گفت‌وگو با پدر سیدامیر سیدشنوا رتبه یک تجربی کشور سال 99 از اردبیل
در برنامه‌ریزی همواره در کنار فرزندم بودیم
اینجانب سیدجلال سیدشنوا دوره کارشناسی مهندسی برق در دانشگاه تهران بودم و ارشد و دکتری دانشگاه تربیت مدرس. دانشیار گروه مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه محقق اردبیلی هستم.
مادر امیر، خانم دکتر عفت نوشیار فارغ التحصیل داروسازی دانشگاه تهران، عضو هیات مدیره سازمان نظام پزشکی استان اردبیل و عضو انجمن داروسازان استان و البته داروخانه دارند و در اون حرفه مشغول هستند. و تنها یک فرزند داریم.
شروع آزمون ها از دبستان
در سال های چهارم، پنجم و ششم دبستان در آزمون های کانون ثبت نام کردیم و در نهایت منجر به قبولی در آزمون مدارس استعدادهای درخشان شد. در آن زمان به پیشنهاد معلم و مدیر مدرسه در آزمون های کانون ثبت نام کرده بودیم تا روش های مدیریت زمان و برنامه ریزی را یاد گرفته و با استفاده از کارنامه های کانون برای بهبود وضعیت درسی برنامه ریزی کنیم. بعد از مدتی، مجددا در سال یازدهم به پیشنهاد مدیر مدرسه تیزهوشان وارد کانون شدیم تا از برنامه های کانون استفاده نماییم. فرزند من بیشتر به خاطر جنبه آموزشی و یادگیری آزمون در کانون ثبت نام کرده بود و خود من هم به نتایج آزمون ها حساسیت زیادی نداشتم و پیشنهاد مدیر مدرسه (آقای رواقی) هم بیشتر به تحلیل آزمون و یادگیری بود تا نتیجه‌گیری.
نقش شما در کسب نتیجه دانش آموز
در برنامه ریزی که پسرم در طول سال داشت همواره در کنارش بودم و من و مادرش در اجرای برنامه با او همکاری زیادی داشتیم و سعی می کردیم تا شرایط را برای مطالعه او به طور کامل فراهم کنیم و هیچ زمانی مانعی برای اجرای برنامه او نبودیم. از رفتن به مسافرت ها و میهمانی های غیرضروری پرهیز می کردیم تا امیر بتواند برای درس خواندن زمان بیشتری داشته باشد و همیشه سعی می کردیم به او روحیه و انگیزه بدهیم.
شرایط دوسال آخر؟ پیش بینی رتبه 1 ؟
با توجه به این که از دوران دبستان در پاسخ گویی به سوالات دبیران همیشه با پاسخ های متفاوت از بقیه دانش آموزان نظر آن ها را جلب می کرد و همیشه جزو دانش آموزان موفق و خوب کلاس بود. ولی هیچ وقت فکر نمی کردیم حائز رتبه یک شود و انتظار بی جا و زیادی از او نداشتیم و نمی خواستیم با غرور کاذب به خودش ضربه بزند. اما با توجه به وضعیتش در آزمون های کانون پیش بینی رتبه خوبی از او داشتیم.
دلیل اصلی موفقیت
مطالعه از روی علاقه در طول دوران تحصیل از مهم ترین عوامل موفقیت پسرم بود. من و مادرش هیچ موقع در مورد درس خواندن به او تذکر ندادیم و همیشه طبق برنامه ای که داشت درس می خواند و به من می گفت که شما نتیجه من را ببینید! و واقعا مزد اعتماد ما را به خودش با نتایج خوب در آزمون ها پاسخ می داد.
بررسی کارنامه در روز آزمون
من همیشه در روز جمعه نتایج آزمون را بررسی می کردم و بدون این که خودش اطلاع داشته باشد کارنامه اش را می دیدم و نتیجه اش هر چه بود به روی او نمی آوردم و اگر در درسی و یا آزمونی نمره اش پایین می شد به خودش چیزی نمی گفتم و بعد از این که کارنامه اش را می دید در مورد آزمون با هم صحبت می کردیم. امیر در طول تحصیل هیچ وقت از طرف ما بابت نمره و یا کارنامه مورد بازخواست قرار نگرفت. هیچ وقت هم انتظار بالا نداشتیم و رتبه 1 و یا 100 برای ما فرقی نداشت و فکر می کنم این روش برخورد در بالا بردن اعتماد به نفس و کاهش استرس او تاثیر زیادی داشت.
شرایط در چند ماه آخر کنکور
با توجه به این که به علت بیماری کرونا آموزش در مدارس و برگزاری آزمون به صورت غیرحضوری انجام شد، طبیعتا کمی دلسردی در اوایل ایجاد شد و ساعات مطالعه اش به نسبت قبل کمتر شد ولی با گذشت زمان خودش را باشرایط وفق داد و طبق برنامه پیش رفت و در هفته های آخر با حل سوالات کنکورهای سال های گذشته جمع بندی خودش را انجام داد.
