دستورزبان- انواع «را»- سیدعلیرضا احمدی

انواع «را» در دستورزبان فارسی یکی از مباحثی است که در قلمرو زبانی کتاب فارسی 1 آمده و مورد توجه طراحان کنکور نیز هست. تشخیص انواع «را» به شما در یافتن نقش صحیح واژه کمک می‌کند.

دستورزبان- انواع «را»- سیدعلیرضا احمدی

در این مطلب به تجمیع نکات مربوط به «انواع را» خواهیم پرداخت.

این مبحث به طور مدون و مجزا در کتاب درسی ذکر نشده اما همواره در کنکور های سراسری به طور مستقیم و غیر مستقیم (در سوالات ترکیبی نقش یابی ، الگوی جمله و گروه اسمی) مورد سؤال بوده است.

کاربرد انواع (را):

1.نشانه مفعول : بعد از مفعول می آید. 

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت / یارب از مادر گیتی به چه طالع زادم

2.حرف اضافه: گاهی حرف « را» جای حروف اضافه « به – از – بر» می آید و اسم همراه خود را متمم می‌سازد.

به: هدیه می داد هر درویش را /تابیابد  نطق مرغ خویش را

از : حکیمی را پرسیدند که دوست بهتر یا برادر؟ گفت: برادر نیز دوست به.

بر : بدو گفت خندان که نام تو چیست؟ /تن بی سرت را  که خواهد گریست؟

برای : گاهی (را ) با فعل اسنادی: همراه فعل های اسنادی می آید و آن را به فعل ناگذر تبدیل می کند. «حرف اضافه محسوب می شود.»

مرا چشمی است خون افشان ز دست آن کمان ابرو / جهان بس فتنه خواهد دید ازآن چشم واز آن ابرو

4.فک اضافه : نشانه جدایی و انفکاک ترکیب اضافی (مضاف و مضاف الیه) است و بر دو نوع است:

الف) مضاف الیه + را + مضاف :

 یقین مرد را  دیده بیننده کرد/شد و تکیه بر آفریننده کرد

تهمتن برآشفت و با طوس گفت /که رهام را جام باده است جفت

ب) مضاف + بخشی از جمله + مضاف الیه + را :

ساقیا برخیز و در ده جام را   / خاک بر سر کن غم ایام را

یکی ناسزا گفت در وقت جنگ/ گریبان دریدند وی  را به چنگ

 

 تست کنکور سراسری- 96

در کدام بیت، تقدیم «مضاف‌اليه بر مضاف»، صورت گرفته است؟ (انسانی 96)

1.درخت قد صنوبر خرام انسان را   /  مدام رونق نوباوۀ جوانی نیست

2.گر تشنگان بادیه را جان به لب رسد   /  تو خفته در کجاوه به خواب خوش اندری

3.وستانی است مرا از گل و از روی کمال  /  به سرا آمدی ای بلبل خوش گو بسرای

4. رونق عهد شباب است دگر بستان را  /  می‌رسد مژدۀ گل بلبل خوش‌الحان را

پاسخ 2:

گر تشنگان بادیه را جان به لب: گر جان تشنگان بادیه به لب : «را» در این گزینه فک اضافه است.

   تست تألیفی 

در کدام مصراع نوع «را» درست ذکر نشده است؟ (تالیفی)

  1. زندگی کوتاه باشد چون شرر اشرار را: (مفعولی)
  2. پای رفتن نیست دود آتش رخسار را: (متممی)
  3.  سپاه عشق درون و برون گرفت مرا: (فک اضافه)
  4. راست نتوان کرد چون مایل شود، دیوار را: (مفعولی)

 

پاسخ: 1

زندگی اشرار کوتاه باشد. (نوع را فک اضافه است.)

تشریح سایر گزینه‌ها: 

2: برای دود آتش رخسار ، پای رفتن نیست.  (رای متممی)

3.سپاه عشق ، درون و برون من را گرفت. (رای فک اضافه)

4.وقتی دیوار مایل شود، آن را نمی توان راست کرد. (رای مفعولی)

 

نویسنده مطلب: سید علیرضا احمدی- رتبه 41 کنکور سراسری 

طراح سوال و مسئول درس ادبیات عمومی و اختصاصی کانون قلمچی

 

 

 

Menu