ونسان ونگوگ حقیقتاً شخصیتی افسانهای از نقاشی جهان است و یکی از سه نقاش نامی موسوم به پستامپرسیونیست است که اولویت نخست را به نیروی بیانگر احساس میدهند. در عین حال باید دانست که او اگرچه در حین نقاشی غرق در کار میشد، هرگز تسلط خود را از کف نمیداد یا بهاصطلاح از خود بیخود نمیشد. این نکتهی مهم را ونگوگ در نامهای به برادرش اینچنین توضیح میدهد: «تصور نکن که خودم را در وضعیتی تبآلود (هیجان) نگه میدارم. بدان که در جریان محاسبهای بغرنج هستم. کار و محاسبهی صرف، مانند بازیگری در نقشی دشوار روی صحنه که باید در عرض نیم ساعت به صد تا چیز فکر کند. این کاری است که با اجرای سریع نقاشیهای پیاپی جواب میدهد؛ اما آنها را از پیش، جزءبهجزء محاسبه و برآورد کردهام.»
تابلوی «قایقهای ماهیگیری» که ونسان آن را با قلم نی و مرکب روی کاغذ کار کرده است، تنها یک نمونه از نقاشی عمیقاً انسانی اوست و بر اهمیت زحمت و تلاش توأم با شادی کار در طوفان مهر تأیید میگذارد.
