برنامهریزی صحیح یعنی حداکثر استفاده از وقت و امکانات موجود. عدم برنامهریزی صحیح باعث اتلاف وقت میشود و بازدهی مطالعه را کاهش میدهد. برای اینکه یک برنامه، عملی و قابل اجرا باشد، دانشآموز باید بر اساس تواناییها، نیازها، امکانات شخصی و محیطی برای خود برنامهای مناسب و واقعبینانه در طول سال طرحریزی کند.
در یک برنامهی درسی خوب شما باید بتوانید تواناییها و پیشرفتهایی را که در طی مطالعه کسب کردهاید ببینید و همچنین به نقاط قوت و ضعف خود پی ببرید تا طبق آن عمل کنید؛ یعنی ضعفهای خود را از بین برده و نقاط قوت خود را بیشتر تقویت کنید. تشخیص میزان ساعات مطالعهی افراد به خود آنها بستگی دارد. فرد باید خودش تشخیص دهد که چهقدر باید بخواند، استراحت کند یا به کارهای دیگر بپردازد. درواقع با توجه به شناختی که هر شخص از خود دارد میتواند بهترین برنامه را با استفاده از دفتر برنامهریزی برای خود تدوین کند.
اولین گام در چگونگی استفاده ار دفتر برنامهریزی احساس نیاز و ضرورت آن است. اگر دانشآموزی به این نتیجه رسیده باشد که برای پیشرفت درسی و رسیدن به اهداف آموزشی خود باید برنامهریزی داشته باشد آن وقت است که با دفتر برنامهریزی به طور جدٌی برخورد خواهد کرد. در این صورت است که اولین گام محکم را برای برنامهریزی برداشته است. دومین گام این است که هر دانشآموز باید بداند زمانی که حجم کار زیاد و وقت اندک است برای استفادهی بهینه از زمان نیاز به یک سازماندهی درسی نیاز دارد تا از حداقل زمان حداکثر بهره را ببرد. پرمشغلهترین انسانها اگر برنامهای درست و واقعبینانه داشته باشند نهتنها وقت کم نمیآورند بلکه وقت اضافی هم خواهند داشت.