گزيده ي نکات آموزشي درس عربي، پايه ي سوم راهنمايي (آزمون7 مهر)
همانطور که مي دانيد سؤالات اين درس به صورت نگاه به گذشته است. يعني مباحث کتاب پايه ي دوم راهنمايي را دوره مي کند.
مباحث اين آزمون شامل دوره ي کامل کتاب دوم راهنمايي است.
1) اسم و اسم اشاره:
|
اسم |
علامت |
مثال |
اسم اشاره نزديک |
اسم اشاره دور |
|
مفرد مذکر |
ــ |
طالِب |
هذا |
ذلِکَ |
|
مفرد مؤنّث |
ة ـ ـة |
طالِبَة |
هذه |
تِلکَ |
|
مثنّاي مذکّر |
انِ ـ ين |
طالِبانِ ـ طالِبَينِ |
هذانِ ـ هذَينِ |
ــ |
|
مثنّاي مؤنّث |
انِ ـ ينِ |
طالِبَتانِ ـ طالِبَتَينِ |
هاتانِ ـ هاتَينِ |
ــ |
|
جمع مذکّر سالم |
ونَ ـ ينَ |
طالِبونَ ـ طالِبينَ |
هؤلاء |
أولئکَ |
|
جمع مؤنّث سالم |
ات |
طالِبات |
هؤلاء |
أولئکَ |
|
جمع مکسّر |
ــ |
طُلّاب |
هؤلاء |
أولئکَ |
نکته: اسم هاي اشاره ي «هؤلاء» و «أولئکَ» فقط براي جمع هاي مکسّري استفاده مي شوند که مربوط به انسان باشد. مثل: «عُلَماء ـ شُهَداء ـ طُلّاب»
2) کلمات پرسشي:
|
کلمات پرسشي |
موارد کاربرد |
مثال |
|
ما : چيست |
پرسش از اشياء( غير انسان) |
ما هذا ؟ هذا کتابٌ. |
|
هَل : آيا |
پرسش از درستي يا نادرستي چيزي |
هَل هذا کتابٌ ؟ نَعَم هذا کتابٌ. |
|
مَن : کيست |
پرسش از اشخاص (انسان) |
مَن هُوَ ؟ هُوَ طالِبٌ. |
|
أينَ : کجا |
پرسش از مکان چيزي يا کسي |
أينَ الکِتابُ ؟ الکِتابُ في المَحفَظَةِ |
نکات:
1) در جواب کلمه ي پرسش «هَل» بايد از «نَعَم» يا «لا» استفاده کنيم.
2) در جواب کلمه ي پرسشي «أينَ» کلماتي مانند: «في، تَحتَ، عَلي، فَوقَ و ...» مي آيد.
3) انواع کلمه :
|
انواع کلمه |
علامت |
مثال |
|
اسم |
معمولاً همراه «تنوين» يا«ال» مي آيد. |
الکِتاب ـ کِتابٌ |
|
فعل |
معناي مستقل دارد و زمان خاصي را نشان مي دهد. |
ذَهَبَ: رفت يَذهَبُ: مي رود |
|
حرف |
وقتي در جمله استفاده شود معنا پيدا مي کند. |
في: در ـ إلي: به سوي |
4) فعل ماضي:
صرف 14 صيغه ي فعل ماضي:
|
صيغه |
صرف فعل |
ترجمه |
ضمير منفصل |
ضمير متصل |
|
مفرد مذکّر غائب |
ذَهَبَ |
رفت(يک مرد) |
هُوَ: او |
ه ـ ـه |
|
مفرد مؤنث غايب |
ذَهَبَت |
رفت (يک زن) |
هيَ: او |
ها |
|
مثناي مذکر غايب |
ذَهَبا |
رفتند(دو مرد) |
هُما: آن دو |
هُما |
|
مثناي مؤنث غايب |
ذََهَبَتا |
رفتند(دو زن) |
هُما: آن دو |
هُما |
|
جمع مذکر غايب |
ذَهَبوا |
رفتند(چند مرد) |
هُم: آن ها |
هُم |
|
جمع مؤنث غايب |
ذَهَبنَ |
رفتند(چند زن) |
