گفت‌وگوهای داوود اکبری: کیارش سادات‌رفیعی با میانگین تراز 7900

همیشه ترازم بالای 6000 بوده است؛ در متوسطه‌ی دوم رتبه‌های خوب و حتی یک‌رقمی کشوری را کسب کردم.

گفت‌وگوهای داوود اکبری: کیارش سادات‌رفیعی با میانگین تراز 7900

سیدکیارش سادات‌رفیعی، دوازدهم تجربی از مشهد


درس خواندن در شرایط کرونا چگونه است؟

خبر تغییر تاریخ کنکور را با دید مثبت ارزیابی کردم


سیدکیارش سادات‌رفیعی در یک نگاه

مدرسه : آیندگان

سال‌های حضور در کانون: از هفتم تا دوازدهم به‌مدت ۶ سال

میانگین‌تراز: 7900

شغل پدر: معمار

شغل مادر: خانه‌دار

در این شش سالی که در کانون آزمون دادی، نتایج آزمون‌هایت چطور بود؟

همیشه ترازم بالای ۶۰۰۰ بوده است؛ در متوسطه‌ی دوم رتبه‌های خوب و حتی یک‌رقمی کشوری را کسب کردم. از اواخر سال دهم در آزمون‌دادن جدی‌تر شدم.

به نظر می‌آید به یک نظم فکری بالایی دست یافته‌ای.

وقتی بندرانزلی بودم و تازه می‌خواستم برای کنکور مطالعه کنم، خیلی‌ از بچه‌ها معتقد بودند نمی‌توان با امکانات شهر بندرانزلی به موفقیت بزرگی رسید؛ اما من همیشه کمال‌طلب بوده‌ام و دلم می‌خواست بهترینِ خودم را نشان دهم. سال دهم از تراز 6600 شروع کردم و خیلی‌ها می‌گفتند کسی نمی‌تواند در بندرانزلی به تراز 7000 برسد. این بار هم این سد را شکستم و تا پایان سال دهم به 7800 و رتبه‌ی 6 کشور رسیدم. وقتی به مشهد آمدیم ساعت مطالعه‌ام به‌دلیل تغییر محیط، کمی افت کرد. چیزی که به برنامه و فکرم نظم می‌داد، برنامه‌ی راهبردی کانون بود. دقیقاً می‌دانستم باید در هر زمان چه‌چیزی بخوانم. دبیرانم هم خیلی به من کمک ‌کردند. اشکالاتم را رفع می‌کردند و از من حمایت می‌کردند.

در آزمون‌های حضوری و تا قبل از شیوع کرونا چه وضعیتی داشتی؟

در نیم‌سال اول رتبه‌های خیلی خوبی به دست آوردم و در آزمون 27 دی، رتبه‌ی 3 کشور شدم؛ اما در آزمون 11 بهمن وضعیت کمی تغییر کرد و رتبه‌ام 30 کشور شد. این موضوع کمی ناراحتم کرد؛ اما همیشه دلم می‌خواهد بهترینِ خودم باشم. دوست دارم از قبلِ خودم بهتر باشم و پیشرفت کنم. هدفم این است که انسان موفقی باشم. موفقیت مسیری طولانی است که کنکور هم بخشی از این مسیر است. در آخرین آزمون حضوری، رتبه‌ی 16 کشور شدم و وضعیتم بهتر شد. بعد که آزمون‌ها غیرحضوری شد، تخمین رتبه‌ی اولین آزمون غیرحضوری‌ام 8 کشور را نشان داد.

با توجه به شخصیت برون‌گرایی که داری، چطور توانستی کرونا و وضعیت ویژه‌ای را که به وجود آورده است، مدیریت کنی؟

همان‌طور که گفتید برون‌گرا هستم و با دانش‌آموزان برتر سراسر کشور رابطه دارم. قبل از شیوع کرونا، هفته‌ای دوسه بار برای تنوع به سالن مطالعه می‌رفتم و درس می‌خواندم. شیوع کرونا ابتدا برایم شوک‌آور بود. دوسه روز اول خیلی تحت تأثیر این فضا قرار گرفتم. ارتباطم با دنیای بیرون قطع شد. در آن روزهایی که اخبار را دنبال می‌کردم، همه‌چیز مبهم بود. بعد به خودم گفتم قرار است زندگی اجتماعی‌ام محدودتر شود و در هر چالشی فرصتی نهفته است. پس بهتر است از این فرصت استفاده کنم و روی شخصیت و مهارت‌های فردی‌ام کار کنم. تصمیم گرفتم در فرصتی که به وجود آمده بود، با دوستانم در ارتباط باشم و کتاب بخوانم. دوست داشتم بحران را به‌خوبی پشت‌سر بگذارم. آزمون‌های غیرحضوری برایم چالشی بود که باید آن را حل می‌کردم. برای خودم صندلی مشابه آزمون تهیه کردم. دفترچه‌ی آزمون را پرینت می‌کردم و در خانه وضعیتی مشابه آزمون حضوری به وجود آوردم. در این وضعیت، سعی کردم به‌جای رتبه به پیشرفتم نسبت به گذشته اهمیت بدهم.

