بهار / یادی از گذشته

تو میان دست‌هایت                           سبدی شکوفه داری

سر راه خود دوباره                           گل و سبزه می‌گذاری

تو که آمدی به این‌جا                        لب گل به خنده واشد

همه جا پر از قناری                          همه جا پر از صدا شد

تو دوباره آمدی تا                            همه جا چمن بکاری

تو سفید و سرخ و سبزی                    تو پر از گلی، بهاری

شعر «بهار» از سروده‌های «افسانه شعبان‌نژاد» است. این شعر تأثیرگذار و زیبا، سبب شادی و نشاط دانش‌آموزان چهارم ابتدایی در دهه‌ی 70 می‌شد. قالب این شعر، چهارپاره است و در حوزه‌ی ادبیات غنایی قرار می‌گیرد.

چهارپاره، دوبیتی‌هایی است با قافیه‌های متفاوت که از نظر معنی با هم ارتباط دارند. در چهارپاره، معمولاً مصرع‌های دوم و چهارم هم‌قافیه هستند.