- دوستان عزیز سلام.
- نکات زیر مهمترین بخش مبحث عکاسی، توسط گلشن اسکندری، ویژهی دوران جمعبندی تهیه شده است.
اصلیترین تفاوت شیوهی تالبوت (کالوتیپ) و داگر (داگرئوتیپ) چه بود؟- روش کالوتیپ، قابلیت تکثیر بیشماری داشت برخلاف شیوهی داگرئوتیپ که تک نسخه بود. روش کالوتیپ به دلیل وضوح کم تصویر به سبب وجود الیاف در متن کاغذ، مدتی بعد جای خود را به نگاتیوهای شیشهای داد. تصاویری که به روش داگر ئوتیپ ثبت میشدند، به شکل مثبت، روی ورقه فلزی ضبط میشد، از این رو امکان تکثیر نداشت و تک نسخهایی بود. در این تصویر بازنمایی جزئیات به صورت بسیار دقیقی وجود داشت. هر چند برای ثبت تصویر به نوردهی بلند مدتی نیاز بود. این کار محدودیتهایی برای انتخاب موضوع به همراه داشت.
- تصاویر داگرئوتیپ این گونه ثبت می شوند ← تصاویر داگرئوتیپ روی صفحات نقرهای صیقل خورده که با بخار ید حساس شده ثبت میشود و به همین دلیل مانند اینکه روی آینه عکاسی شده باشد بنظر میرسید.
- روش کالوتیپ در عکاسی ← ویلیام فاکس تالبوت با حساس کردن یک کاغذ و قرار دادن آن درون اتاقک تاریک عکاسی کرد و پس از مراحل شیمایی خاص، موفق شد تصویر منفی از موضوع تهیه کند. تالبوت یک بار دیگر از این تصاویر منفی عکس میگرفت و این بار عکس نهایی مشابه موضوع دیده میشد. تالبوت روش خود را کالوتیپ نام نهاد.
تالبوت با حساس کردن یک کاغذ و قرار دادن آن درون اتاقک تاریک عکاسی کرد و پس از مراحل شیمایی خاص، موفق شد تصویر منفی از موضوع تهیه کند. تالبوت یک بار دیگر از این تصاویر منفی عکس میگرفت و این بار عکس نهایی مشابه موضوع دیده میشد. تالبوت روش خود را کالوتیپ نام نهاد.
- روش کالوتیپ به دلیل وضوح کم تصویر به سبب وجود الیاف در متن کاغذ، مدتی بعد جای خود را به نگاتیوهای شیشهای داد.
- تالبوت نخستین کتاب عکاسی را با نام قلم طبیعت منتشر کرد که شامل نوشتهها و عکسهای خود بود.
- ریچارد مدوکس ← شیوهی ژلاتین خشک را در عکاسی طراحی کرد. ژلاتین خشک حاوی هالوژنهای نقره بر روی ورقهی شیشهای بود.
- با کشف شیوهی کلودیون مرطوب زمان عکسبرداری به 2الی 3 ثانیه رسید.
- در دورهی قاجار ← شیوهی داگرئوتیپ در ایران به کار گرفته شد. ژول ریشارد نخستین کسی بود که در ایران به روش داگرئوتیپ عکس چاپ کرد.
- توانایی ادوارد مایبریج در زمینه عکاسی ← عکس از موضوع متحرک توانایی اوست. مایبریج از پسزمینه به رنگ سفید استفاده کرد تا زمان نوردهی را کاهش دهد تا بتواند از یک اسب مسابقه در حال تاخت عکس بگیرد. کاهش نوردهی + تقویت تضاد تیرگی و روشنی از ویژگیهای کارهای ادوارد مایبریج است.
- دستاورد نادار در عکاسی ←کاربرد نور مصنوعی
- نادار پیشگام استفاده از نور چراغهای برقی در عکاسی است بدین واسطه توانست خطوط چهره را با ظرافت و استادی بیشتر نمایش دهد. نخستین بار عکس هوایی را از داخل یک بالون بر فراز شهر پاریس گرفت.
- از دستاوردهای نادار در دنیای عکاسی ← نادار با بهره گیری از روشنایی گاز، پیشتاز کاربرد نور مصنوعی در عکاسی شد.
- متداولترین شیوهی القای حرکت و جنبش در عکاسی ← استفاده از سرعت کند شاتر متناسب با فاصلهی کانونی لنز دوربین (دیافراگم ربطی به حرکت و جنبش ندارد و وظیفهی آن تنظیم شدت نور است.)
- شهرت آنسل آدامز← به دلیل عکاسی از طبیعت و چشماندازهای آمریکا است. او از طبیعت همچون سازههایی عظیم عکاسی میکند.
- شهرت بیل برانت← کار او به سینما نزدیک است. تصویرهای خیالپردازانه برانت قدرت تخیل رومانتیک را به نمایش میگذارد.
- عکسهای دیوید هیل و رابرت آدامسون← به جهت بهرهگیری از عنصر نور تداعیگر نقاشیهای رامبرانت وان راین هستند. استفاده از نور شدید یکی از خصوصیات کار رامبرانت است که در عکسهای دیوید هیل و رابرت آدامسون به چشم میخورد.
- لوئیچی پشه عکاس ایتالیابی← برای اولین بار از بناهای تاریخی ایران در دورهی هخامنشی (تخت جمشید و پاسارگاد) عکس گرفت.
- دیوید هاکنی ← در زمینهی عکاسی دست به تجربههای فتوکلاژ زده است که تصاویر همزمان نقاشی کوبیستی را به یاد میآورد.
- موهولی ناگی← به تجربههای آبستره در عکاسی طی پژوهش و تجربههایی مربوط به چاپ حروف دست یافت. از طریق نسخههای نگاتیو و روی هم نهادن تصاویر به نتایج جالب دست یافت که آن را تجربههای آبستره نامید.