مطالعهی ثمربخش از دو عامل متأثر است: یکی علاقه نسبت به مطالب خواندنی، دیگر کاربرد ماهرانهی فنون مطالعه.
علاقه نسبت به مطالب باعث میشود شخص بیشتر مطالعه کند و افزایش مطالعه نیز منجر به بهتر شدن فنون مطالعه میشود. کاربرد فنون بهتر، مطالعه را آسانتر، سریعتر و لذتبخشتر میسازد؛ درنتیجه علاقه نسبت به مطالعه نیز افزایش مییابد. پس تا زمانی که فرد تمایل یا علاقه به انجام کاری نداشته باشد نمیتواند برانگیخته شود. وقتی خواننده به موضوعی علاقهمند میشود، خودبهخود بر آن تمرکز میکند، بیشتر دقت میکند و بهراحتی مطالب را به حافظه میسپارد و در آینده هم خیلی راحت به خاطر میآورد. پس از علاقه، گام بعدی تعیین هدف مطالعه است؛ زیرا هدف زیربنای انجام هر کاری است و به فعالیت انسان جهت و نیرو میدهد. هدف ارزشمند، فرد را به خواستن و طلب کردن وادار میکند و نیروی لازم را برای فعالیت در او به وجود میآورد و سبب تمرکز در او میشود. هر کس برای مطالعه باید هدف مشخصی داشته باشد؛ زیرا تعلیم و تربیت علم اهداف است و همه بر این باورند که بدون داشتن هدف، یادگیری کاری بس دشوار و غیر ممکن است. فرانکین معتقد است انسان بدون هدف مانند گلولهای است که بدون هدف شلیک میشود. علاوه بر آن مطالعه بدون هدف یکی از عادات غلط مطالعه است.