گفت‌وگو با رتبه 49 منطقه 3 کنکور تجربی 99: محی الدین فرزانه

گفتگو با محی الدین فرزانه رتبه‌ی 49 منطقه کنکور تجربی و 36 کنکور زبان از شهر استهبان

گفت‌وگو با رتبه 49 منطقه 3 کنکور تجربی 99: محی الدین فرزانه

گفتگو با محی الدین فرزانه رتبه ی 49 منطقه کنکور تجربی و 36 کنکور زبان از شهر استهبان


سلام من محی الدین فرزانه با تراز 7489 منطقه ی سه هستم. بنده در مقطع ابتدایی در مدرسه‌ی معراج، متوسطه اول در مدرسه‌ی نمونه دولتی آزادگان و متوسطه دوم در مدرسه‌ی نمونه دولتی امام خمینی(ره) درس خواندم. البته در پایه‌ی هفتم در مدرسه‌ی تیزهوشان ناحیه یک شیراز (نوشاد) و در پایه‌ی دهم در مدرسه‌ی تیزهوشان ناحیه دو شیراز (شهید دستغیب یک) پذیرفته شدم اما به دلایلی نرفتم.


اهمیت کانون و برنامه ی راهبردی

من در سال ششم وقتی می‌دیدم دوستانم که در آزمون‌های کانون شرکت می‌کنند، در مدرسه راجع به آن صحبت می‌کنند بسیار مشتاق شدم که در این آزمون‌ها شرکت کنم و وقتی با خانواده صحبت کردم علی‌رغم پیشنهاد آنها برای شرکت در آزمون از مقاطع بالاتر، نظر مرا پذیرفتند و مرا ثبت‌نام کردند.

من از سال ششم تا سال دوازدهم به مدت هفت سال به طور پیوسته در 146 آزمون شرکت کردم. داشتن یک برنامه برای پیشروی به سوی هدف بسیار مهم است؛ به همین دلیل من به طورمداوم در آزمون های برنامه‌ای کانون شرکت می‌کردم. همچنین پیشروی با برنامه باعث می‌شد که در پایان سال تحصیلی همه‌ی درس‌ها را به طور کامل مطالعه کرده باشم و مشکلی در هیچ درس یا مبحثی نداشته باشم.

در اولین آزمونم در سال ششم تراز 7255 را کسب کردم و به دلیل پیشروی با برنامه و داشتن پشتکار کم‌کم به ترازهای بالاتر و نتیجه‌های بهتر رسیدم.

به نظر من مهم ترین ویژگی آزمون‌های کانون داشتن برنامه است. چون‌که مهم ترین رکن برای پیشرفت و حرکت به سوی هدف داشتن برنامه است. برنامه رسیدن به هدف را آسان می‌کند و کار‌هایی را که شما باید در طول یک سال انجام دهید برای شما تقسیم بندی می‌کند.

من در سالهای حضورم در کانون غیبت کرده‌ام که تعداد آنها انگشت شمار است. همواره سعی می‌کردم غیبت نکنم اما مثلا به دلایل بسیار مهمی مانند اینکه مجبور بوده‌ام در مسابقه شرکت کنم یا مشکل خیلی مهمی برایم پیش می‌آمده ناچار به غیبت شده‌ام. در سال دوازدهم در آزمون‌هایی که جزء برنامه بود یک غیبت داشتم که آن هم به دلیل از دست دادن مادربزرگ و عمه‌ی عزیزم در سانحه‌ی رانندگی بود.

من سعی می‌کردم برای دو هفته نهایت یکسان سازی را انجام بدهم ،یعنی کارهایی را که هم برای مدرسه نیاز بود انجام دهم هم برای آزمون‌های برنامه‌ای ، در یک زمان انجام می‌دادم و به قول معروف با یک تیر دو نشان می‌زدم اما در هر حال اولویت اول من آزمون‌های کانون بود.


کلکسیون روش مطالعه

من تقریبا تمام درس ها را به طور کامل می‌خواندم و مسلط می‌شدم. برای مثال روش مطالعه‌ی درس فیزیک را توضیح می دهم.