وقتی شنیدی بخشی از کتاب‌های دوازدهم در کنکور حذف شده یا تاریخ برگزاری کنکور عقب افتاده است، چه واکنشی نشان دادی؟

اخبار ضد و نقیضی از همه جا به گوش می‌رسید. وقتی مطمئن شدم مدرسه‌ها باز نمی‌شود، به خودم ‌گفتم احتمالاً از مباحث انتهایی کتاب‌های دوازدهم هم یا سؤال طرح نمی‌شود یا اگر طرح بشود سؤالات دشواری نخواهد بود. دفترچه‌های مشترک و غیرمشترک کانون هم خیلی به من کمک کرد و از این ایده خیلی خوشم آمد. دربارۀ تاریخ کنکور هم به خودم گفتم از همین فردا تا هر تاریخی که کنکور برگزار شود باید آماده باشم. با برنامه‌ی کانون پیش می‌رفتم و از برنامه جدا نشدم.

عملکرد کانون را در ماه‌های اخیر چگونه ارزیابی می‌کنی؟

مشاوران کانون وقتی برنامه‌ای تهیه می‌کنند، قطعاً فکرشده است و بیشتر از منِ دانش‌آموز آگاهی دارند. من هم برنامه‌ی درس‌خواندنم را بر اعتماد به برنامه‌ی کانون بنا کردم و البته چیزهایی هم خودم به این برنامه اضافه کردم. برنامه‌ی کانون در این روزهای کرونایی به ما نظم ‌داده است و باعث می‌شود درگیر حاشیه‌ها نشویم و بتوانیم به برنامه اطمینان کنیم و با ذهن آرام به نتیجه برسیم. برنامه‌ی کانون به دانش‌آموزان نظم و آرامش داده است.

با شروع کرونا تصمیمات نادرست هم گرفتی؟

بالاخره هیچ انسانی نیست که تمام تصمیم‌هایش درست باشد. وقتی تازه از بندرانزلی به مشهد آمده بودیم، اتفاق خوبی بود تا بتوانم خودم را به‌سرعت با وضعیت جدید سازگار کنم. وقتی هم کرونا آمد، اول ناراحت شدم؛ اما وقتی دیدم این وضعیت دارد طولانی می‌شود، از تجربه‌ام استفاده کردم و خودم را به‌سرعت با وضعیت کرونا تطبیق دادم. در همان روزها در آزمون‌های کانون رتبه‌ی 1، 4، 7 را کسب کردم. در آزمون عید نوروز نمره‌هایم از استانداردی که برایم خودم تعیین‌ کرده بودم، کمتر بود. دلیلش را می‌دانم. در یکی از آزمون‌های قبل از عید شرکت کردم؛ چون می‌خواستم مباحث دوازدهم را تمام کنم. تصمیم اشتباهی بود که کمی به من ضربه زد؛ اما سریع خودم را به حالت قبلی برگرداندم و به برنامه‌ی کانون اعتماد کردم.

هنوز فرصت زیادی تا کنکور باقی مانده است. تغییر تاریخ کنکور چه تغییری در برنامه‌ات ایجاد کرد؟

من هم ضعف‌هایی دارم که سعی کردم ابتدا آن‌ها را شناسایی کنم. وقتی خبر تغییر تاریخ کنکور را شنیدم، به‌جای اینکه احساسی تصمیم بگیرم، خوش‌بینانه واکنش نشان دادم. تصمیم گرفتم منابعم را تمام کنم و تست‌های نشان‌دارم را کار کنم. در زبان انگلیسی ضعف‌های بنیادی داشتم که سعی کردم در این فرصت آن‌ها را برطرف کنم. روی بی‌دقتی‌هایم کار کردم و سعی کردم آرامش داشته باشم. وقتی روی شخصیتم کار کردم، تأثیر خوب آن را در آزمون‌ها هم دیدم. جمع‌بندی اصلی‌ام را هم برای دوران بعد از امتحانات و زمانی که کانون تعیین می‌کند، باقی ‌گذاشته‌ام.

کمی دربارۀ شخصی‌سازی برنامه‌ات بگو.

