برنامهریزی درست برای مطالعه، یعنی از تمامی زمان و امکاناتی که در دسترس ماست حداکثر استفاده را ببریم. عدم برنامهریزی همان اتلاف وقت است و بازدهی مطالعه را بسیار پایین میآورد. برنامهریزی باید واقعبینانه و بر اساس تواناییها و امکانات شخصی باشد تا عملی و قابل اجرا باشد. در برنامهریزی باید بتوانید تواناییها و پیشرفتهایی را که در طول مطالعه به دست آوردهاید ببینید و علت کمکاریهایتان را نیز بیابید و در دفتر برنامهریزی یادداشت کنید تا به نقاط ضعف و قوت خود پی ببرید. سعی کنید نقاط ضعف خود را برطرف و نقاط قوت خود را بیشتر تقویت کنید.
میزان مطالعهی هر فرد به خود او بستگی دارد و باید تشخیص دهد که چهقدر باید بخوابد، استراحت کند یا به کارهای دیگرش بپردازد. هر دانشآموزی با شناختی که از خود دارد میتواند بهترین برنامه را با استفاده از دفتر برنامهریزی برای خود تدوین کند.
اگر دانشآموز به این نتیجه رسیده باشد که برای پیشرفت درسی و رسیدن به اهداف آموزشی خود حتماً باید برنامهریزی داشته باشد آن وقت است که با دفتر برنامهریزیاش با جدّیت برخورد خواهد کرد. زمانی که حجم کار، زیاد و زمان اندک است، دانشآموز با تکمیل دفتر برنامهریزی میتواند به یک ساماندهی درسی برسد تا در همان زمان کم، بهترین نتیجه را بگیرد. حتی پرمشغلهترین آدمها اگر برنامهریزی درست داشته باشند نه تنها زمان، کم نمیآورند بلکه زمان اضافه هم خواهند آورد.
دانشآموزان در یک برنامهریزی 24 ساعته بهتر است زمانی را که در کلاسها و مدرسه میگذرانند، ساعات درس و مطالعه در خانه، ساعات استراحت و تفریح، خواب و آسایش، برنامههای متفرقه و کارهای پیشبینینشده را نیز مد نظر قرار دهند. با یک برنامهریزی درست و واقعبینانه میتوان همهی این کارها را در همان زمان تعیینشده با کیفیت بالا انجام داد.
سخن آخر: برنامهریزی باید متعادل و قابل اجرا باشد؛ زیرا اجرای برنامه مهمتر از خود برنامه است.