مفهوم آموزش از همسالان مبتنی بر دیدگاهی اجتماعی است که بر نقش آن تأکید دارد. دانشآموزان برای حرکت در مسیر یادگیری که طی آن با تعاملات اجتماعی پیشروی میکنند، میبایست زیر نظر مربیان خود و در جمع همسالانشان باشند.
آنها بهجای استفاده از فرایند تحریک-پاسخ، بهگونهای فعال درگیر معناسازی از طریق شناخت هستند. این شناخت را هریک با درک و دریافت مختص خود، از محیط بیرونی به دست میآورند. نوع مواجههی آنها با پدیدهها، متأثر از تجربیات خانه و خانواده، گاهی با یکدیگر فرق میکند و آشنایی آنها با این تفاوتها و دیدگاههای یکدیگر، وظیفهای است که بر عهدهی مربی آموزشی است.
یادگیری، از طریق مذاکرات اجتماعی در سطح کشور حاصل میشود و بستر فرهنگی حاکم بر جامعه، اثر بسیار پررنگی در این فرایند دارد. این بستر وابسته به دیدگاه افراد است. این افراد اگر موضوع آموزش از همسالان را از کودکی آموخته باشند و بر مبنای آن آموزش دیده باشند، میتوانند فرهنگ شرکت در مذاکرات و مراودات اجتماعی را بپذیرند و بر مبنای آن جلو بروند.
یادگیری از همسالان نیازمند وجود محیطی ایمن و پرنشاط برای کودکان است تا در آن با انجام فعالیتهای مشابه و استاندارد، کشف کنند و به شناخت برسند و این شناخت را در کنار یکدیگر تکمیل کنند.
باید توجه داشت که دانشآموزان برای نزدیکشدن به موضوعات ناشناخته و ایجاد راهحلهای مناسب برای آنها، بدون شک در جمع همسالان خود، ذهنی پویاتر و خلاقتر خواهند داشت. این ذهن پویا و تقویتشده، در آینده از آنها فردی میسازد با قدرت تصمیمگیری و اثرگذاری بیشتر بر اجتماع.
مربی آگاه در این حوزه میتواند تجربیات کودکان را با یکدیگر بهدرستی به اشتراک بگذارد و وجود چنین مربیای کتمانناپذیر است.
منبع: www.peertutoringresource.org