محمدطه اصانلو
دبیر زیست شناسی کانون فرهنگی آموزش (قلمچی)
شهرستان خدابنده، استان زنجان
مصاحبهکننده: لعیا بیگدلی (مسئول ثبتنام)
۹۰ درصد دانش آموزان یک کلاس با تلاش و یادگیری مستمر قبولی رشته های برتر شدند

از راست پایین :امیرحسین دمیرچلی شنوایی سنجی تهران - محمد مقدم - رتبه ۱۰۱ پزشکی تهران -سید مهدی موسوی پزشکی زنجان - سید پوریا حسینی - پزشکی زنجان - حسین عبدی دندانپزشکی اصفهان - محمد امین بیگدلی منش فرهنگیان زنجان - مانی عبدی پزشکی زنجان - محمدرضا نوروزلو پزشکی ایران - امیر عباس جهانبخشی رتبه ۱۵۰ دندانپزشکی تهران - راست بالا : علی ترکلو - رتبه ۴۶۰ دندانپزشکی کرج - پیام نصیری پزشکی زنجان - نیما محمدی رتبه ۱۲۰ دندانپزشکی تهران
بخش اول: مسیر و فلسفهی آموزشی دبیر
چه شد تصمیم گرفتید به عنوان دبیر در کانون قلمچی فعالیت کنید و این انتخاب چه تفاوتی با دیگر فضاهای آموزشی داشت؟
ورود من به کانون قلمچی از یک نیاز درونی آغاز شد؛ اینکه بتوانم در فضایی فعالیت کنم که کیفیت آموزش، نظم آموزشی و سنجش مداوم در آن اصل باشد. کانون برای من صرفاً یک محل تدریس نبود، بلکه یک ساختار منسجم با استانداردهای آموزشی مشخص بود؛ چیزی که در بسیاری از مؤسسات به صورت پراکنده و سلیقهای دیده میشود.
شما آموزش را چگونه تعریف میکنید؟ رویکرد شخصیتان در کلاس درس چیست؟
من آموزش را «انتقال آگاهی» نمیدانم؛ بلکه ایجاد توانایی میدانم.
در کلاس درس، رویکردم این است که دانشآموز فعالانه فکر کند، تحلیل کند و بعد یاد بگیرد. همیشه تلاش میکنم درس را ساده، قابلدرک و مرتبط با ذهنیت دانشآموز ارائه کنم.
از نگاه شما ویژگیهای یک دبیر موفق در کانون چیست؟
یک دبیر موفق در کانون باید:
استاندارد آموزشی را رعایت کند
با آزمون و تحلیل آزمون کاملاً آشنا باشد
ارتباط انسانی قوی با دانشآموز داشته باشد
در تدریس دقیق، شفاف و قابلاندازهگیری عمل کند
چه عنصری در روش تدریستان باعث میشود دانشآموزان ارتباط عمیقتری با درس برقرار کنند؟
تلاش میکنم هر مطلب را به حس، تجربه و فهم شخصی دانشآموز پیوند بزنم.
در تدریس زیستشناسی—که رشتهی تخصصیام است—از مثالهای ملموس، مقایسههای ساده و تصاویر ذهنی کمک میگیرم تا مفهوم به تجربه تبدیل شود، نه حفظیات.
مهمترین درسی که از تجربهی معلمی در کانون گرفتهاید چیست؟
اینکه پیشرفت واقعی فقط با استمرار و برنامهریزی دقیق به دست میآید.
کانون به من نشان داد که نظم آموزشی مهمتر از حجم تدریس است.
بخش دوم: نقش کانون در برند آموزشی معلم
همکاری با کانون قلمچی چه دستاوردهایی برای شما داشته است؟
کانون برای من یک سکوی رشد بود؛
در سطح حرفهای باعث شد شناختهشدهتر شوم، روش تدریسام استانداردسازی شود و دانشآموزان بیشتری داشته باشم.
در سطح شخصی باعث شد نظم، تعهد و مسئولیتپذیری بیشتری در کارم پیدا کنم.
فضای آموزشی و پشتیبانی کانون چگونه به دبیران کمک میکند؟
در کانون، دبیر تنها نیست.
بانک سوالات استاندارد
تحلیل آزمون
بازخوردهای مستمر
فضای تبادل تجربیات بین دبیران
همه کمک میکنند که یک معلم بتواند با دقت بیشتری تأثیر بگذارد.
رمز موفقیت سیستم آزمون و پشتیبانی کانون چیست؟
نظم آزمونها، تناسب سطح سوالها و تحلیل بعد از آزمون.
کانون فقط آزمون نمیگیرد؛ یاد میدهد چگونه از آزمون برای رشد استفاده شود.
آیا نمونهای از موفقیت دانشآموزی دارید؟
بله. تعداد زیادی از دانشآموزان من در کانون با افزایش تراز، جهش رتبه و حتی قبولی در رشتههای پزشکی و دندانپزشکی مواجه شدهاند. بارزترین نمونه، دانشآموزی بود که از تراز ۵۲۰۰ به ۶۵۰۰ رسید؛ فقط با برنامهریزی دقیق، تحلیل آزمون و رفع ضعفها.
چه چیز کانون را متفاوت میکند؟
ساختار.
کانون یک مؤسسهی مبتنی بر برنامهریزی است، نه یک مؤسسهی صرفاً آموزشی.
این ساختار باعث میشود کار دبیر معنیدارتر و تأثیر آن قابل سنجش شود.
بخش سوم: ارتباط انسانی و آیندهنگری
چگونه بین آموزش محتوایی و انگیزه دادن تعادل برقرار میکنید؟
دانشآموزی که انگیزه ندارد، یادگیریاش نصف است.
در کنار تدریس، همیشه تلاش میکنم:
پیشرفتهای کوچک او را برجسته کنم
مسیر بلندمدت را برایش واضح کنم
به او احساس توانایی بدهم
نگاه شما به نقش معلم در عصر دیجیتال چیست؟
معلم دیگر فقط «منبع اطلاعات» نیست؛
او هدایتکننده، تحلیلگر و طراح مسیر یادگیری است.
در کانون نیز تکنولوژی در تحلیل آزمونها، کلاسهای آنلاین و حضوری و ابزارهای کمکی نقش مهمی دارد.
آیندهی آموزش ایران به چه سمت میرود و کانون چه نقشی دارد؟
آموزش ایران به سمت:
شخصیسازی مسیر یادگیری
سنجشهای پیوسته
استفادهی هوشمندانه از تکنولوژی
و رقابت حرفهایتر میرود.
و کانون میتواند یکی از پیشروترین نهادها در نظمدهی و استانداردسازی این مسیر باشد.
کانون قلمچی را در یک جمله معرفی کنید.
«کانون، مدرسهای است برای برنامهریزی، سنجش و ساختن مسیر موفقیت.»
پیام شما به دانشآموزانی که به دنبال پیشرفت هستند؟
«باور کن میتوانی. اگر هر روز یک قدم برداری، فاصلهی بین تو و رویایت کمتر از چیزی است که فکرش را میکنی.»