ابتدا کتاب و جزوه‌ی معلم را می‌خواندم، سپس درسنامه‌ی کتاب تست را مطالعه میکردم و بعد تست ها را حل می‌کردم. در هنگام بررسی تست‌ها اگر تستی را پاسخ نداده بودم یا غلط زده بودم، چند بار دیگر آن را حل می‌کردم تا خودم به جواب برسم و چنانچه موفق نمی‌شدم جواب را در پاسخنامه نگاه می‌کردم. پاسخ تشریحی سوالات شک دار را هم بررسی می‌کردم. همچنین سوالات غلط و نزده را برای استفاده در مرورهای بعدی علامت گذاری میکردم. تعدادی از تست ها را هم برای استفاده در دوران جمع بندی سال دوازدهم علامت می‌زدم. در طول همه‌ی این روند چنانچه با نکته‌ی خیلی مهمی برخورد می‌کردم آن را در حاشیه‌ی کتابم یادداشت می‌کردم.درسی نبود که برایم چالشی باشد یا در آن نقطه ضعف داشته باشم.


ابزارهای کانونی

چون دفتر برنامه‌ریزی معیاری برای قضاوت خود و تصمیم‌گیری درباره ی آینده است من از آن استفاده میکردم . مهم ترین ویژگی دفتر برنامه‌ریزی همین بود که به من این امکان را می‌داد که با مقایسه ساعت مطالعه و نتیجه‌ام در آزمون بهترین تصمیم‌ها را برای آینده بگیرم. من از همه‌ی کتاب‌های پیمانه‌ای اختصاصی استفاده کردم اما در سال دوازدهم به دلیل کمبود وقت موفق به استفاده از کتاب‌های عمومی نشدم ولی در سال‌های پایه از کتاب‌های جامع برای درس‌های عمومی استفاده می‌کردم(آن زمان هنوز چیزی به نام کتاب آبی برای درس‌های عمومی وجود نداشت) . من از کتاب سه سطحی شیمی و زیست استفاده کردم. مهم ترین ویژگی این کتاب‌ها این است که بهترین تست‌های هر مبحث درون آن جمع شده است. برای کتابهای ادبیات،عربی و  دینی و  زبان انگلیسی  و زیست شناسی ریاضی  و فیزیک و شیمی از کتابهای قلم چی استفاده میکردم.


من از سایت کانون و مجله سرای دانش استفاده میکردم . معمولا هر روز به سایت کانون سری می‌زدم.

قسمت صفحه شخصی، صفحه مقطع،مقالات مشاوره‌ای و مقالات آقای قلم‌چی و هم چنین گفت‌و‌گو با دانش‌آموزان و رتبه‌های برتر برایم جذاب بود. از قسمت صفحه شخصی که برای دریافت کارنامه و ... استفاده می‌کردم. مقالات مشاوره‌ای و صحبت‌های آقای قلم‌چی هم که نکات خوبی داشتند و ما را برای رسیدن به هدف راهنمایی می‌کردند. قسمت گفت‌و‌گو با دانش‌آموزان و رتبه‌های برتر هم به این خاطر که آن‌ها دانش‌آموزانی بوده‌اند که مسیر را به درستی طی کرده‌اند می خواندم تا من هم مسیر را درست بروم و هم چنین با خواندن آن‌ها بسیار انگیزه می‌گرفتم. من تقریبا از همه‌ی انواع کارنامه‌ها استفاده کرده‌ام اما استفاده از آن ها کم و زیاد داشت. بیشتر از کارنامه‌ی اصلی آزمون استفاده می‌کردم چون مواردی را که می‌خواستم مانند درصد ها، چند از ده ها، تفاوت با بازه میانگین، نمودار پیشرفت و سوالات درست، غلط و نزده ؛ هرآنچه که من برای مقایسه خودم و برنامه‌ریزی برای آینده نیاز داشتم، در آن بود.

 من به ندرت کامنت می‌گذاشتم  ولی معمولاً کل مجله را می‌خواندم. برای من مصاحبه‌ی آقای فرهنگ امیری بسیار جذاب بود.


نقش اولیا

تحصیلات پدر من فوق دیپلم و شغل پدر من  فرهنگی بازنشسته و تحصیلات مادر من لیسانس و شغل مادر من دبیر زیست شناسی است.

من یک برادر بزرگتر از خودم دارم که مهندس کامپیوتر است. او هم قبلاً در آزمون های کانون شرکت می‌کرد و در رشته‌ی مهندسی کامپیوتر دانشگاه دولتی فسا قبول شد.

