فصل اول: دوستان ما
درس اول: دوستی
انسان موجودی اجتماعی است و نمیتواند تنها زندگی کند.بنابراین دوستی یکی از مهمترین نیازهای ما بهشمار میرود .
مزایا و فواید داشتن دوستان خوب: لذّت بردن از صحبت کردن و همنشینی با دوستان ـ در میان گذاشتن شادیها و ناراحتیها ـ یاری کردن در مشکلات ـ افزایش آگاهی
رفتار و اخلاق دوستان در ما تأثیر میگذارد و ما نیز تأثیراتی بر دوستان خود داریم.
حضرت علی (ع) در نامهای به امام حسن (ع) فرمودند:
«با نیکان همراهی و رفاقت کن تا از آنان باشی و از بدان جدا شو تا از آنان نباشی.»
سخنان امام علی (ع) دربارهی دوست و نتیجهگیری از آنها:
- «کسی را برای دوستی انتخاب کن که تو را از بدیها و کارهای نامناسب بازدارد؛ زیرا چنین دوستانی به تو یاری میرسانند و سبب پیشرفت تو میشوند.» دوست خوب، خیرخواه شماست و شما را از کارهای بد و نامناسب بازمیدارد.
- «دوست کسی است که در پشت سر هم صادق باشد؛ یعنی حقوق دوست خود را صادقانه رعایت کند.» دوست خوب با شما صادق و یکرنگ است.
- «هرکس ادب ندارد، عقل هم ندارد.» دوست خوب خوشاخلاق و باادب است.
پیامبر (ص) میفرمایند: «بدترین افراد کسانی هستند که میان مردم سخنچینی میکنند و بین دوستان جدایی میاندازند.»
درس دوم: آداب دوستی
حفظ دوستی یعنی اینکه ما با دوستانمان چه رفتارهایی داشته باشیم تا دوستی ادامه پیدا کند و چه کنیم تا دوستی به هم نخورد.
حد و مرز دوستی: باید از دوستیهای افراطی پرهیز کرد.
توانایی نه گفتن: وقتی کسی از ما چیزی یا کاری را میخواهد که به نظر ما نادرست است، باید قاطعانه و محکم «نه» بگوییم.