونَ

 مي رويد(چند مرد)

جمع مؤنث مخاطب

        تَذهَبنَ

 مي رويد(چند زن)

متکلّم وحده

        أذهَبُ

     مي روم

متکلّم مع الغير

        نَذهَبُ

    مي رويم

نکات:

1)    به جاي ضمير مي توان از اسم هايي که با صيغه ي افعال (ماضي ـ مضارع) تناسب دارند، استفاده کرد.    مثال:«الطّالبُ ذَهَبَ / يَذهَبُ» «الطّالِباتُ ذَهَبنَ / يَذهَبنَ»

2)       «أيُّها ـ أيَّتُها» به ترتيب باعث مخاطب شدن اسم هاي مذکر و مؤنث مي شوند، و بايد به همراه فعل هاي مخاطب استفاده شوند.

3)       اگر سؤالي با فعل مفرد (مذکر ـ مؤنث) مخاطب (ماضي ـ مضارع) پرسيده شود، در پاسخ بايد فعل متکلّم وحده (ماضي ـ مضارع) به کار ببريم.   

مثال: «هَل ذَهَبتَ إلي المَدرَسَة ِ؟ نَعَم، ذَهَبتُ إلي المَدرَسَةِ.»

مثال: «هَل تَذهَبينَ إلي المَدرَسَةِ ؟نَعَم، أذهَبُ إلي المَدرَسَةِ.»

اگر سؤالي با فعل مثنّي يا جمع (مذکر ـ مؤنث) مخاطب (ماضي ـ مضارع) پرسيده شود، در پاسخ بايد فعل متکلّم مع الغير (ماضي ـ مضارع) به کار ببريم.

مثال: «هَل ذَهَبتُم إلي المَدرَسَةِ ؟ نَعَم، ذَهَبنا إلي المَدرَسَةِ.»  

مثال: «هَل تَذهَبونَ إلي المَدرَسَةِ ؟ نَعَم، نَذهَبُ إلي المَدرَسَةِ.»

 

                                                                     

 

منبع :

Menu