تاریخچه ی عکاسی در جهان و ایران
جوزف نیسفور نیپس: نخستین کسی که موفق شد تا یک تصویر را از طریق عکاسی ثبت کند. جوزف نیسفور نیپس در سال 1826 به مدت 8ساعت از بالکن منزل برادرش تصویری را ثبت کرد. روش او هلیوگرافی یا خورشید نگاری یا نقاشی با نور است که به دلیل وضوح بسیار کم تصویر رایج نشد. موفقیت او را ژاک لویی داگر پی گرفت.
ژاک لوئی داگر: روش داگر ئوتیپ آغاز رسمی تاریخ عکاسی است.این روش توسط داگر اختراع شد. در اوایل تاریخ عکاسی، ورقه های فلزی " داگر ئوتیپ " واژه تصویر آینه ای اطلاق می شد.تصاویری که به روش داگر ئوتیپ ثبت می شدند، به شکل مثبت، روی ورقه فلزی ضبط می شد، از این رو امکان تکثیر نداشت و تک نسخه ایی بود. در این تصویر بازنمایی جزئیات به صورت بسیار دقیقی وجود داشت.هر چند برای ثبت تصویر به نوردهی بلند مدتی نیاز بود. این کار محدودیت هایی برای انتخاب موضوع به همراه داشت.
تصاویر داگرئوتیپ چگونه ثبت می کند ← تصاویر داگرئوتیپ روی صفحات نقره ای صیقل خورده که با بخار ید حساس شده ثبت می شود و به همین دلیل مانند اینکه روی آینه عکاسی شده باشد بنظر می رسید.
هنری فوکس تالبوت : با ابداع روش کالوتیپ موفق به تولید عکس به طریق نگاتیو-پزیتیو شد. تالبوت ماده حساس به نور را روی کاغذ مخصوص میکشید و پس از نوردهی و ظهور به تصویر منفی نگاتیو میرسید. سپس با نوردهی مجدد آن بر روی کاغذی دیگر به عکس نهایی یعنی تصویر مثبت رسید. روش کالوتیپ، قابلیت تکیر بی شماری داشت برخلاف شیوه داگر ئو تیپ که تک نسخه بود. روش کالوتیپ به دلیل وضوح کم تصویر به سبب وجود الیاف در متن کاغذ، مدتی بعد جای خود را به نگاتیو های شیشه ای داد.تالبوت نخستین کتاب عکاسی را با نام " قلم طبیعت " منتشر کرد که شامل نوشته ها و عکس های خود بود.
روش کالوتیپ در عکاسی ← ویلیام فاکس تالبوت با حساس کردن یک کاغذ و قرار دادن آن درون اتاقک تاریک عکاسی کرد و پس از مراحل شیمایی خاص، موفق شد تصویر منفی از موضوع تهیه کند. تالبوت یک بار دیگر از این تصاویر منفی عکس می گرفت و این بار عکس نهایی مشابه موضوع دیده می شد. تالبوت روش خود را کالوتیپ نام نهاد.
با کشف شیوه کلودیون مرطوب زمان عکسبرداری به 2الی 3 ثانیه رسید. در این شیوه که امولسیون(لایه حساس) روی صحفه های شیشه ای کشیده میشد، عمل ظهود باید بالافاصله پس از عکسبرداری انجام می گرفت. این نکته محدودیت مکانی برای عکاسان داشت.
ریچارد مدوکس : با طراحی شیوه " ژلاتین خشک " حاوی هالوژن های نقره بر روی ورقه شیشه ای، امکانات بسیاری برای عکاسان به ارمغان داشت.
نادار: از چهره نویسندگان و هنرمندان مشهور عکس می گرفت و نخستین بار عکس هوایی را از داخل یک بالون بر فراز شهر پاریس گرفت.
از دستاوردهای نادار در دنیای عکاسی ← نادار با بهره گیری از روشنایی گاز، پیشتاز کاربرد نور مصنوعی در عکاسی شد.
کارخانه کداک در سال 1871 در آمریکا نخستین نگاتیو های منعطف را طراحی کرد و فیلمهای قرقره ای وارد بازار عکاسی شد. با این روش دیگر نیازی نبود که پس از هر عمل عکسبرداری فیلم جابه جا شود.
