بعد از چابهار به سمت بندر گواتر، كوههايي در سمت چپ جاده نمايان ميشود كه به كوههاي مينياتوري يا مريخي معروفاند. وجود اين كوهها با توجه به منظرهی كاملاً متفاوتي كه در سمت راست جاده و رو به سوي دريا دارد باعث ميشود يكي از زيباترين جادهها و مناظر طبيعي استان سيستان و بلوچستان به وجود آيد كه به دليل عدم معرفي، كمتر مورد بازديد قرار گرفته است. اين كوهها از منحصربهفردترين كوههاي ايران هستند.
كوههاي مريخي مناظري از کوههاي کرهی ماه را براي انسان تداعي ميکنند و جنس رسوبي آنها و همچنين فرسايش خاص كوهها موجب ايجاد شيارها و تراشهاي زيبايي شده است که گويي نقاشي ماهر آنها را به تصوير کشيده است. اين کوهها چاک چاک هستند و شکلهاي نامأنوس دارند و فاقد پوشش گياهي هستند و به خاطر غير عادي بودنشان، در سالهاي اخير و در ميان گردشگران، به کوههاي مريخي شهرت يافتهاند.
رنگ تقريباً سفيدرنگ کوه (چيزي ميان طوسي و سفيد) با واريزههاي بسيار در پاي آن، وجود گرما و حرارت و شرجي هوا و رطوبت نسبتاً بالا و سوي ديگر آن دريا که به اين منظره آغوش گشوده است، مناظري رؤيايي و تخيلي را در ذهن بيننده پديد ميآورد. همين منظرهی منحصربهفرد كه جادهی چابهار- گواتر آن را به دو نيم تقسيم كرده، باعث شده تا اين جاده به يكي از زيباترين جادههاي ايران تبديل شود. يك سو كوههاي مخروطي مريخي با آن رنگ خاكستري خيالانگيز و سوي ديگر درياي سبز و ماسههاي اندكي سرخ با درختچههاي بياباني در كرانهی آن.
دشت كه در ميان جاده آبگير ميشود، تالابهايي را پدپد ميآورد كه از طرف دريا صورتي است و از طرف كوه خاكستري مايل به سفيد؛ آنجا یك دریاچهی صورتی در انتظار شماست. اين جاده با سراشيبيها و سربالاييهاي بسيار، نمايان شدن گاهبهگاه دريا در سمت چپ و نظارهی منظره از ارتفاع، از جاذبههاي خاص گردشگري در استان سيستان و بلوچستان است. در مسیر جادهی ساحلی چابهار به گواتر، تنگهای صخرهای مشرف به درهای سرسبز و زیبا قرار دارد كه از بالای آن روستای لیپار در میان سبزهزارها پیداست. در میان دو كوه كه فاصلهی چندانی با هم ندارند، آببندی ایجاد شده است كه آبهای سرگردان اطراف را در خود جمع كرده و به آبگیری تبدیل شده است. این دریاچهی كوچك به دلیل رنگ خاك منطقه، صورتی به نظر میرسد و به همین دلیل به دریاچهی «صورتی لیپار» معروف است. در این آبگیر زیبا انواع بوتهها و درختچهها، منطقهای بكر با اكوسیستم خاصی را به وجود آورده است. ماهیهای كوچك زیادی هم در آب هستند كه حتی روی قایقها هم میپرند. برای نزدیك شدن به آب آن دقت كنید؛ چون كنارههای دریاچه، باتلاقگونه هستند و ممكن است شما را پایین بكشند.
با رسيدن به دهكدهی صيادي «تيس» منظرهی كوههاي مريخي در كنار جاده به پايان ميرسد. قدمت اين روستا به 2500 سال قبل ميرسد و در كتاب فتوحات اسكندر مقدوني به عنوان تيز مشهور بوده و به مرور زمان به تيس تبديل شده است. تيس بندر تجاري فعالي بوده است كه مغولها آن را ويران کردند.
