جمع بندی فارسی هفتم- فارسی هشتم- درسنامه- الهه پروری

تاریخ ادبیات‌های مهم + قالب‌های شعری + نکات مهم آرایه و زبان ادبی به همراه مثال + تست

جمع بندی فارسی هفتم- فارسی هشتم- درسنامه-  الهه پروری

سلام دوستان هشتمی

امروز با جمع بندی مطالب و نکات مهم ادبی فارسی هفتم در کنار شما هستیم. همچنین نکاتی که برای پاسخگویی به سوالات آزمون باید به آن ها مسلط باشیم را برای شما آوردیم.

با ما همراه باشید.


الهه پروری- فارغ التحصیل مهندسی شیمی دانشگاه تهران


نظامی گنجه ای: شاعر نامدار ایرانی که دیگر آثار او عبارتند از: مخزن الاسرار، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر و اسکندرنامه

خواجه عبدالله انصاری: معروف به پیرهرات در قرن ۵ در هرات بدنیا آمد. نثر خواجه عبدالله، آهنگین (مسجع) است که از آثار او می ­توان به مناجات نامه و الهی نامه اشاره کرد.

شیخ محمود شبستری: عارف مشهور قرن ۸ از علما و فضلای تبریز است که معروف ترین اثر شعری او، مثنوی "گلشن راز" است.

آثار قیصر امین پور: در کوچه آفتاب - تنفس صبح-  مثل چشمه مثل رود - به قول پرستو - آینه های ناگهان

طاهره اِیبُد: در شیراز چشم به جهان گشود و از نویسندگان معاصر است. آثار او: " باغچه توی گلدان، به هوای گل سرخ " است. 

نادر ابراهیمی: نویسنده و سینماگری است که با داستان های کودک و نوجوان فعالیت های فرهنگی اش را شروع کرد. کلاغ ها، سنجاب ها، دور از خانه، قصه های ریحانه خانم، قصّه سار و سیب، نوسازی حکایت های خوب قدیم برای کودکان و... بعضی از کتاب‌های کودک و نوجوان اوست. نخستین کتابش را با اسم "خانه‌ای برای شب" در سال ۱۳۴۱ نوشت. پس از انقلاب، زندگی امام خمینی را با نام "سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما آمد" نوشت که در خرداد سال ۱۳۸۷ درگذشت.

نصرالله مردانی: بیشتر به غزل سرایی حماسی شهرت داشت، در طول زندگی ۵۶ ساله خود، شعرهایش را در چندین کتاب با نام های "خون نامه خاک، ستیغ سخن، آتش نی، قیام نور و ..." به چاپ رساند.

پروین اعتصامی: در تبریز متولد شد. فارسی و عربی را در دامن خانواده‌ آموخت. سرودن شعر را از 8 سالگی آغاز نمود. نخستین شعرهایش را در مجله بهار به چاپ رسانید. تنها اثر او، دیوان شعری است که بارها چاپ شده است. دیوان او شامل قصاید و قطعات بسیار دل­نشین است. بیش­تر قطعات خود را به صورت گفت و گو سرود که در اصطلاح ادبی به آن مناظره می‌گویند. سرانجام در سال ۱۳۲۰ در اثر بیماری حصبه درگذشت. آرامگاه او در شهر قم کنار صحن حضرت معصومه(س) قرار دارد.


نهاد: کلمه یا گروهی از کلمه ها است که درباره آن خبر می‌دهیم یعنی صاحب خبر است که معمولاً در ابتدای جمله می‌آید؛ نوجوانی، دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است.

برای پیدا کردن نهاد به اول فعل، "چه چیزی" یا "چه کسی"  اضافه می کنیم و نهاد را به دست می آوریم؛

سنگ ها از بالای کوه، به زمین افتادند. چه چیزهایی افتادند؟ سنگ‌ها: نهاد

نهاد فعل اول شخص مفرد، من است (من آمدم) و نهاد فعل اول شخص جمع، ما می باشد (ما آمدیم)؛ بنابراین نیازی نیست که به اول این فعل ها "چه چیزی؟" و "چه کسی؟" اضافه کنیم.

جمله از دو جزء نهاد و گزاره تشکیل می­شود.

گزاره: خبری است که درباره نهاد داده می‌شود. مهم ترین جزء گزاره، فعل است.

نهاد+ گزاره: مثنوی مولانا، بهترین شاهد برای سخن دل ماست.

گزاره+ نهاد: در راه سوی تبریز آمد به خاطرِ من/ شهرِ کمالِ عاشق، سوزِ فراقِ میهن 

گزاره+ نهاد+ ادامه گزاره (نهاد در میان گزاره قرار می گیرد): پس از ظهور اسلام و تشکیل حکومت اسلامی، تمدنی عظیم و شکوهمند و بسیار کم نظیر به وجود آمد.


فعل لازم (ناگذر): به فعل هایی گفته می‌شود که تنها نهاد می‌پذیرند؛ یعنی معنی جمله با نهاد و فعل لازم کامل است؛ آفتاب می درخشد.

گاهی در جمله هایی که فعل ناگذر وجود دارد، علاوه بر نهاد و فعل ناگذر، واژه ­های دیگری هم می آید که بودن یا نبودن این واژه ها به معنی جمله آسیب نمی رساند؛ در دستور زبان فارسی به این واژه ها قید می گویند که قابل حذف است و جزء اصلی نیست.

بعضی از فعل های ناگذر عبارتند از: پرید، تابید، جوشید، جنبید، خروشید، خزید، درخشید، گریست، نشست، افتاد، رفت، خندید، خشکید، خوابید، رویید، بالید و ...

فعل متعدی (گذرا به مفعول): به فعل هایی گفته می‌شود که علاوه بر نهاد به جزء دیگری به نام مفعول نیاز دارند تا کامل شود.

بعضی از فعل های گذرا به مفعول عبارتند از: انداخت، برافراشت، برد، بست، بویید، پراکنده ساخت، پسندید، پوشید، جویید، چشید، داشت، دوخت و ...

راه شناخت فعل ­های گذرا به مفعول (متعدی) و ناگذر( لازم): اگر به اول فعلی "چه چیز را" یا "چه کس را" اضافه کنیم و معنی بدهد، به آن فعل، گذرا به مفعول می گویند.


شیوه ساخت بن ماضی: با حذف "ن" از آخر مصدر، بن ماضی به دست می آید.

شیوه ساخت بن مضارع: بعد از آن که "ن"  مصدر را حذف کردیم و بن ماضی را به دست آوردیم، بن ماضی را به فعل امر تبدیل می‌کنیم و بعد از آن "ب" را از اول فعل امر بر می داریم.


برای دسترسی به نسخه کامل خلاصه نکات ، به فایل پی دی اف زیر مراجعه کنید!


فراموش نکنید اگر سوالی در رابطه با این مبحث داشتید می توانید به راحتی در کامنت ها سوال خود را برای ما بنویسید.


دوستان عزیزم  ما تصمیم گرفتیم برای اینکه بتونیم ارتباطمون رو با هم بیشتر کنیم و قدم به قدم کنارتون باشیم، صفحه اینستاگرام رتبه برترهای کانون رو بسازیم  و همراهتون باشیم.

رتبه برترهای کانون




فایل های ضمیمه

Menu