همیشه و در هر وضعیتی، فرصت‌ها و چالش‌هایی پیش رو داریم. انسان موفق انسانی است که تحت هر وضعیتی چالش‌ها و فرصت‌ها را با هم ببیند. از فرصت‌ها به‌درستی استفاده کند و چالش‌ها را به فرصت تبدیل کند. هر مشکل دشواری می‌تواند باعث رشد انسان بشود. تجربه‌های زندگی‌ام و مشورت با انسان‌های بزرگ و رتبه‌های برتر سال‌های قبل، برنامه‌ی کانون و اطلاعاتی را که خودم به دست آورده بودم، کنار هم گذاشتم و سعی کردم با آرامش و به‌دور از حاشیه‌ها برنامه‌ی درسی‌ام را شخصی‌سازی کنم. اگر کاری را انجام دهیم که فکر می‌کنیم درست است، احتمال موفقیت بیشتر از زمانی است که برنامه‌ای را اجرا می‌کنیم که به آن اطمینان نداریم.


چقدر به مشورت‌کردن اهمیت می‌دهی؟

همیشه سعی می‌کنم نظر خانواده‌ام و دیگران را بشنوم و از نکات مثبت آن‌ها استفاده کنم. همیشه در کارهایم با پدر و مادرم مشورت می‌کنم و نظر و تشویق آن‌ها برایم راه‌گشاست. هیچ‌وقت از کسی انتظاری ندارم و به خودم تکیه می‌کنم. در هرچیزی به دنبال نکات مثبت هستم تا به بلوغ فکری برسم.


در این ایام خانواده‌ها نگران سلامت فرزندانشان هستند. نگرانی خانواده چه تأثیری رویت گذاشت؟

همه‌ی خانواده‌ها طبیعی است که نگران فرزندانشان باشند. پدر و مادر من هم رعایت بهداشت و استفاده از ماسک و دستکش و ... را به من یادآوری می‌کنند. اوایل شیطنت می‌کردم و جدی نمی‌گرفتم؛ اما بعد که دیدم سراسر جهان گرفتار این وضعیت شده است، من هم موضوع را جدی گرفتم و به توصیه‌های خانواده‌ام توجه کردم. حضورم در جامعه کم شده است؛ اما چند باری هم که در جلسه‌ها شرکت کردم، اصول بهداشتی را رعایت کردم.

چه کسانی بیشتر از همه رویت تأثیر خوب گذاشته‌اند؟

افراد زیادی در زندگی‌ام تأثیر مثبت گذاشته‌اند. همیشه به دنبال چراییِ اتفاقات بوده‌ام و دربارۀ مسائل مختلف با دوستانم گفت‌وگو می‌کنم. با شیوع کرونا هم وقتی ‌دیدم دوستانم وضعیت من را دارند و همگی باید این بحران را مدیریت کنیم، آرامش و اعتمادبه‌نفس پیدا کردم. مطالعۀ غیردرسی و شعرگفتن هم به من آرامش می‌دهد.

به‌جز درس‌خواندن چه مهارت‌هایی داری؟

زیاد شعر می‌خوانم. کتاب‌های شعر مثل دیوان حافظ را بارها خوانده‌ام. خودم هم شعر می‌گویم و متن می‌نویسم. ورزش هم می‌کنم. مطالعۀ غیردرسی هم دارم. با نزدیکان و دوستانم هم گفت‌وگو می‌کنم تا به آرامش برسم. شخصیت انسان ابعاد زیادی دارد که باید در کنار هم آن‌ها را به بلوغ برساند.

در خانواده به چه ویژگی خاصی معروفی؟

به خوش‌اخلاقی و تواضع معروفم. اگر بخواهم پزشک خوبی بشوم باید به دیگران کمک کنم. کمکم به دیگران جنبه‌های مختلفی خواهد داشت. با یکی می‌توانم خوش‌اخلاق باشم، به دیگری نکته‌ای آموزش بدهم و ... . البته در درس و کار خیلی جدی هستم. کاری نمی‌کنم که کسی فکر کند چون وضعیت درسی‌ام خوب است، از دیگران برترم. ممکن است دیگران در جنبه‌های دیگر زندگی بهتر از من باشند.

نکته‌ی خاصی هست که بخواهی بگویی؟

درخت‌های پربار در زمین‌های سخت ریشه دارند. موقعیت‌های سخت هم افراد نخبه و موفق پرورش می‌دهد. انسان باید از روز قبل بهتر باشد. اگر هر روز فقط یک‌درصد از روز قبلمان بهتر باشیم، طی یک سال حدود سه برابر رشد می‌کنیم. انسان باید خودش را بزرگ‌ترین سد و رقیب خودش ببیند. وقتی انسان از سد خودش عبور کند، می‌تواند به هر هدفی که دارد، برسد. انسان اگر برای خودش ارزش قائل باشد، تحت هر وضعیتی فقط تلاش می‌کند.

Menu