- بابا! كارنامهها را دادند. ترازم خيلي خوب شده!
- آفرين! در كدام درسها بيشتر رشد كردي؟
- بابا كارنامهها آمد. ترازم خوب نشده!
- تراز کدام درسهایت را توانستي حفظ كني؟
اين واكنش به دو نتيجهی متفاوت فرزندمان در آزمون است؛ واكنشهايي كه نگاه و عملكرد او را نسبت به آزمون و امتحان تحت تأثير قرار ميدهد.
پدر و مادر دانشآموزی که با اشتياق منتظر روز آزمون است و روز جمعه انتظار كارنامه را ميكشد چهکار کردهاند؟
آيا دقت كردهايد كه توجه به پيشرفتها و نقاط مثبت، فرزندمان را براي گسترش اين نقاط قوت ترغيب ميكند و حال او بهتر ميشود؟
آيا خوبيهاي فرزندتان را ميشناسيد و ميدانيد در چه زمینههایی ميتوانيد از او تعريف كنيد؟ خوبيهايي كه شايد خود او نيز در اين شلوغيها آنها را فراموش كرده باشد.
آزمون و امتحان براي دانشآموز ميتواند يك رخداد باشد. برنامهي مشخص، آمادگي پيدا كردن براي آزمون، نوشتن دفتر برنامهريزي و انجام وظايف پيش از آزمون و بعد شركت در آزمون كه خود حركتي رو به جلو است، يك موفقيت محسوب میشود. اينكه به عنوان اوليا چه برخوردي با دانشآموز و نتايج او داشته باشيم كمك ميكند تا انگيزهی بيشتري براي تغيير داشته باشد.
پدر و مادر در اين مورد نقش اساسي دارند و هيچ كس نميتواند نقش آنها را بازي كند.