شیرین امیری، دوازدهم تجربی از خرمآباد
درس خواندن در شرایط کرونا چگونه است؟
اگر اولین سوال کنکور وقتگیر باشد، به سراغ سوال بعدی میروم
شیرین امیری در یک نگاه
شهر: خرمآباد (استان لرستان)
مدرسه: فرزانگان
پایه: دوازدهم تجربی
سابقهی حضور در کانون: از دهم تا دوازدهم به مدت 3 سال
شغل پدر: نظامی
شغل مادر: پرستار
در این روزها شرایط در خانهای که مادر پرستار است چگونه گذشت؟
پرستاری همیشه شغل سختی بوده و هست. شرایط کرونا و کنکور من، دست به دست هم داد و مسئله را برای مادرم پیچیدهتر کرد. برادر بزرگترم هم پزشک هستند و به بیمارستان رفتوآمد داشتند. من خیلی نگران خانواده بودم. مادرم با من صحبت میکردند و به من آرامش میدادند که ما نهایت تلاشمان را میکنیم و مسائل بهداشتی را رعایت میکنیم تا اتفاق خاصی نیفتد. اخیرا شیفتهای کاری مادرم طولانیتر شده و کمتر در خانه هستند. این در من احساس مسئولیتی ایجاد میکند و نمیتوانم نسبت به این مسئله بیتفاوت باشم. به همین خاطر با شروع کرونا ساعت مطالعهی من کمتر شده است. تعویق کنکور و کار مادرم و نگرانی به خاطر کرونا عواملی بودند که موجب افت ساعت مطالعهی من شدند. البته الان کمی عادت کردهام و اوضاع برای من بهتر شد.
عکسالعمل شما به آنچه در بیرون میگذشت چه بود؟
شایعاتی از گوشه و کنار هم پیرامون کنکور و هم در مورد کرونا شنیده میشد. به همین خاطر من تصمیم گرفتم مدتی به طور کامل به فضای مجازی سر نزنم. تقریبا دو سه ماهی است که فعالیت من در فضای مجازی به صفر رسیده و به دانلود کردن سوالات آزمونها در سایت کانون محدود شده است. چون اخبار تاثیر منفی روی من داشت این تصمیم را گرفتم. در جمع خانواده با هم گفتوگو میکردیم. زمانی که خبر تعویق تاریخ کنکور را شنیدم غافلگیر شدم. چون از قبل خودم را برای 13 تیر آماده کرده بودم. اما سعی کردم خودم را خیلی زود مدیریت کنم. چون من یک مسیر طولانی را تا اینجا پشت سر گذاشتم و از سال دهم به طور جدی برای کنکور درس میخواندم. به خودم گفتم این 50 روز در مقابل مسیری که من آمدهام اصلا به چشم نمیآید. قبلا هم ساعت مطالعهام خیلی عجیب نبود و بین 9 تا 11 ساعت درس میخواندم، به همین دلیل توانستم خیلی زود به این ساعت مطالعه برگردم.
برنامهات در دوران جمعبندی چگونه است؟
قبلا که فکر میکردم کنکور 13 تیر برگزار میشود دوران جمعبندی را زودتر شروع کرده بودم و حتی در دوران عید هم تا حدودی مشغول جمعبندی مباحث بودم. تمام کتابهایی که تا عید مطالعه کرده بودم تا حدی مرور کردم. الان توانستهام تعادلی بین تست و مطالعهی درسنامه به وجود بیاورم و در آزمونهای سه روز یک بار کانون شرکت میکنم. به نظرم درس خواندن در دوران جمعبندی فرسایشی و کمی دشوارتر است، اما در عین حال بسیار ارزشمندتر است. خودم معتقدم بهتر است در دوران جمعبندی یکبار دیگر متن کتابهای درسی مرور شوند.
الان بیشتر تمرکزت روی چه کاری است؟
چون قبلا هم آزمون جامع کار کرده بودم الان بیشتر زمانم را صرف مرور و حل تستهای نشاندار کتابهایم میکنم. اگر حس کنم در مبحثی عملکرد ضعیفتری دارم از آن بخش تستهای بیشتری کار میکنم. روی مدیریت زمان و مهارتهای آزمون دادن هم کار کردهام و تقریبا به تسلط خوبی رسیدهام.
در آزمونهای 20 تیر و 3 مرداد تا از عملکرد خودت راضی بودی؟
این مدت به طور مستمر بودجهبندی خاصی را برای مرور کردن برای خودم تعیین کردم. به نظرم بهترین برنامه برای هر دانشآموز برنامهای است که شخصیسازی شده باشد. برای من همیشه برنامهی راهبردی کانون اولویت اصلی بوده و در کنار آن برنامهی دیگری هم برای خودم داشتهام. با توجه به برنامهای که برای خودم داشتم، قبل از هر آزمون جامع یک بار درسهایم را مرور کردم. مرور باعث تثبیت مطالب در ذهن ما میشود. با ماسک و رعایت تمام نکات و با نشستن در جای گرمتری در خانه در آزمونها شرکت کردم و نتایج هم همان طوری بود که خودم از خودم انتظار داشتم.
