فایل ضمیمه شامل درسنامه با 5 سوال از کتاب سه سطحی دین و زندگی، درس 8 دوازدهم، مطابق با برنامه راهبردی آزمون 17 اردیبهشت می باشد.
این مطلب توسط محمدامین ترابی، تهیه شده است.
* گروه پشتیبانان ویژه کانون *
رمز و راز خوشبختی انسان، یا معادل آن در زبان عربی «فَلاح»، آنگاه به دست میآید که انسان راه درستی را که خداوند برای او برگزیده است، انتخاب کند و در مسیر الهی گام بردارد؛ این یعنی همان حرکت در مسیر کمال و رستگاری (درس اول- پایه دهم) که مقصودش تقرّب و نزدیکی به خدای بزرگ است؛ امّا با توجه به مطالب درس هشتم، میتوان گفت که در سوره مبارکه شمس و آیه «قد افلَحَ من زکّاها»، متجلّی است که رستگاری با تزکیه و غلبه بر نفس به دست میآید.
(درستی گزینه 4) (من به دلیل اهمیت، حفظ کامل این آیه را توصیه میکنم.

حدیث گهربار «یا معشر التجار، الفقه ثم المتجر» را همیشه به خاطر داشته باشید. مقصود امام علی (ع) از بیان این کلمات، این بوده که به تجار و بازرگانان بفهمانند که برای جلوگیری از انحرافات مختلف در امر تجارت (مثل کلاه گذاشتن بر سر مردم، کسب درآمد حرام، گرانفروشی و کمفروشی و ...) باید ابتدا با دستورات خداوند در تجارت آشنا شوند؛ دستورات خداوند برای زندگی عملی بشر نیز در احکام الهی متجلی میشود؛
در ارتباط با بخش دوم سؤال نیز باید به این نکته توجه کنید که به خاطر سپردن احکام خداوند در برخی مسائل خاص مثل حوزه فرهنگ و ارتباطات و ورزش و بازی، اهمیت خود را دارد و البته دقت چندانی نیز از شما نمیگیرد؛ لذا بر طبق متن کتاب درسی، ورزش کردن اگر به قصد آمادگی برای انجام حدود و احکام الهی باشد، بسیار مورد تشویق است و از آنجا که ورزش نکردن، موجب آسیب به زندگی و جلوگیری از سعادتمندی انسان نمیشود، حکم «استحباب دارد»

همان توصیهای که در مورد سوال 385 به شما کردم را این جا هم تکرار میکنم؛ «جایز بودن» به معنای مجاز بودن به انجام است؛ یعنی عملی که از سوی خداوند، به هر دلیلی منع نشده و انجام آن مشکلی را ایجاد نمیکند؛ هر سه مورد الف، ب و ج این حکم را دارا هستند و انجام آنها به شرطی که موجب اشاعه گناه و بروز فساد نشود، منعی ندارد؛ مثلاً باید گفت که پوشش مناسب خانمها برای حضور در این مراسمها باید رعایت شود و موسیقیها، حالت لهو و لعب به خود نگیرند

در درس هشتم، در رابطه با این موضوع که مردم از پیامبر به کرّات در مورد ان سوال میکردند، به روشنی صحبت شده است؛ «شرب خَمر» و «قمار» از جمله کارها و تفریحاتی بود که در زمان عصر جاهلیت و پیش از ظهور پیامبر مکرّم اسلام، بسیار مورد توجّه بود و افراد زیادی درگیر آن بودند؛ لذا به دلیل آنکه سودی برای جامعه نداشت و موجب بروز کینه و دشمنی میان برنده و بازنده میشود خداوند آن را حرام و پیامبر این موضوع را به اطلاع مردم آن عصر رساند؛ امّا توجّه به تعبیر قرآن در مورد شراب و قمار هم خالی از لطف نیست؛ قرآن تأکید میکند که در شراب و قمار برای مردم «منافعی نیز هست» امّا گناه آنها از منفعتشان بیشتر است

سخن گفتن از جهاد و بیان ایده که «برترین جهاد، ایستادن در برابر سلطان ستمگر است»، از سوی پیامبر به این دلیل بوده که ایشان در راستای وظیفه خود مبنی بر اجرای حدود و احکام الهی و «ولایت ظاهری» (دین و زندگی یازدهم)، به دنبال آن بودهاند که انسانها را به راهی هدایت نمایند که به جای اطاعت و انقیاد از طاغوتها و عمّال آنها، به اطاعت از خدا روی بیاورند؛ زیرا آیه مشهور به اولیالأمر «یا ایها الناین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامرمنکم» با این کلام گهر بار پیامبر، قرابت معنایی و مفهومی دارد

