این مطلب شامل درسنامه با 5 سوال از کتاب سه سطحی زبان انگلیسی دوازدهم(درس 3) ، مطابق با برنامه راهبردی آزمون 17 اردیبهشت می باشد.
این مطلب توسط فرهنگ رشیدی، تهیه شده است.
* گروه پشتیبانان ویژه کانون *

تست گرامر فوق مربوط به مبحث "زمان افعال" میباشد؛ حتما به خاطر دارید که وقتی داریم از اتفاقی در گذشته که قبل از اتفاق دیگری به وقوع پیوسته است صحبت میکنیم، از گذشته کامل استفاده میکنیم.
از معنای جمله میتوانیم متوجه این موضوع شویم:
"تاکسی دیر رسید چون در مسیر رسیدن به فرودگاه تصادفی رخ داده بود"
همانگونه که میبینید گذشته کامل به صورت "ماضی بعید فارسی" ترجمه میشود.
میدانیم در ساختار گذشته کامل دو جمله خواهیم داشت، که یکی معمولا گذشته ساده و دیگری گذشته کامل است که به صورت زیر ساخته میشود:
Had + P.P
میدانیم شکل سوم فعل اسنادی (am, are, is) been میباشد.
در نتیجه پاسخ درست سوال گزینه ۲ است.

ابتدا باید تشخیص دهیم که سوال مفهوم "امکان" رخداد چیزی را میرساند، نه "لزوم و اجبار" را؛ لذا انتخاب اول ما در گزینهها can خواهد بود که این مفهوم را میرساند.
ثانیا، جمله معنای مجهول دارد:
"زباله میتواند برای تولید انرژی استفاده شود"
توجه داشته باشید که غالبا وقتی فعلی با "شدن" ترجمه شود، مجهول خواهد بود، لذا باید ساختار جمله مجهول را پیاده کنیم که به شرح زیر است:
am, are, is/was, were + P.P
به خاطر داشته باشید که بعد افعال وجهی مثل "can" باید شکل ساده فعل را استفاده کنیم، پس به جای افعال اسنادی فوق در ساختار جمله مجهول "be" به کار میبریم و سپس شکل سوم فعل را که "used" است قرار میدهیم.
پاسخ درست گزینه ۲ میباشد.

از معنای جمله متوجه میشویم که باید در جایخالی اول از گذشته کامل استفاده کنیم، زیرا اتفاقی در گذشته قبل از اتفاق دیگر رخ داده است.
"وقتی من به خانه رسیدم، همگی خوابیده بودند"
همانگونه که قبلا گفته شد، این زمان به صورت "ماضی نقلی فارسی" ترجمه میشود و به صورت زیر ساخته میشود:
Had + P.P
شکل سوم فعل "go" به معنای "رفتن"، "gone" میباشد؛ همچنین جایخالی دوم هم معنای گذشته ساده را میرساند که "tried" خواهد بود و لذا گزینه اول پاسخ صحیح است.

در جایخالی اول با توجه به معنای سوال "هنگامی که برای آخرین بار تو را دیدم، تو در حال تلاش برای یافتن شغل بودی" باید از فعل زمان گذشته ساده استفاده کنیم که در مورد فعل "meet" که بیقاعده میباشد، شکل گذشته آن "met" است.
همچنین در مورد جایخالی دوم، که راجع به عملی در گذشته است که مدتی ادامه داشته و رخ میداده است، از گذشته استمراری استفاده خواهیم کرد که به شکل زیر است:
Was/Were + verb + ing
توجه داشته باشید که برای اشخاص اول و سوم از "was" و برای سایر اشخاص از "were" استفاده میکنیم.
لذا پاسخ سوال گزینه ۲ میباشد.

"وقتی به جلسه رسیدیم، متوجه شدیم که سخنرانی رئیسجمهور تمام شده بود و حضار در حال رفتن بودند"
همانگونه ک بارها اشاره کردیم، "ترجمه ماضی بعید فارسی" در انگلیسی "گذشته کامل" میباشد؛ که رخداد واقعهای را قبل از واقعهای دیگر بیان میکند، برای مثال در اینجا اتمام سخنرانی رئیسجمهور قبل از رسیدن این افراد به جلسه صورت گرفته است.
میدانیم در گذشته کامل از فرمول زیر استفاده میکنیم:
Had + P.P
نکته قابل توجه این است که اگر بخواهیم از قیودی مانند "already" استفاده کنیم، جایگاهشان بعد از فعل کمکی (had) میباشد.
همچنین بیان شد که غالبا افعالی که با "شدن" ترجمه میشوند مجهول هستند، لذا باید از فرمول مجهول استفاده کنیم:
am, are, is/was, were + P.P
دقت کنید که چون ساختار مجهول در پی ساختار گذشته کامل آمده است، لذا فعل اسنادی موجود باید به حالت سوم تبدیل شود که "been" خواهد بود.
جواب صحیح گزینه ۲ میباشد.