سال 1888 از چه نظر در تاریخ عکاسی حائز اهمیت است؟ سال 1888 اولین فیلم قابل انعطاف عکاسی به همراه دوربین کوچک به بازار آمد.
نکته: اولین عکس از تاریخ عکاسی در سال 1826 توسط ژرف نیسفور نیپس ثبت شد. لوئی داگر در سال 1829 موفق شد با روش پیچیده تصاویر زیبا و دقیق تهیه کند.
عکاسی رنگی در روزهای نخست قرن بیستم شکل گرفت. حرکت دنباله داری که از روش " اتوکروم " ساخته برادران لومیر در سال 1907 آغاز شده بود و به نخستین تولیدات انبوه کارخانه کداک در دهه 30 منجر شد.
عکاسی در ایران
تاریخ دقیق ورود دوربین عکاسب به ایران مشخص نیست، اما زمان چندانی از اختراع عکاسی در فرانسه نگذشته بود که عکاسان خارجی روش " داگرئوتیپ " را در دوره قاجار به ایران وارد کردند(در دوره قاجار شیوه داگرئوتیپ در ایران به کار گرفته شد).
ژول ریشارد : ملقب به میرزا رضا خان، نخستین کسی بود که در ایران به روش داگرئوتیپ عکس چاپ کرد.
" فوکتی " مهندسی ایتالیایی روش " کلودیون تر" را بالافاصله پس از کشف آن در اروپا به تهران آورد.
عکاسانی که در ابران در دوره قاجار از همه جوانب زندگی ایرانیان عکس گرفتند : ارنست هولتزر ، آنتوان سوریوگین.
عکاسان ایرانی در دوره قاجار : ناصرالدین شاه ، میرزا ابراهیم خان عکاسباشی، میرزا عبداله قاجار.
ادوارد مایبریج (مبدع عکاسی متحرک) : شهرتش به دلیل حرکت و نمایش تصاویر متحرک در عکاسی است.موفقیت هایی که مایبریج کسب کرد : دستیابی به نخستین کاربرد صحفه خشک - ساخت دستگاه زئوپراکسیسکوپ برای نمایش تصاویر متحرک - انتخاب پس زمینه روشن برای زمان نور دهی کم.
آنسل آدامز (پدر عکاسی از طبیعت آمریکا)
شهرت آدامز به دلیل عکاسی از طبیعت و چشم اندازهای آمریکا است. او از طبیعت همچون سازه هایی عظیم عکاسی میکند.
بیل برانت: کار او به سینما نزدیک است. تصویر های خیال پردازانه برانت قدرت تخیل رومانتیک را به نمایش می گذارد.
پیتر هنری امرسن: از چیزی حمایت می کند که خودش آن را عکاسی طبیعت گرایانه می نامد. او بر اصول علمی و منظره های کانستبل استوار می پنداشت.
دیوید هاکنی: دست به تجربه های فتوکلاژ در زمینه عکاسی زده است که تصاویر همزمان نقاشی کوبیستی را به یاد می آورد.
نکته: لوئیچی پشه ایتالیابی برای اولین بار از بناهای تاریخی ایران در دوره هخامنشی (تخت جمشید و پاسارگاد) عکس گرفت.
موهولی ناگی: به تجربه های آبستره در عکاسی دست یافت طی پژوهش و تجربه هایی مربوط به چاپ حروف. و از طریق نسخه های نگاتیو و روی هم نهادن تصاویر به نتایج جالب دست یافت که آن را تجربه های آبستره نامید.
عکس های دیوید هیل و رابرت آدامسون به جهت بهره گیری از عنصر نور تداعی گر نقاشی های کدام هنرمند است؟ رامبرانت وان راین. استفاده از نور شدید یکی از خصوصیات کار رامبرانت است که در عکس های دیوید هیل و رابرت آدامسون به چشم می خورد.
برای مشاهده تصاویر مرتبط با مطالب فوق به فایل ضمیمه مراجعه کنید.
منبع: کتاب درسی عکاسی و کتاب درسی آشنایی با هنرهای تجسمی
تنظیم: گلشن اسکندری دانشجوی سینما دانشگاه هنر تهران
