نمیتوان از موفقیت رتبههای یکرقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آنها اشاره نکرد. بدون شک نقش پدرها و مادرهای رتبههای یکرقمی فقط تهیهی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و میتوان گفت بهترین مشاوران آنها، پدر و مادرشان بودهاند. در این گزارش، رتبههای یکرقمی سال 98 از نقش اولیای خود میگویند.
سیدپارسا نشایی، رتبهی 8 ریاضی کشور از رشت
اولیایم همیشه مرا همراهی میکردند، حتی شیفتهای کاریشان را طوری تنظیم میکردند تا زمانهایی که من در خانه درس میخوانم، در کنارم باشند. در برنامهریزی درسیام همیشه مؤثر بودند. جمعهها برنامهی درسیام را برای دو هفتهی آینده در حضور آنها مینوشتم. وجود آنها همیشه به من دلگرمی میداد. در زمینههای درسی به من کمک میکردند؛ بهویژه پدرم که دکترای عمران دارند و عضو هیئتعلمی دانشگاه هستند، در درس ریاضی و فیزیک خیلی کمکم میکردند. این کمکها باعث شد ریاضی را 95درصد و فیزیک را 93درصد جواب بدهم. در روزهای آزمون همیشه همراهم بودند و من را به حوزهی آزمون میرساندند. در تحلیل آزمونها و بررسی کارنامه در کنارم بودند. (پارسا 1 سال دانشآموز کانون بود و در 20 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)
کیانا مرادی، رتبهی 9 تجربی از اراک
منزل ما دو طبقه است. پدر و مادرم یک طبقه را در اختیار من و خواهرم قرار داده بودند تا در آرامش درس بخوانیم و هرچیزی نیاز داشتم، برایم تهیه میکردند. من و خواهرم دوقلو هستیم و همیشه بهصورت رقابتی با هم درس میخواندیم و این رقابت تأثیر خوبی در وضعیت درسی هر دویمان داشت. خواهرم در کنکور امسال، رتبهی دورقمی کسب کرد. (کیانا 3 سال دانشآموز کانون بود و در 56 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)