برای بعد از هر آزمون جامع چه برنامهای داشتی؟
قبلا در پایهی یازدهم تجربهی این را داشتم که در مباحثی که فکر میکردم روی آنها تسلط کافی دارم، عملکرد ضعیفتری در آزمون از خودم نشان داده بودم و دچار افت نسبی شده بودم. به همین خاطر میدانستم که در آزمونها نباید نسبت به نتیجه مغرور شوم و یا انگیزهام را از دست بدهم. به هر حال روز کنکور شرایطی را تجربه میکنیم که تاکنون تجربه نکردهایم. بعد از هر آزمون تلاشم این است که از مطالبی که حس میکنم بلد هستم غافل نشوم، چون دقیقا از همان مباحث ممکن است در آزمون بعدی دچار مشکل شوم.
پس از نتایج آزمونهایت راضی بودی.
میانگین درصدهایم در آزمونهای جامع 96 بود. قبلا در آزمونها غلطهایم زیاد بود. فکر میکردم درصد خوب فقط 100 است. به همین دلیل تمام تلاشم را میکردم که حتما به تمام سوالات جواب بدهم. ولی کمکم وقتی آزمونهای جامع از خودم گرفتم و متوجه شدم که میتوانم با درصدهای کمتر از 100 هم رتبههای خوبی کسب کنم، به این باور رسیدم که بهتر است ریسک نکنم و در آزمونها نزده هم داشته باشم. با حل تستهای متنوع و زیاد، متوجه شدم که دقیقا غلطهایم در چه بخشهایی تکرار میشوند و غلطهایم را در آزمونها به نزده تبدیل کردم. با این تصمیم چند از 10 من در آزمونها افزایش پیدا کرد. در آخرین آزمون جامعم 3 غلط داشتم. در آزمونهای سال تحصیلی غلطهایم بیشتر از نزدههایم بود که این روال را برعکس کردهام.
آیا در این شرایط دچار عدم تعادل مطالعاتی نمیشدی؟
تست زدنِ زیاد مهارت آزمون دادن را افزایش میدهد. البته تعدد منابع باید منطقی باشد. من هیچوقت برای یک درس چند کتاب را با هم شروع نکردم. همیشه از منبعی که سادهتر بود شروع میکردم و خلاصهای از نکات آن برای خودم تهیه میکردم. بعد از تکمیل یک منبع به سراغ منبع بعدی میرفتم. البته حل تستهای متنوع نباید به گونهای باشد که مطالعهی دقیق درسنامه غافل شویم.
تحلیل آزمون چه اندازه برایت اهمیت دارد؟
مسلما تحلیل کردن هم به اندازهی آزمون دادن مهم است. نباید اجازه بدهیم غلطها یا نزدههایمان روی هم جمع شوند. باید سریعتر آنها را یاد بگیریم. اگر بیدقتی خاصی داشته باشیم و با تحلیل نکردن، متوجه آن نشویم، مسلما ممکن است در کنکور آن را تکرار کنیم.
در آزمون دادن استراتژی خاصی داری؟
برای ایجاد آمادگی بیشتر، کنکورهای عمومی رشتههای دیگر را هم کار کردم. در آزمونهای اول وقت کم میآوردم. بعد سعی کردم اگر سوالی برایم وقتگیر یا دوپهلو بود آن را کنار بگذارم و یک دور تا انتهای دفترچه پیش بروم. من هم اختصاصی و هم عمومی را به ترتیب دفترچه پاسخ میدهم. با کنار گذاشتن سوالات دشوارتر و مطالعهی دفترچه تا انتها، میزان سختی هر درس برای من مشخص میشود و بعدا در زمانی که ذخیره کردم دقیقا میدانم که بهتر است ابتدا به کدام درس برگردم و سوالات نزدهی کدام درس را پاسخ بدهم. الان حدودا 20 دقیقه زمان در درسهای عمومی ذخیره میکنم که ابتدا آن را صرف درس عربی میکنم. اغلب اوقات باز هم زمان اضافه دارم.
