عواملی مانند معیارهای مصرف کننده، تغییرات، مسن تر شدن جمعیت و سیاست های سیستم بهداشتی از عوامل اصلی ظهور گردشگری سلامت است. گردشگری سلامت (Health Tourism): به مسافرت افراد از محل دائم زندگی برای حفظ، بهبود و دستیابی به سلامت جسمی و ذهنی، در مدتی بیش از ۲۴ ساعت و کمتر از یک سال اطلاق می شود. برای اطلاع بیشتر خانواده ها به تعریف انواع گردشگری می پردازیم:
انواع گردشگری سلامت
۱ - گردشگری تندرستی (Wellness Tourism)؛ مسافرت به دهکده های سلامت و مناطق دارای چشمه های آب گرم و آب معدنی برای رهایی از تنش های زندگی روزمره و تجدید قوا بدون مداخله و نظارت پزشکی و در مواردی که گردشگر بیماری جسمی مشخصی نداشته باشد را گردشگری تندرستی گویند.
۲ - گردشگری درمانی (Curative Tourism)؛ مسافرت به منظور استفاده از منابع درمانی طبیعی (آب های معدنی، نمک، لجن و...) برای درمان بعضی بیماری ها یا گذران دوران نقاهت تحت نظارت و مداخله پزشکی را گردشگری درمانی گویند.
۳ - گردشگری پزشکی (Medical Tourism)؛ مسافرت به منظور درمان بیماری های جسمی یا انجام نوعی از عمل های جراحی تحت نظارت پزشکی در بیمارستان ها و مراکز درمانی را گردشگری پزشکی گویند. در این نوع از گردشگری سلامت، بیمار ممکن است پس از درمان و معالجه نیازمند استفاده از فضاها و خدمات گردشگری درمانی باشد.