به نام خدا
کلمات پرسشی در عربی عبارتند از :
1- «هَل» و «أ»
دو حرف پرسشی به معنای «آیا» هستند که در جواب آنها « نعم » یا «لا» می آید.
هل هذه شجرة العتب؟ نعم/لا
آیا این، درخت انگور است؟ بله /نه
أهذا جندئ ؟ نعم/لا
آیا این، سرباز است ؟ بله/ نه
2- «مَن»:
اسم پرسشی است که به معنای « چه کسی به چه کسانی - کیست » می باشد و در جواب آن از انسان استفاده می کنیم.
و جایگاه « من » پرسشی اول جمله می باشد (من رب السماوات و الارض ) ← چه کسی پروردگار آسمان ها و زمین است ؟
می توان بعد از « من » از کلمات «هو - هی » به طور اختیاری استفاده کرد و اگر در جمله ای بعد از« من » دیده شوند، «هو - هی » را ترجمه نمی کنیم.
من هو أستاد اللغة الفارسية؟ = من أستاد اللغة الفارسية؟← استاد زبان فارسی کیست؟
توجه: برخی اوقات برای پرسش از مالکیت از «من» که به معنای «مال چه کسی» می باشد، استفاده می کنیم:
لمن هذا القلم؟← این قلم مال چه کسی است؟
۳۔ «ما»:
اسم پرسشی است که به معنای «چه چیزی - چه چیز هایی - چیست » می باشد و در جواب آن از اشیا استفاده می کنیم
ما هذا؟
این چیست ؟
هذا مفتاح البيت.
این، کلید خانه است.
می توان بعد از « ما» از کلمات «هو - هی » به طور اختیاری استفاده کرد و اگر در جمله ای بعد از « ما » دیده شوند «هو . هي » را ترجمه نمی کنیم.
ما هو المشكل؟ = ما المشكل؟ ما هي المشكلة؟ = ما المشكلة؟ و گاهی اوقات «ما» پرسشی را به شکل « ماذا» می بینیم که باز هم جزو اسم های پرسشی است و به همان معنی است. ماذا على المنضدة؟ ← روی میز چه چیزی است؟
4-«اَینَ»
اسم پرسشی است که به معنای « کجا » می باشد و در جواب آن از «قید مکان» استفاده می کنیم.
أين السفينة؟
کشتی کجاست؟
في البحر
: در پاسخ به« أین» از کلماتی مانند «فوق =بالا، تحت= زیر، امام =روبه رو، خلف= پشت ، وراء= پشت، جنب=کنار ، عند =كنار، حول= پیرامون ، بین =میان، في= در، على= بالاى، على اليمين =طرف راست ، على
اليسار= طرف چپ، هنا، هناک » استفاده می کنیم و برای اینکه از کسی بپرسیم « شما اهل کجا هستید » از اصطلاح « من أين » استفاده می کنیم؛
من أين أنت؟
اهل کجا هستی؟
۵- «کَم»
اسم پرسشی است که به معنای « چقدر ، چند » می باشد و در جواب آن از «عدد اصلی» استفاده می کنیم.
كم يوما ايام الاسبوع؟
← روز های هفته چند روز است؟
←سبعة
نکته: در جواب «کم» از عدد اصلی استفاده می کنیم.
۶- «کَیفَ»
اسم پرسشی است که به معنای « چگونه » می باشد و در جواب آن از «قید حالت» استفاده می کنیم.
کیف حالک؟ - أنا بخير
ممکن در جواب «کیف» از حرف «ب» نیز استفاده شود:
كيف تذهبون الى المدرسة؟
بالسيارة / بالحافلة و ..
۷- «مَتَی»
اسم پرسشی است که به معنای «کی ، چه وقت » می باشد و در جواب آن از « قید زمان» استفاده می کنیم
متی ترجع الى البيت ؟
← في الساعة التاسعة مساء
کی به خانه باز می گردی؟
۸-« أي»
اسم پرسشی است که به معنای «کدام » می باشد و در جواب آن از « چیز های مختلف استفاده می کنیم:
أي طالب يعرف الجواب ؟
کدام دانش آموز جواب را می داند؟
به اصطلاح «علیک ب» به معنای « تو باید » «بر تو لازم است» می باشد آن را به خاطر بسپارید .در این صورت در ترجمه مصدر بعد از آن از «مضارع التزامی فارسی » استفاده می کنیم
علیک بالخروج. = بر تو لازم است خارج شوی. تو باید خارج شوی.
نویسنده : طهمورث سلیمانی
ارسال کننده : پرگل رحیمی