محدثه اسلامی رتبه 265 منطقه 3 رشته انسانی (نابینا)

محدثه اسلامی رتبه 265 منطقه 3 رشته انسانی (نابینا) 6 سال 106 آزمون

محدثه اسلامی رتبه 265 منطقه 3 رشته انسانی (نابینا)

این مصاحبه در  1401/11/27 انجام شده است که مجددا باز نشر می گردد.


محدثه اسلامی 

دانش آموز دوازدهم انسانی- نابینا  

شهر:  شیراز

 میانگین تراز کانونی: 6811 

سال‌های حضور در کانون: 6 سال( از هفتم تا دوازدهم)

تعداد آزمون: 95 آزمون

 

مصاحبه‌گر: سمانه میرزاخانی

از چه مقطعی وارد کانون شدید و چه کسی شما را با کانون آشنا کرد؟

از پایه هفتم  به کانون آمدم و از طریق دوستانم با آن آشنا شدم.

 

برجسته ترین چالش دوران مطالعه شما چه بود و برای آن چه کردید؟

روش مطالعه دروس مفهومی را به خوبی می‌دانستم اما دروسی نظیر جامعه شناسی که در آن‌ها هر دو نوع سوال مفهومی و حفظی مطرح می‌شد؛ همواره مرا با مشکل مواجه می‌کرد. 

روش‌های مختلفی را امتحان کردم تا نتیجه گرفتم که  ابتدا باید مطالب را پاراگراف پاراگراف بخوانم و بعد با صدای بلند برای خودم توضیح دهم و با فاصله چند روز تست های مربوطه را بزنم تا هم به کمکشان درس را مرور کنم و هم با نحوه طرح سؤال آشنا شوم.

 

رمز موفقیتتان را در آزمون چه می‌دانید؟

علاوه بر این که شناخت کافی از خودم و منابع و روش مطالعه دارم که باعث می‌شود بهترین برنامه را برای خودم بچینم؛ در مطالعه تداوم دارم و به هر قیمت شده هرچند با ساعت بسیار کم، ولی هر روز بدون استثنا مطالعه می‌کنم.

 

علت پیوستگی حضورتان در آزمون‌ها  چیست؟ نتیجه اش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

هیچ موضوع مهم‌تر از آزمونی برایم پیش نیامده است که به خاطر آن در  آزمون  غیبت کنم و مداومت برای  شرکت در آزمون ها موجب شده تمام مباحث را بدون عقب افتادگی بخوانم و در ترازهایم افت و خیز چشمگیری را تجربه نکنم.

 

از نظر شما نقطه قوت برنامه راهبردی چیست؟

با نگاه کلی به بودجه بندی، علاوه بر بر برنامه دو هفته آتی، چشم انداز چند ماهه خود را می‌بینم و این موضوع اطمینان خاطر زیادی به من از حیث تقسیم بندی مطالب برای مطالعه می‌دهد.

 

از کدام کتاب‌های کانون بیشتر استفاده کردید؟

کتاب آبی ریاضی و عربی،  علاوه بر این که فایل صوتیشان در دسترس قرار می‌گیرد؛ تعداد و تنوع تستی بالایی دارند و در فراگیری مطالب مفید است.

 

آیا در کنکور دی ماه شرکت کردید؟چه درسی از آن گرفتید؟

بله، اولا برای اولین بار با دفترچه بریل برخورد داشتم و دریافتم تا جای ممکن جداول و حتی نمودارها به بریل تبدیل می‌شوند و این مسأله تا حد زیادی استرس بنده را در این باره کاهش داد.

همچنین در باره درس ریاضی و  سختی دور از انتظار آن دریافتم اگر درسی به نحو دور از انتظاری سخت باشد، نباید کنترل خود را از دست دهم، چراکه منطقا آن درس برای همه سخت است.

 

فایل‌های صوتی آزمون‌ها که از طرف کانون در اختیارتان قرار می‌گیرد، چه تاثیری در موفقیتتان داشت؟

فایل‌های صوتی همانند یک منشی عمل می‌کنند که خیالم از حضور همیشگی‌شان راحت است و استرس غیبت در آزمون به خاطر عدم حضور منشی را ندارم. همچنین باعث می‌شود در تحلیل آزمون به طور مستقل از فرد دیگری عمل کنم و برنامه هایم به هم نخورد.

 

 نقش خانواده و اطرافیان را در موفقیتتان چگونه توصیف می‌کنید؟

از بدو تولد خانواده این باور را در من نهادینه کردند که هیچ تفاوتی با افراد عادی ندارم. در دوره مطالعاتی ام نیز زمانی که نتایجم مقبول خودم نیست؛ انگیزه زیادی به من می‌دهند.

از تجربیات رتبه های برتر زیاد استفاده می‌کنم. همچنین وقتی هم نوعانم را می‌بینم که بر تمام سختی ها غلبه کرده اند؛ نیرو و اعتماد به نفس بیشتری برای فتح قله های موفقیت پیدا می‌کنم.

 

اگر در آزمون ها نتیجه مطلوبتان محقق نشود چه می‌کنید؟

ابتدا با تحلیل آزمون منشأ را شناسایی می‌کنم، اگر منطقی باشد؛ در صدد رفع آن برمی آیم در غیر این صورت خستگی ذهنی را مسبب اوضاع می‌دانم و با بیست و چهار ساعت فاصله گرفتن از درس توان خود را بازیابی می‌کنم.

 

در چه نوع مدرسه ای درس خواندید و آیا محیط تحصیلی‌تان در موقعیت فعلی‌تان  تاثیر داشته است؟

دوران ابتدایی را در مدرسه استثنایی گذراندم و به نظرم تصمیم درستی بود، چراکه بعضی مهارت ها نظیر خط بریل و نحوه تعاملات اجتماعی به خوبی در آن مدارس فرا گرفته می‌شود و هم‌چنین در سنین کودکی نه من قدرت و تجربه کافی برای تعامل با کودکان عادی را دارم و نه آنان درک متقابل از شرایط بنده.

 اما دوران متوسطه را در مدارس عادی گذراندم و اکنون نیز در مدرسه فرزانگان تحصیل می‌کنم، چراکه قرار گرفتن در میان دانش‌آموزان که شرایط عادی دارند؛ به عنوان جامعه کوچک, محیط خوبی برای تمرین حضور و تعامل در جامعه هنگام بزرگسالیست.

 

توصیه ای برای هم نوعانتان دارید؟

توصیه می‌کنم دست از تلاش برندارند و خود را با افراد عادی وفق دهند، چرا که در نهایت ما فرزندان جامعه ای هستیم که اغلب آن افراد بدون آسیب جسمانی هستند و با آن‌ها به صورت مساوی سنجیده خواهیم شد.

دشوار است اما به دستاوردهایش می ارزد...

Menu