اعتمادبهنفس، واژه تخصصی است که در میان دانشآموزان رواج زیادی دارد و مشکل اصلی خیلی از آنها است.
اعتمادبهنفس تحصیلی، یعنی باور داشتن به اینکه من میتوانم بهخوبی از عهده نقشها و وظایف تحصیلیام برآیم. در انجام دادن تکالیفم توانا هستم. در یادگرفتن محتوای دروس مشکلی ندارم و بهخوبی از عهده پرسشهای کلاسی یا امتحانات مدرسهای برمیآیم.
برای ایجاد اعتمادبهنفس در یک درس یا تقویت اعتمادبهنفس در آن باید به روش یادگیری معمولی که داشتیم توجه کنیم. شک نکنید که گیر کارتان دقیقاً در همینجا است. روش یادگیری ناکارآمد یا غلط باعث میشود که سطح عملکرد یا بازدهی تحصیلی ما پایین بیاید. این یعنی گرفتن نتایج تحصیلی بد، نمرههای پایین و نارضایتی مطلق. بهجای اینکه به این نتیجه برسیم که: «من نمیتوانم، من نمیکشم، من استعداد ندارم»، بهتر است با بررسیهایی که انجام میدهیم به این نتیجه برسیم که: «روش یادگیری من در این درس غلط بوده است، تمرینهایی که انجام میدادم کم بوده است، نحوه کار من در این درس نیاز به بازنگری دارد» و جملات دیگری ازایندست. توجه کنید اگر یکبار دیگر این دو سری جمله را مطالعه کنید پی خواهید برد که جملات اول ما را به بنبست رسانده و ما را دعوت به تسلیم شدن و اعتراف به بیکفایتی تحصیلی و درسی میکند. درحالیکه جملات سری دوم ما را دعوت به بازنگری، تلاشِ دوباره و بازآموزی میکند. نتیجهگیری اول به ما میگوید که تو نمیتوانی، اینکاره نیستی. درحالیکه نتیجهگیری دوم به ما میفهماند که ما توانایی، هوش و استعداد لازم را داریم اما در بهرهبرداری از آن دچار مشکل شدهایم.
برای داشتن اعتمادبهنفس تحصیلی، همواره بر خودتان تسلط داشته باشید. به خودتان و تواناییهایتان، به هوش و استعداد و ذکاوتتان اعتماد کنید. باور کنید که شما میتوانید؛ اما اگر نتایجی خلاف آن را مشاهده میکنید، این نتایج را به روشتان نسبت دهید نه به تواناییهایی که دارید. این باور که من میتوانم مثل ماندن در سنگری است که در میدان جنگ از جان شما محافظت میکند. پس سنگر خود را حفظ کنید. باور کنید که روش شما در یادگرفتن، تمرین کردن، حل کردن، درس خواندن و امتحان دادن، اشکال و نیاز به بازنگری اساسی دارد.