دانشآموزان در پایان مقطع اول دبیرستان در مقابل یک انتخاب مهم قرار میگیرند که اهمیت بسیار زیادی دارد و سرنوشت تحصیلی، شغلی و اجتماعی آنها را در آینده رقم خواهد زد.
آنها باید تصمیم بگیرند که بر اساس وضعیت تحصیللی، علاقه، امکانات و توانمندیها و... در کدام شاخه به ادماه ی تحصیلی بپردازند.
بسیاری از دانشآموزان موفق و سختکوش اول دبیرستانی در این مقطع هنرستان (شاخهی فنی و حرفهای و همچنین کار و دانش) را انتخاب میکنند. آنها دلایل قانعکنندهای برای خود دارند که خواندنی است؛ مخصوصاً اگر بدانیم که همهی اینها در پایان توانستند رتبههای یکرقمی را در کنکور هنرستان کسب کنند. این گزارش را حتماً بخوانید.
حنانه شجاعیپور، رتبهی 1 رشتهی نقشهکشی از قم
برای انتخاب رشتهی معماری از چه زمانی به فکر افتادی؟
من سوم راهنمایی که بودم فهمیدم چنین رشتهای در شاخهی هنرستان وجود دارد و اول دبیرستان تصمیم قطعی گرفتم که این رشته را ادامه دهم. برخی با انتخاب من موافق نبودند و ذهنیت نادرستی داشتند که دانشآموزانی که نمیخواهند درس بخوانند به هنرستان میروند اما این تفکر کاملاً اشتباه است. چون دوستان من در هنرستان اکثراً معدل بالا داشتند. معدل من هم سال اول دبیرستان 84/19، سال دوم 20 و سال سوم 92/19 شد.
به عنوان یک هنرستانی برای دانشآموزانی که تمایل به این رشتهها دارند چه پیشنهادی داری؟
یکی اینکه تصور اشتباهی که نسبت به رشتههای هنرستانی وجود دارد باید توسط خود ما هنرستانیها اصلاح شود. دیگر اینکه دانشآموزانی که علاقه به رشتههای هنرستانی دارند باید با اعتمادبهنفس و بدون توجه به عکسالعمل جامعه به انتخاب خود احترام بگذارند و با تلاش مدارج بالا را طی کنند.
طاهره منصوری، رتبهی 6 رشتهی حسابداری از تهران
چرا این رشته را انتخاب کردی؟
مادر یکی از دوستانم حسابدار بود و من از 8 سالگی به این رشته علاقه پیدا کردم؛ چون به نظرم این رشته برای خانمها خیلی مناسب بود؛ هم میتوانستند بیرون از خانه کار کنند و هم داخل خانه. از طرفی با روحیات من هم سازگار بود.
چهطور شد که این علاقه تا اول دبیرستان هم ادامه پیدا کرد؟
اول دبیرستان معدلم 83/19 بود و اطرافیانم اصرار داشتند که ریاضی بخوانم؛ اما من حسابداری را دوست داشتم و ترجیح میدادم این رشته را در هنرستان ادامه دهم تا بتوانم از همان سالهای تحصیل با کار عملی آشنا شوم و آن را یاد بگیرم. یکی از مزیتهای هنرستان این است که یک سال جلو میافتیم و دیگر اینکه در دوران تحصیل کار را هم یاد میگیریم.
محبوبه عباسی، رتبهی 3 حسابداری از رفسنجان
از چه زمانی به این رشته علاقهمند شدی؟ آیا الان از انتخابت راضی هستی؟
من اول دبیرستان تصمیم قطعی خود را برای انتخاب این رشته گرفتم و به این رشته واقعاً علاقه داشتم و یکی از دلایل علاقهام پدرم بود. البته ایشان حسابداری نخواندهاند اما به حسابداری علاقه دارند. سال دوم هنرستان البته از انتخابم پشیمان شدم و این پشیمانی در نتیجهی حرفهای دیگران بود که میگفتند چرا از مدرسهی نمونهدولتی به هنرستان آمدهام و به رشتههای نظری نرفتهام. من هم کم کم با شنیدن این حرفها روحیهام را از دست میدادم و فکر میکردم رشتههای هنرستانی آیندهی مطلوبی ندارد. سال سوم هنرستان از طریق یکی از آشنایان با کانون آشنا شدم و عضو کانون شدم. وقتی توجه کانون را به رشتههای هنرستانی دیدم دوباره روحیه گرفتم و علاقهام افزایش یافت.
در خانواده چه کسی برای ادامهی این راه از تو حمایت کرد؟
همهی اعضای خانواده از اینکه خوب درس میخوانم تشویقم میکردند و من وقتی خوشحالی آنها را میدیدم روحیهی بیشتری برای ادامه دادن پیدا میکردم.