پیشرفت تراز با پیوستگی بدست می‌آید-علی جابری

علی جابری - دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی - رتبه ۹۵ منطقه یک کنکور انسانی ۱۳۹۹ 

آن چیزی که همیشه از آزمون دادن به ذهن همه می‌رسد، رتبه و تراز است ؛ ولی همه چیز ، رتبه و تراز نیست ؛ درست است که نتیجه کار ما در مطالعه و تست زدن ، با اعداد رتبه و ترازی که بدست می‌آوریم سنجیده می‌شود ولی برای اینکه به رتبه و تراز بهتری برسیم، لازم است از آزمون دادن چیزهای دیگری هم یاد بگیریم ؛ مثل استمرار ، پشتکار ، هدف‌گذاری ، مقابله با استرس و غیره .

 وقتی سال دوازدهم بودم ، بعد از سومین یا چهارمین آزمونی که دادم ، به یک نتیجه رسیدم ؛ با خودم گفتم که مسیری که هرکسی در طول یک آزمون طی می‌کند ، درست شبیه خلاصه ای از زندگی است ؛ شباهت های زیادی بین آنها وجود دارد ؛ در هر دو باید هدف داشته باشیم ، در هر دو به چالش برمی‌خوریم و باید روی خودمان کار کنیم تا در چالشی گیر نکنیم و متوقف نشویم ، در هر دو نباید به بقیه نگاه کنیم و خودمان را با آنها مقایسه کنیم ، در هر دو باید حواسمان به زمان باشد و بدانیم که هرکاری باید در وقت خودش انجام شود و . . .   .

  برنامه آزمون ها برای ما در حکم یک چراغ راه و یا یک چهارچوب است ؛ همه برای خودشان برنامه‌‎ریزی می‌کنند و شرایط و موقعیت هایشان را تنظیم می‌کنند ولی آن چیزی که مبنای تمام این برنامه ریزی ها قرار می‌گیرد ، برنامه آزمون هاست .

 یکی دیگر از شباهت های بین زندگی و چهار ساعت هایی که در طول سال آزمون می‌دادیم ، این بود که استمرار در هردوی آنها موفقیت‌آمیز بود ؛ عادات خوب در زندگی با تکرار و پیوستگی بدست می‌ آیند ؛ پیشرفت رتبه و تراز در آزمون ها هم با پیوستگی در آزمون ها بدست می آید .

 برای پیشرفت کردن باید مسیری طی شود و مهم است که این مسیر چگونه طی می‌شود ؛ اگر من به هدفم در این آزمون نرسیدم ، هدفم برای آزمون بعدی می‌شود : جبران اشتباهاتم در آزمون قبلی + نشان دادن بهترینِ خودم در آزمون بعدی ؛ حالا اگر این آزمون دادن های پشت سر هم قطع شود ، من نمی‌توانم پازل های داخل ذهنم را جفت و جور کنم ؛ انگار مسیرم منقطع می‌شود .  

بنده خودم در سال کنکور ، در چند آزمون غیبت داشتم ؛ به دلایلی چون سرماخوردگی ، مسافرت یا وضعیت های این چنینی ولی هیچ وقت در بازه زمانی بین این آزمونی که ندادم و آزمون بعدی ، حسرت نمی خوردم و خودم را سرزنش نمی کردم ؛ به خودم استرس نمی دادم که الان از برنامه عقب هستم و دیگر کاری نمی‌توان کرد و . . .  ؛ می دانستم که با برنامه ریزی ، می‌توانم خودم را به آزمون بعدی برسانم ؛ حتی اگر به بخشی از برنامه خودم هم نمی رسیدم ، غیبت کردن در آزمون پیش رو را برای خودم صحیح نمی دانستم ؛ برای خودم هدف هایم را بازگو می‌کردم ، مهم بود که من از آزمون ها چه می‌خواستم ؛ اگر از صد در صد برنامه ام ، هفتاد درصد آن را اجرا می‌کردم ، فکر به آن سی درصد اذیتم می‌کرد ؛ یک نفر از درون به من می گفت که با شرکت در آزمون پیش رو ، تکلیف آن سی درصد چیست ؟ بهترین جواب من به او این بود : با شرکت نکردن در آزمون پیش رو ، تکلیف آن هفتاد درصد چیست ؟!   این پیوستگی ، علاوه بر اثری که روی رتبه و تراز ما می‌گذارد ، به ما اعتماد به نفس هم می‌دهد ؛ تیم فوتبالی را تصور کنید که ده بازی است که شکست نخورده است ، آن تیم بازی یازدهم را با چه دید و چه پشتوانه ای آغاز می‌کند ؟ پشتوانه آن تیم برای بازی یازدهم ، همان ده بازی ای است که شکست نخورده است !   شاید بهتر باشد صحبتم را با یک مثال دیگر به پایان برسانم ؛ می توانیم بگوییم آزمون دادن و بهتر شدن رتبه و تراز ما ، درست شبیه بهتر شدن در درس ریاضی است ؛ تمام استادان ریاضی ای که من با آنها در طول دوران تحصیلم کلاس داشتم ، همیشه می گفتند که در ریاضی دو اصل داریم : تمرین و تکرار !

دانش آموزان عزیز، برای رزرو  علی جابری به عنوان پشتیبان ویژه و مشاور کنکور، میتوانید با شماره 0218451 داخلی 3123 تماس بگیرید. یا از طریق تلگرام و اینستاگرام کانون برترها، با ما در ارتباط باشید.