هُنَّ: آن ها |
هُنَّ |
|
مفرد مذکر مخاطب |
ذَهَبتَ |
رفتي( يک مرد) |
أنتَ: تو |
کَ |
|
مفرد مؤنث مخاطب |
ذَهَبتِ |
رفتي(يک زن) |
أنتِ: تو |
کِ |
|
مثناي مذکر مخاطب |
ذَهَبتُما |
رفتيد(دو مرد) |
أنتُما: شما |
کُما |
|
مثناي مؤنث مخاطب |
ذَهَبتُما |
رفتيد(دو زن) |
أنتُما: شما |
کُما |
|
جمع مذکر مخاطب |
ذَهَبتُم |
رفتيد(چند مرد) |
أنتُم: شما |
کُُم |
|
جمع مؤنث مخاطب |
ذَهَبتُنَّ |
رفتيد(چند زن) |
أنتُنَّ: شما |
کُنَّ |
|
متکلّم وحده |
ذَهَبتُ |
رفتم |
أنا: من |
ي |
|
متکلّم مع الغير |
ذَهَبنا |
رفتيم |
نَحنُ: ما |
نا |
5) صرف 14 صيغه ي فعل مضارع:
|
صيغه |
صرف فعل |
ترجمه |
|
مفرد مذکّر غائب |
يَذهَبُ |
مي رود(يک مرد) |
|
مفرد مؤنث غايب |
تَذهَبُ |
مي رود(يک زن) |
|
مثناي مذکر غايب |
يَذهَبانِ |
مي روند(دو مرد) |
|
مثناي مؤنث غايب |
تََذهَبانِ |
مي روند(دو زن) |
|
جمع مذکر غايب |
يَذهَبونَ |
مي روند(چند مرد) |
|
جمع مؤنث غايب |
يَذهَبنَ |
مي روند(چند زن) |
|
مفرد مذکر مخاطب |
تَذهَبُ |
مي روي( يک مرد) |
|
مفرد مؤنث مخاطب |
تَذهَبينَ |
مي روي( يک زن) |
|
مثناي مذکر مخاطب |
تَذهَبانِ |
مي رويد(دو مرد) |
|
مثناي مؤنث مخاطب |
تَذهَبانِ |
مي رويد(دو زن) |
|
جمع مذکر مخاطب |
تَذهَبونَ |
مي رويد(چند مرد) |
|
جمع مؤنث مخاطب |
تَذهَبنَ |
مي رويد(چند زن) |
|
متکلّم وحده |
أذهَبُ |
مي روم |
|
متکلّم مع الغير |
نَذهَبُ |
مي رويم |
نکات:
1) به جاي ضمير مي توان از اسم هايي که با صيغه ي افعال (ماضي ـ مضارع) تناسب دارند، استفاده کرد. مثال:«الطّالبُ ذَهَبَ / يَذهَبُ» «الطّالِباتُ ذَهَبنَ / يَذهَبنَ»
2) «أيُّها ـ أيَّتُها» به ترتيب باعث مخاطب شدن اسم هاي مذکر و مؤنث مي شوند، و بايد به همراه فعل هاي مخاطب استفاده شوند.
3) اگر سؤالي با فعل مفرد (مذکر ـ مؤنث) مخاطب (ماضي ـ مضارع) پرسيده شود، در پاسخ بايد فعل متکلّم وحده (ماضي ـ مضارع) به کار ببريم.
مثال: «هَل ذَهَبتَ إلي المَدرَسَة ِ؟ نَعَم، ذَهَبتُ إلي المَدرَسَةِ.»
مثال: «هَل تَذهَبينَ إلي المَدرَسَةِ ؟نَعَم، أذهَبُ إلي المَدرَسَةِ.»
اگر سؤالي با فعل مثنّي يا جمع (مذکر ـ مؤنث) مخاطب (ماضي ـ مضارع) پرسيده شود، در پاسخ بايد فعل متکلّم مع الغير (ماضي ـ مضارع) به کار ببريم.
مثال: «هَل ذَهَبتُم إلي المَدرَسَةِ ؟ نَعَم، ذَهَبنا إلي المَدرَسَةِ.»
مثال: «هَل تَذهَبونَ إلي المَدرَسَةِ ؟ نَعَم، نَذهَبُ إلي المَدرَسَةِ.»
