هنوز هم در گیرودار این هستی که دیر هست یا نه؟ با این همه سرفصل چه باید کرد؟ چرا چنان کردی و چنین شده؟
بعد از جلسات 5نفره فکر میکردم که دیگر چنین دانشآموزانی نیستند اما امان از منفیبافی و امان از دلهایی که نمیبخشند و آرام نمیگیرند!
برای ساختن یک آیندهی جدید اول باید گذشته را پذیرفت، درک کرد، بخشید و سپس در نقطهای دور در ذهن نگهش داشت که مبادا تجربیات تلخ تکرار شوند.
قانون زندگی این است: بازندهای اگر ندانی که حتی اگر یک روز از عمرت باقی بود باید جنگجوی خواستههایت باشی؛ یعنی اگر کسی یک روز مانده به کنکورش به من مراجعه کند و بگوید برایم برنامهریزی کنید که دیگر میخواهم درس بخوانم تمسخرش نمیکنم بلکه با نگاه امیدوارانه حتماً کمکش خواهم کرد؛ زیرا او قانون پیروزی در زندگی را میداند. شاید دیر اما بالاخره خواهد رسید.