در مدرسه‌ی ما تعداد زیادی از دانش‌آموزان در آزمون‌های کانون شرکت می‌کردند. بیشتر دانش‌آموزان با انگیزه و درس‌خوان در آزمون‌ها شرکت می‌کردند. پدر و مادر من نقش بسیار پر رنگی داشتند. مهم‌ترین نقش آنها حمایت روحی از من بود و این برایم خوشایند بود که آنها به من اعتماد داشتند. اگر در آزمونی افت تراز داشتم آنها ناراحت نمی‌شدند و از من می‌خواستند که دوباره با تلاشی بیشتر به سوی هدفم حرکت کنم.

تقریبا همه‌ی اقوام در آزمون‌های کانون شرکت کرده‌اند. دوتا از دخترخاله هایم پزشک هستند، دختر دایی‌ام دانشجوی داروسازی دانشگاه دولتی کرمان است و یکی از پسرخاله هایم دانشجوی دندانپزشکی است. یکی از دختر خاله هایم نز در رشته‌ی علوم آزمایشگاهی درس خوانده و دیگری دبیر زبان است. دختر خاله‌ی آخرم هم امسال در کنکور رتبه 1200 منطقه 1 را بدست آورد.

در سال ششم وقتی برای اولین بار رتبه یک کشور شدم، خانم منتصری،مدیر نمایندگی استهبان، جایزه‌ای را به من دادند و این کار انگیزه مرا برای ادامه‌ی راه بیشتر کرد.

مهم‌ترین ویژگی من اراده‌ی قوی و پشتکارم است. اطرافیان هم معمولاً مرا به همین دو ویژگی می‌شناسند. چون‌که اراده‌ای قوی دارم و تا کنون الحمد لله به هر چیزی که خواسته‌ام رسیده‌ام و در مسیر حرکت به سوی هدف همواره تلاش کرده‌ام و خسته نشده‌ام.

به عقیده من انسان با برنامه‌ریزی می تواند در همه‌ی ابعاد زندگی پیشرفت نماید و فعالیت در حوزه‌های دیگر فرهنگی، هنری، ورزشی، مذهبی و امثال اینها منافاتی با درس‌خواندن و کنکور ندارد. همان طور که مقام معظم رهبری می فرمایند:«اگر در یک جمله‌ی کوتاه از من بپرسند که شما از جوان چه می‌خواهید، به او خواهم گفت: تحصیل، تهذیب و ورزش». من علاوه بر درس در بسیاری از حوزه‌های دیگر شرکت کرده‌ام و موفق بوده‌ام. به طور مثال کسب رتبه‌ی اول و سوم کشوری در مسابقات علمی پویندگان در سالهای هشتم و نهم/ مقام سوم کشوری درالمپیاد آزمایشگاهی به صورت گروهی در سال دهم/ مقام اول استانی در مسابقات «آماده» هلال احمر به صورت گروهی در سال هشتم و دو مدال نقره و یک رتبه نخست در مرحله کشوری همین مسابقات/ مقام اول کشوری در رشته احکام در سال‌های 94،97 و 99/ مقام ممتاز مسابقات ریاضی کانگورو/ مقام چهارم کشوری در مسابقات فرهنگی‌هنری بخش شعر در سال دوازدهم/ و تعداد زیادی مقام های دیگر در رده های استانی و شهرستانی که در بیان آنها این مقال نمی گنجد.


روز کنکور

امسال به دلیل حضور با ماسک، گرمای شدیدی را را سر جلسه تجربه کردم. همچنین سوالات نسبت به کنکور سالهای قبل سخت‌تر بود اما من سعی کردم خودم را کنترل کنم و به خودم گفتم که الان سوالات برای همه یکسان است؛ من باید با مدیریت صحیح تعداد بیشتری از سوالات را جواب دهم و سود بیشتری از این شرایط ببرم.من از تکنیک ضربدر و منها استفاده کردم.پشتیبان ویژه من امید قیسوندی رتبه 10 منطقه سه سال 98 ،ایشان پشتیبان بسیار خوبی بودند و من سوال‌هایی را که داشتم از ایشان می‌پرسیدم.

امیرحسین عبرت بین
ارسال شده توسط : امیرحسین عبرت بین
Menu