نمی‌توان از موفقیت رتبه‌های یک‌رقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آن‌ها اشاره نکرد. بدون شک نقش پدرها و مادرهای رتبه‌های یک‌رقمی فقط تهیه‌ی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و می‌توان گفت بهترین مشاوران آن‌ها، پدر و مادرشان بوده‌اند. در این گزارش، رتبه‌های یک‌رقمی سال 98 از نقش اولیای خود می‌گویند.
محمد عقلی‌باغی، رتبه‌ی 8 هنر از بندرانزلی
از نظر مالی کاملاً تأمین بودم و در منزل محیط آرامی داشت تا بتوانم درس بخوانم. سال کنکور پشتیبان‌ویژه داشتم که خیلی به من کمک کرد. شاید بتوان گفت برنامه‌های کانون خیلی در موفقیت من تأثیر داشت. همراهی اولیایم در برنامه‌های کانون هم خیلی زیاد بود. معمولاً هر دوی آن‌ها در جلسات سه‌نفره شرکت می‌کردند. (محمد 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 32 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد.)
پویا شمشیری، رتبه‌ی 5 ریاضی و 9 زبان از تهران
سال کنکور از لحاظ آموزشی و درسی خیلی با مدرسه هماهنگ بودم و به همین دلیل مشکل خاصی در منزل نداشتم. در خانه اولیایم بیشتر به‌لحاظ معنوی کمک‌حالم بودند. با تمام بدخلقی‌هایم ساختند که ناشی از فشار کنکور بود. هرچیزی می‌خواستم تهیه می‌کردند و همراهم بودند که فشار زیادی احساس نکنم. (پویا 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 24 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد.)
سیدمهدی میراکبری، رتبه‌ی 8 تجربی از اراک
کمک و حمایت مالی پدرم همیشه بوده است؛ ولی در سال آخر پیگیری‌اش بیشتر شد. کارنامه‌هایم را دریافت و بررسی می‌کرد و نکات لازم را که یاد نگرفته بودم با هم کار می‌کردیم. پدرم ریاضی خوانده است و در درس ریاضی خیلی کمکم کرد. پاسخ‌های اشتباهم را در ریاضی دقیق بررسی می‌کرد. پیگیر آموزشی‌ام پدرم بود. مادرم از نظر عاطفی همراهی‌ام می‌کرد. (مهدی 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 42 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد.)
فاطمه یکه‌فلاح، رتبه‌ی 6 زبان از هشتگرد
مهم‌ترین کار خانواده حمایت روحی و ایجاد آرامش در منزل است. با اینکه عادت داشتم مستقل درس بخوانم و خودم کارهایم را انجام دهم، اولیایم همیشه پیگیر نتایج آزمون‌هایم بودند و وضعیت تراز آزمون‌ها را رصد می‌کردند. کار اصلی برای برنامه‌ریزی و اصلاح روش‌ها با خودم بود. (فاطمه 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 37 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد.)
