دشت هويج
پيشدرآمد سفر به روستاي افجه
دشت هويج يکي از زيباترين جاذبههاي روستاي افجه است که در ارتفاع 2 هزار و 400 متري از سطح دريا و در بالادست مرکز روستا، ناحيه گلندوک و لواسان قرار دارد. روايتهاي تاريخي مختلف حکايت از آن دارند که در روزگار گذشته بخش وسيعي از زمينهاي اين دشت به کاشت هويج اختصاص داشته اما امروز اثري از اين مزارع به چشم نميخورد.
اگرچه کشاورزان محلي محصولات زيادي در دل اين مزارع کاشتهاند. مثل ساير روستاهاي لواسان بيش از بقيه خودنمايي ميکنند. براي رسيدن به دشت هويج 2 مسير پيش روي ما قرار دارد؛ اولي يک جاده آسفالته 5 کيلومتري است که با عبور از جاده لشگرک ما را به لواسان و درنهايت افجه و دشت هويج ميرساند.
راه دوم نيز 8 کيلومتر مسافت دارد و به طرف شمال شرقي ميرود. به دليل کوهستاني بودن جاده رسيدن به دشت هويج در تابستان حدود يک ساعت و نيم و در زمستان به بيش از 2 ساعت زمان نياز دارد که ممکن است در فصل سرما گردشگران را با دردسرهايي روبرو کند. اغلب مسافراني که به دشت هويج سفر ميکنند گشتي در مزارع و باغهاي آن زده و چند ساعتي را با طبيعت بکر اين منطقه سپري ميکنند.
پيادهروي در ارتفاعات و دره افجه
ديدن جاذبههاي زيبا و مناظر بکر درهشمالي افجه نيز خالي از لطف نيست. اين دره در فصول مختلف سال مورد توجه هزاران گردشگر قرار دارد و از اين رو مورد توجه کوهنورداني است که از مسيرهاي آن براي صعود به قلههاي آتشکده، ساکا، يخچال و مهرچال استفاده ميکنند. همچنين نقل شده است که يکي از راههاي قديمي افجه که به مسير عبور پادشاهان صفوي اختصاص يافته بود از همين مسير گذشته و تا دشت لار ادامه مييابد.
.jpg)
آنها از اين جاده براي شکار و تفرج استفاده ميکردند؛ امروز ميتوان آثار کاروانسراهاي صفوي را که در آن سوي ديواره صخرهاي کوه و در انتهاي دره واقع شده است مشاهده کرد. در امتداد اين مسير آبشار پسچويک در فاصله 5/1 کيلومتري شمال شرقي روستا و در منطقه يال کوه که مشرف به دشت هويج است، قرار دارد.
اين آبشار حدود 15 متر ارتفاع داشته و اطراف آن پوشيده از درختهاي افرا است. آبشار زيباي موآب که در سينهکش قله ساکا و قبل از دشت هويج واقع شده است نيز در حدود 180 متر ارتفاع دارد و بجز اواخر تابستان که تا حدي آرام و کمآب به نظر ميرسد در ساير فصول پرآب و خروشان است.
از حمام صفويه تا سقاخانه چراغان
در شمال غرب دشت هويج و در مسير صعود به قله آتشکده دشت «سبواستان» با درختان گردو و گيلاس خودنمايي ميکند و آبشار چرند به ارتفاع 45 متر از دامنه کوه به دره پايين دست آن سرازير ميشود. کمي آنطرفتر حمام تاريخي روستا که در مرکز بافت قديمي واقع شده نظرها را به خود جلب ميکند.
بناي اين حمام داراي طاق، گنبدهاي عرقچين و قوسهاي جناغي است.اهالي قدمت حمام را به دوره صفوي يا اوايل حکومت قاجار نسبت ميدهند اما همچنان فعال است و مردم روستا از آن استفاده ميکنند. با پشت سر گذاشتن آبشار و ديدن معماري خاص حمام افجه به محلههاي قديمي و بافتهاي اصيل اين روستا ميرسيم که در فاصلههاي نزديک به هم قرار گرفتهاند.
اگر به محله چراغان سري بزنيد ميتوانيد ضمن تماشاي بافت ديدني آن سقاخانه حضرت ابوالفضل¨ع را از نزديک ببينيد. اين سقاخانه و درخت چنار کهنسالي که قدمت آن را به 400 سال قبل نسبت دادهاند از شهرت زيادي برخوردار هستند. معماري قلعه ساکا و فراموشي قصر قجري قلعه مرتفع و بلند سربند يا ساکا که از ارتفاعات منطقه بر روستاهاي امامه، راحتآباد، ناصرآباد، افجه و بخش عظيمي از لواسان اشراف دارد، از بناهاي بسيار قديمي اين ناحيه است.
براساس آثار باقي مانده، مصالح به کار رفته در اين بنا را سنگ لاشه، ملات گچ، ساروج، آجر، خشت و گل تشکيل داده است. سفالهاي يافت شده در پيرامون قلعه از انواع نخودي، نقش استامپي، نقش زير لعاب و سفالهاي لعابدار سبز رنگ، لاجوردي و آبي است که قدمت قلعه را حداقل به قرون دوم و سوم دوره اسلامي ميرساند.
اين قلعه تا دوره صفوي فعال بوده و توسط اقوام بومي مورد استفاده قرار ميگرفت و اکنون نيز در رديف آثار ملي قرار دارد. به موازات اين قلعه ميتوان بقاياي قصر قجري را در ناحيه شمالي روستا و مشرف به باغهاي پوشيده آن مشاهده کرد.
اين قصر به ناصرالدين شاه تعلق داشته و توسط اعتمادالدوله ساخته شده است. بجز پي، ديواري به ارتفاع 5/1 متر و طول يک متر و انبوهي از آجرهاي قرمز رنگ اثري از اين قصر برجا نمانده است، با اين حال ميتوان به همين مقدار هم بسنده کرد و بقاياي آن را از مرگ تدريجي مصون نگه داشت.