میوه جوآ

ميوه جوآ

يوه «في جوآ»  بومي ايران نيست، اما در بخش شمالي کشور ما کشت مي شود. في جوآ يکي از ميوه هاي نيمه گرمسيري است که از طريق جمهوري آذربايجان وارد شمال ايران شده است و قرار بود به علت ارزش غذايي مناسب و برخورداري از انواع ويتامين ها، جايگزين مرکبات شود. اين ميوه سبزرنگ که تقريباً به اندازه کيوي است، مانند کيوي بعد از کندن پوست آن به طور کامل قابل استفاده و خوراکي است. براساس اطلاعات موجود، درختچه في جوآ نخستين بار در ايران در سال ۱۳۵۴ ميوه داد. اين گياه که در آمريکاي جنوبي به صورت طبيعي مي رويد، در مناطق شمالي ايران از آستارا تا بهشهر از رشد محسوسي برخوردار بوده و از سال ۱۳۵۱ در مناطقي از نوار ساحلي درياي خزر در استان گيلان تا محمودآباد مازندران کشت شده است.

مشکل اصلي اين ميوه کشت و توليد آن است که به محض رسيدن، مثل توت از درخت مي ريزد. بنابراين بايد فوراً آن را از درخت چيد. ازجمله معايب ديگر اين ميوه آن است که خاصيت انبارکردن ندارد و پيداشدن لکه هايي بر روي اين ميوه ها با گذشت چند روز از برداشت آن موجب مي شود تا به يک ميوه فاقد صرفه اقتصادي تبديل شده و در نتيجه باغداران از کاشت آن استقبال کمتري به عمل آورند.

درختچه في جوآ از سال سوم به بار مي نشيند و در سال نهم پرمحصول مي شود. برداشت ميوه آن نيز از اواخر مهر و اوايل آبان آغاز مي شود.في جوآ سرشار از يد است و علاوه بر اين که مي توان آن را به صورت تازه مصرف کرد، اين قابليت را نيز دارد که از آن مربا و کمپوت تهيه کرد.

يکي از ويژگي هاي بسيار خوب اين ميوه، خاصيت دارويي آن است. به گونه اي که با خوردن هر يکصدگرم في جوآ، ۱۰۰ ميلي گرم يد جذب بدن مي شود. به همين خاطر براي کساني که کمبود يد دارند، في جوآ ميوه مفيدي است. درعين حال اين ميوه حاوي املاح و ويتامين هاي گوناگوني نظير ويتامين ٍE، قند و مواد مفيد براي ارگانيزم بدن انسان است.

ميوه ها:ميوه ها ازنظر اندازه دامنه‌اي از ۵/۲ تا ۳ سانتي متر طول دارند و شکل آن ها از گرد تا حالتي به شکل گلابي کشيده متغير است. به همراه آن قطعاتي از کاسه گل که به انتهاي آن چسبيده است مشاهده مي شود. پوست مومي شکل به رنگ سبز _ آبي کدر تا آبي يا سبز خاکستري است. برخي مواقع با يک رنگ قرمز يا نارنجي مايل به قرمز نيز يافت مي شود. بافت پوست از صاف تا زبر و دانه دانه متغير است. ميوه آن حتي قبل از اين که به طور کامل برسد يک عطر غليظ را متصاعد مي کند.

گوشت مرکزي ضخيم، سفيد، دانه دار، آبدار و نيمه شفاف ميوه که بذرها را دربر مي  گيرد، شيرين يا نيمه ترش است. پيشنهاد مي شود با آناناس و گوآوا و يا آناناس و توت فرنگي و اغلب به همراه مقدار زيادي انگورک يا نعنا ترکيب شود، معمولاً ۲۰ تا ۴۰ عدد و گاهي بيشتر، بذرهاي مستطيلي بسيار کوچک وجود دارد که هنگام خوردن ميوه زبري قابل توجهي احساس مي شود.