براي پختن پلو از قابلمههاي بزرگي به نام ديگ استفاده ميكنند و از قاشقهاي بزرگي به نام كفگير براي هم زدن و كشيدن پلو استفاده ميشود. در زمانهاي قديم كه مردم نذر ميكردند و غذا ميپختند، مردم براي گرفتن غذاي نذري صف ميكشيدند. از آنجا كه جنس كفگيرها، فلزي بود وقتي به ديگ ميخورد صدا ميداد.
هنگامي كه غذا در حال تمام شدن بود و پلو به انتها ميرسيد اين كفگير در اثر برخورد به ديگ صدا ميداد و آشپزها وقتي غذا تمام ميشد كفگير را ته ديگ ميچرخاندند و با اينكار به بقيهی كساني كه در صف بودند خبر ميدادند كه غذا تمام شده است. كمكم اين كار به صورت ضربالمثل درآمد و وقتي كسي از آنها سؤال ميكرد كه غذا چي شد، ميگفتند: «از بدشانسي وقتي به ما رسيد كفگير به ته ديگ خورد.» يعني غذا تمام شد.
امروزه از اين ضربالمثل موقعي استفاده ميشود كه ميخواهند به فردي بگويند دير رسيده و ديگر مثل قبل توانايي يا ثروت قبلي را ندارند و قادر به كمك كردن به او نيستند.