من به مدرسه نرفتم؛ اما مدرسه به خانه‌ی ما آمد

نامه‌ای برای معلم مهربانم

آنیسا قاسمی، ششم دبستان از نهاوند

سلام خانم ساکی عزیز،

هم‌اکنون که در حال نوشتن این نامه هستم، ساعت یک ظهر است و من به عشق شما این نامه را می‌نویسم. شب‌ها با یاد شما می‌خوابم و صبح‌ها با یادتان بیدار می‌شوم. وقتی به یاد شما می‌افتم، بی‌اختیار گل لبخند روی لبانم نقش می‌بندد. خدا می‌داند که چقدر دلم برایتان تنگ شده است.

خانم گلم، باور کنید وقتی می‌دیدمتان انگار که دنیا را به من می‌دادند. یک حس فوق‌العاده‌ای داشتم که اصلاً قابل‌توصیف نیست و باید در قلب حسش کرد. این حس برای من بهترین حس در کل دنیاست. من همه‌ی این‌ها را مدیون معلم عزیزی چون شما هستم.

انگار فاصله بیشتر شده و عشق به درس‌خواندن دوچندان شده؛ ولی دوری و دل‌تنگی از شما و دوستان عزیزم قلب مرا می‌فشارد و شما در این مشکلات در تلاش هستید که بی‌دریغ چراغ علم را به دست بگیرید و راهنمای ما دانش‌آموزان باشید.

معلم عزیزم، شما سعی می‌کنید تا نقش خود را در این روزهای سخت به‌خوبی ایفا کنید. گرچه امسال به‌دلیل شیوع ویروس کرونا مدارس تعطیل شده‌اند، اما همت و تلاش شما متوقف نشده و به‌صورت مجازی ادامه دارد.

خانم ساکی عزیز، امسال امتحان‌دادن هم با بقیه‌ی سال‌ها تفاوت دارد. دیگر صندلی‌هایمان را با فاصله مرتب نمی‌کنیم و منتظر رسیدن ورقه‌های امتحانی نیستیم. فقط دعا می‌کنیم که اینترنت سرعت خوبی داشته باشد تا جواب‌هایمان زود ارسال شود. قدر لحظات بی‌دغدغه و شاد کنار دوستان را حالا می‌فهمیم.

معلم مهربانم، فانوس قلب کوچکم از وجود تو روشنایی می‌گیرد. تو را می‌ستایم؛ تو که معبود ستودنی هستی. قلمم در برابر نام زیبای تو ناتوان است. مهر تو را در گلدان سفالی دلمان غرق شکوفه می‌کنیم و سربلندی و سلامتی‌ات را خواستاریم.

معلم عزیزم، ما کرونا را شکست می‌دهیم و به او می‌گوییم:

کرونا با آمدنت کسب‌وکار خیلی‌ها را مختل و حتی منحل کردی. حتی منِ دانش‌آموز از شنیدن اخبار دوباره‌ی تو خسته‌ام؛ ولی از تو ممنونم؛ چون در این مدت که سرزده به کشورم آمدی، به ما یاد دادی که قدر لحظه‌هایمان را بدانیم و به ما فهماندی که دورهمی‌ها و کنارهم‌بودن‌هایمان چقدر لذت‌بخش بوده است.

دیگر همه‌ی این چیزها را یاد گرفتیم و فقط منتظر رفتنت هستیم. لطفاً برو و بگذار بدون ماسک نفس راحتی بکشیم.

معلم عزیزم، نه‌تنها من بلکه همه‌ی دوستانم قدردان زحمات شما هستیم. در این روزها از شما فرشته‌ی عزیز سپاسگزاری می‌کنم و به شما می‌گویم آموخته‌های شماست که امروز نجات‌بخش جان انسان‌ها هستند.