برای درسهای اختصاصی چطور؟
نقاط قوت من در درسهای اختصاصی فیزیک و شیمی هستند. احتمالش خیلی کم است که در درسهای فیزیک و شیمی دچار مشکل خاصی بشوم و به همین خاطر با خیال راحتتری روی درسهای زیست و ریاضی وقت میگذارم. درواقع زمان اضافهام را صرف درسهای ریاضی و زیست و به خصوص سوالات چند موردی که وقتگیر هستند میکنم. در دفترچهی اختصاصی هم در حدود 20 دقیقه زمان ذخیره میکنم. به نظرم این زمانِ اضافی خیلی مهم است. در کنکور ممکن است در حین آزمون دادن حواسم پرت شود و یا افکارم متمرکز نباشند و باید از این زمان اضافه برای جبران زمانی که ممکن است در حین آزمون از دست برود، استفاده کنم. به همین خاطر در آزمونهای جامع حتی اگر در زمان اضافه بیکار باشم باز هم از جایم بلند نمیشوم و تا انتهای زمان آزمون، روی صندلی مینشینم.
گذشتن از سوالاتی که شک داری تا چه حد ارزشمند است؟
قطعا خیلی مهم است. در کارنامهی آزمونهای کانون همیشه به ما گفته میشد که اگر پاسخ غلط نداشتیم، ترازمان چقدر افزایش پیدا میکرد. با نزدههای بیشتر هم میتوانیم رتبهی خوبی در کنکور کسب کنیم و نباید اجازه بدهیم با پاسخ دادن به تمام سوالات، تعداد غلطهایمان افزایش پیدا کند. گاهی ممکن است سوالات درسی سخت باشند و من را ناامید کنند. مثلا برای من پیش آمده که درس ریاضی سوالات سختی داشته و چون سعی کردم به تمام سوالاتش پاسخ بدهم، در نهایت در شیمی و فیزیک وقت کم آوردهام. بنابراین الان استراتژی من عبور و سفید گذاشتن سوالات دشوارتر و شکدار است. حتی اگر اولین سوال کنکور برایم طولانی و وقتگیر باشد از آن میگذرم و به سراغ سوال بعدی میروم و این حس بدی به من نمیدهد.
در درس خاصی چالش داشتی؟
در درس دینی و خصوصا دینی دوازدهم گاهی سوالات را درک نمیکردم و نتایجم مطلوبم نبود. در تعطیلات کرونا سعی کردم روی 30 تا 40 صفحه دینی مطالعه کنم. این باعث شد هر چند هفته یک بار دینی 3 برای من مرور شود. آن قدر این درس را مرور کردهام که الان با دیدن سوال، میتوانم صفحهی کتاب درسی را در ذهنم تجسم کنم. الان خیلی بهتر میتوانم به سوالات پاسخ بدهم. تستهای زیادی هم کار کردم که با دید طراحان سوال آشنا شوم.
روزهایت را چگونه میگذرانی؟
بیشتر با خانواده گفتوگو میکنم. قبلا زمان فراغتم را بیرون از خانه سپری میکردم. کرونا باعث شد خستگی برایمان باقی بماند و نتوانیم آنطور که باید استراحت کنیم. اما به نظرم اتفاقاتی که در اطراف ما میافتند مطلقا منفی یا مثبت نیستند. عکسالعمل ما نسبت به اتفاقات، آنها را مثبت یا منفی میکند. کسی نمیتواند منکر این بشود که کرونا اتفاق بدی است. اما من سعی کردم از این شرایط استفاده کنم. البته من هم خسته شدم، ناامید شدم و خیلی سریع نتوانستم خودم را با شرایط هماهنگ کنم. گاهی کل برنامهی روزانهام به هم میریخت و وقتی بیدار میشدم نمیدانستم الان باید چه کار کنم. خیلی سردرگم بودم. در شرایط ساده، همه عملکرد خوبی دارند. در شرایط دشوار است که هر کس میتواند تواناییهای خودش را نشان بدهد. احساسی تصمیم گرفتن را کنار گذاشتم و عقل به من میگفت این روزها در مقابل مسیری که طی کردهام خیلی کوتاه است و "یک قدم بیش نیست این همه راه". این خیلی به من امید و انگیزه داد و سعی کردم نتیجه را به خدا بسپارم. ایمان دارم که هر کسی که تلاش کرده باشد بالاخره یک روزی جواب زحماتش را میگیرد.
سرگرمی خاصی بود که این روزها با انجام دادنش کمی حس بهتری داشته باشی؟
من وقتی کاری را انجام میدهم دوست دارم به کمال مطلوبش برسم و کار اصلی من امسال درس خواندن بود. اگر میخواستم به سراغ مهارت دیگری بروم، آن مهارت هم به وقت گذاشتن نیاز داشت و در حد سرگرمی من را راضی نمیکرد. به همین خاطر در ساعتهای استراحتم شعر میخوانم. اشعار حافظ برایم جنبهی انگیزشی دارند.
سایر گفتوگوهای داوود اکبری را در لینک زیر بخوانید: